Ο Άγιος Υάκινθος των Ανωγείων
Οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις και το δράμα που βιώνει ο κόσμος, μετά το κλείσιμο των τραπεζών, στάθηκε αφορμή να ξεχάσουμε ένα από τα σημαντικά μας συγκριτικά πλεονεκτήματα. Τον Άγιο Υάκινθο που γιόρταζε χθες. Τον Άγιο που, με επίκεντρο τα Ανώγεια, θα έφερνε στο προσκύνημά του, τους ερωτευμένους όπου γης.
Πόσος ντόρος αλήθεια για το θέμα αυτό, προκειμένου να κάνουμε πέρα τον Άγιο Βαλεντίνο. Και τι καταφέραμε; Μάλλον πως ο Άγιος που ξεκίνησε τα τελευταία χρόνια να τιμάται με τόση επισημότητα στην ιστορική κωμόπολη δεν έχει ακόμα φανατικούς πιστούς.
Ας κάνουμε λοιπόν μια μικρή αναφορά στη μνήμη του Αγίου που θυσιάστηκε για την Αγάπη.
Και τι καλύτερο αλήθεια για το μικρό αυτό αφιέρωμα από την κατάθεση ψυχής του Λουδοβίκου που είχε και την έμπνευση να τιμάται ο Άγιος αυτός στον τόπο μας, αλλά και τις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις προς τιμήν του.
Ο δικός μας Λουδοβίκος με την αιώνια ποιητική σκέψη, είχε πει σχετικά:
«Ο Άγιος Υάκινθος σαν ιδεολογία λέγεται με τρεις κουβέντες: ο Άγιος των αισθημάτων, της ανάμνησης και της προσδοκίας τους. Γι’ αυτό τους λέω, όταν θα πηγαίνετε στον Άγιο Υάκινθο θα ανάβετε δυο κεριά, ένα στην ανάμνηση και ένα στην προσδοκία. Σ’ έναν τέτοιο χώρο παράκλησης οφείλω, από τη μια, να θυμηθώ μιαν αγάπη μεγάλη που έχασα, αλλά μπορώ από την άλλη, να παρακαλέσω να με επισκεφθεί πάλι το αίσθημα. Επομένως, δεν είναι ο Άγιος του Έρωτος ο Υάκινθος, αλλά ο Άγιος της ανάμνησης των αισθημάτων και της προσδοκίας τους».
Ούτε συζήτηση, ποιο είναι το καλύτερο από τα δύο. Αναφανδόν Υάκινθος (τουλάχιστον από την πλευρά τη γυναικεία). Παρότι αν ασχοληθεί κανείς με το θέμα αυτής της εορτής θα φτάσει σιγά σιγά και στα αρχαία Υακίνθεια των Αμυκλών (έξω από τη Σπάρτη), που πήραν το όνομά τους από τον μύθο του ωραίου Υάκινθου. Ο Υάκινθος ήταν ο πανέμορφος ερωμένος του θεού Απόλλωνα και του θεού Ζέφυρου και οι δύο θεοί συναγωνίζονταν ποιος θα κερδίσει την εύνοιά του. Μια μέρα καθώς ο Απόλλωνας μάθαινε στον Υάκινθο δισκοβολία, του ξέφυγε ο δίσκος και τον χτύπησε. Από το αίμα του ο Απόλλωνας έπλασε το λουλούδι.
Ας αφήσουμε όμως την αρχαιότητα (είναι πολύ μακριά άλλωστε) και ας ψάξουμε στην ορθόδοξη παράδοσή μας, να δώσουμε μια απάντηση στον Βαλεντίνο, που είναι «παιδί» καθολικών ηθών. Ο Υάκινθος ήταν ένα εικοσάχρονος νέος που μαρτύρησε για την πίστη του στις 3 Ιουλίου 98 επί αυτοκράτορα Τραϊανού.
Πατρίδα του ήταν η Καισαρεία της Καππαδοκίας και έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Τραϊανού (98 – 117 μ.Χ.). Ήταν άνθρωπος με εξαιρετική συμπεριφορά και διετέλεσε κουβικουλάριος του αυτοκράτορα. Διεκπεραίωνε τα καθήκοντα του μέσα στο παλάτι κατά τον καλύτερο τρόπο. Ήταν προσεκτικός και δε μολύνθηκε από τη χλιδή των ανακτόρων. Η ψυχή του ολόκληρη ήταν δοσμένη στο Σωτήρα Χριστό. Γι’ αυτό, όταν ο Τραϊανός διέταξε διωγμό κατά των χριστιανών, ο Υάκινθος δε δίστασε να ομολογήσει μπροστά στον αυτοκράτορα ότι είναι χριστιανός. Ο Τραϊανός εξεπλάγη και του είπε ότι είναι αχάριστος, για την εμπιστοσύνη και την υπόληψη που του πρόσφερε το παλάτι. Τότε ο Υάκινθος με ψυχική άνεση απάντησε: «Αν η ευγνωμοσύνη είναι αρετή, βασιλιά, ποια απολογία θα μπορέσω να δώσω αρνούμενος το Σωτήρα μου Χριστό, ο όποιος έχυσε για μένα το αίμα του, ο οποίος μου χάρισε την πίστη, την ελπίδα, την αγάπη, ο όποιος μου δίνει λιμάνι στις τρικυμίες της ψυχής, παρηγοριά στη θλίψη, ασφάλεια στα κύματα, θώρακα στις δοκιμασίες; Και ο οποίος μου επιφυλάσσει συμμετοχή αιώνια στη βασιλεία Του και τη δόξα»; Ο Τραϊανός, στενοχωρημένος από τα λόγια του Υακίνθου, διέταξε να τον φυλακίσουν χωρίς να του δίνουν καθόλου φαγητό, εκτός και αν ήθελε να φάει ειδωλόθυτα. Σαράντα μέρες πέρασε έτσι ο Υάκινθος, χωρίς να αγγίξει τα ειδωλόθυτα. Την 41η, όμως, παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο.
Ο Άγιος Υάκινθος, «μορφή σεμνή, δίχως τη γνώση μιας μακρόβιας εμπειρίας, αλλά φλεγόμενος από τη φωτιά του ανίκητου, αποφάσισε να πεθάνει όρθιος, χωρίς δισταγμό», διαβάζουμε στην επίσημη ιστοσελίδα των Υακινθείων και αμέσως αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει το παράδοξο πως ο «δικός» μας άγιος του έρωτα ήταν τόσο νέος που ούτε καν θα είχε προλάβει να τον γνωρίσει.
«Είναι εκείνος που πεθαίνει για τα αισθήματά του. Για εκείνο που πιστεύει», λέει ο Λουδοβίκος. «Άλλωστε η δική μας γιορτή (τα Υακίνθεια) είναι αφιερωμένη σε όσους πονούν για μια αγάπη που είχαν και έχασαν. Ή για εκείνους που την ψάχνουν ακόμα. Γιατί ο ερωτευμένος δεν έχει ανάγκη από γιορτές και πανηγύρια, δωράκια και λουλούδια. Ο έρωτας είναι από μόνος του γιορτή, η ίδια η άνοιξη».
Η άνοιξη στα Ανώγεια πάντως έχει δικές της μυρωδιές και χρώματα και ο τροβαδούρος Λουδοβίκος σκέφτηκε ότι καλό θα ήταν να έχει η περιοχή έναν άγιο για τα αισθήματα. «Ναι το σκεφτόμασταν και το συζητούσαμε τακτικά. Και σιγά σιγά δημιουργήθηκε η ιδέα να φτιάξουμε αρχικά ένα ναό. Η πρότασή μας να χτιστεί ο Άγιος Υάκινθος σε υψόμετρο 1.200 έγινε δεκτή τότε από τον μητροπολίτη Ρεθύμνου Άνθιμο, τα χρήματα τα μαζέψαμε από χορηγούς, όλοι βοηθήσαμε κι έτσι αποκτήσαμε ένα εκκλησάκι κόσμημα».
Σε σχήμα κρητικού μιτάτου ο Άγιος Υάκινθος είναι πέτρινος και κυκλικός, (τον σχεδίασε και τον έφτιαξε ο αρχιτέκτονας Σταύρος Βιδάλης). Γρήγορα έγινε το σύμβολο της περιοχής αλλά και της γιορτής των Υακινθείων που γεννήθηκαν το 1998 με αφιέρωμα στον «Μεγάλο Ερωτικό» του Μάνου Χατζιδάκι. Με πρωτεργάτη τον Λουδοβίκο των Ανωγείων και μια ομάδα ανθρώπων από την περιοχή που συνέστησαν πολιτιστικό σύλλογο, τα Υακίνθεια καθιερώθηκαν όλα αυτά τα χρόνια ως ένα από τα πιο σοβαρά καλοκαιρινά φεστιβάλ της περιφέρειας, όπου με επίκεντρο τη μουσική αναβιώνει και η παράδοση της ευρύτερης περιοχής, μέσα από συναυλίες, θεατρικά δρώμενα, χορό κ.λπ. Και μακάρι να του δίδεται η δυνατότητα να επαναλαμβάνεται γιατί ζούμε δύσκολες εποχές
Το βασικό όμως είναι άλλο. Αποκτήσαμε και εμείς έναν άγιο για τον έρωτα που δεν έχει καμία σχέση με παραρτήματα πολυεθνικών, ζαχαροπλάστες ή κοσμηματοπώλες. Ο δικός μας… έρωτας έχει ρακές, βουνά, πράσινο και μουσικές. Αξίζει λοιπόν να τιμάται όπως του αξίζει και με τις εκδηλώσεις που έφεραν και πάλι τα Ανώγεια στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.
Επιμέλεια: Εύα Λαδιά
Πηγές από το Διαδίκτυο