Πριν λίγες εβδομάδες ο Αλέξης Τσίπρας μετά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο της Βολιβίας, Έβο Μοράλες, αναφέρθηκε στον επίμαχο όρο του περιθωριακού Γάλλου οικονομολόγου Σερζ Λατούς, κάνοντας λόγο για «ένα νέο μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης και ολιγαρκούς αφθονίας». Όσοι δεν γνωρίζαμε τον Σερζ Λατούς, μετά τον διαδικτυακό χαμό που προκλήθηκε για την «ολιγαρκή αφθονία» του κ. Τσίπρα, αναρωτηθήκαμε ποιος είναι ο οικονομολόγος τα μοντέλα του οποίου υιοθετεί ο πρωθυπουργός.
Ο Σερζ Λατούς λοιπόν, είναι ο τόσο έγκυρος και διορατικός οικονομολόγος, που το 2011 είχε προβλέψει την καταστροφή του ευρώ και μάλιστα εντός ολίγων μηνών. Το ίδιο έτος, σε εκπομπή στο κανάλι «ΚΡΗΤΗ ΤV», πρότεινε την δημιουργία ενός παράλληλου κρητικού νομίσματος, παροτρύνοντας την Κρήτη να διεκδικήσει την αυτονομία της σε όσο πιο ευρεία κλίμακα γίνεται. Το τι ακολούθησε τις προφητείες του κ. Λατούς είναι γνωστό. Το ευρώ δεν κατέρρευσε, οι χώρες που κινδύνεψαν διασώθηκαν βγαίνοντας γρήγορα από τα προγράμματα στήριξης, η ανάπτυξη επέστρεψε στην Ευρώπη, ενώ η μοναδική χώρα που έφτασε στο χείλος της προφητικής καταστροφής του κ. Λατούς, ήταν εκείνη οι πολίτες της οποίας εμπιστεύθηκαν τις τύχες τους σε ανθρώπους που έχουν σαν πρότυπο τον κ. Λατούς. Την ώρα που η πρώην «μνημονιακή» Πορτογαλία, για τρίτη συνεχή χρονιά, ανακοινώνει το χαμηλότερο έλλειμμα προϋπολογισμού των τελευταίων 40 ετών, η Ελλάδα ασχολείται με την «αποανάπτυξη» (μια ωραιοποιημένη περιγραφή της υποανάπτυξης) και την «ολιγαρκή αφθονία» του κ. Λατούς, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά, ότι όχι μόνο δεν έχει επανέλθει η κανονικότητα στην χώρα, αλλά σταθερά συνεχίζουμε να πορευόμαστε προς την αφθονία της σαχλαμάρας.
Ο πρωθυπουργός όμως, όπως είναι γνωστό, προσαρμόζει και διαμορφώνει τον λόγο του, ανάλογα με το ακροατήριο. Είναι και με τον Τραμπ και με τον Μαδούρο, και με την Μέρκελ και με τον Μοράλες, και με τον Καμμένο και με το «προοδευτικό» μέτωπο. Έτσι τώρα είναι και με την «ολιγαρκή αφθονία» του Σερζ Λατούς και με την «ολιγαρχική αφθονία» του κ. Κόκκαλη (και όχι μόνο). Την αφθονία που απολαμβάνουν ονόματα συνδεδεμένα με την ολιγαρχία της διαπλοκής και τις αδιαφανείς σχέσεις τους με την εξουσία. Την αφθονία που απολαμβάνει ο όμιλος Κόκκαλη, «Intracom Holdings», όπου τις δεκαετίες του 1990 και του 2000, στη βάση εκλεκτικών πολιτικών σχέσεων και «υπόγειων διαδρομών», κέρδισε επάξια τον τίτλο του «εθνικού προμηθευτή». Και αν η κρίση φρέναρε το «πάρτι», ήρθε η σημερινή κυβέρνηση να αναστήσει έναν όμιλο που παρέπαιε. Είναι ο ίδιος όμιλος για τον οποίο ο Αλέξης Τσίπρας κατακεραύνωνε τις παλιότερες κυβερνήσεις για διαπλεκόμενες σχέσεις μαζί του. Αυτός ο όμιλος λοιπόν, πήρε από τη σημερινή κυβέρνηση «γερές» δουλειές στο δημόσιο, προϋπολογισμού άνω των 700 εκατ. ευρώ με στόχο να φτάσει στο 1 δισ. ευρώ.
Και αν στο παρελθόν οι όποιες σχέσεις διαπλοκής συνέβαιναν εν κρυπτώ, σε μια (μάταιη) προσπάθεια να μην εκτεθούν οι εκάστοτε εμπλεκόμενοι, σήμερα ο αμοραλισμός της κυβέρνησης βάζει στην πρώτη γραμμή, αποδέχεται και νομιμοποιεί τη διαπλοκή. Αποδέχεται και νομιμοποιεί το μοντέλο των «εθνικών νταβατζήδων», των μονοπωλίων που δρουν εις βάρος των μικρότερων μη διαπλεκόμενων εταιριών, εις βάρος της οικονομίας, εις βάρος της κοινωνικής κινητικότητας της μεσαίας τάξης. Μιας ολιγαρχίας που δεν επιθυμεί μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν την αγορά να λειτουργεί επί ίσοις όροις για όλους.
Η Ευρώπη και ο κόσμος προχωράνε μπροστά και μάλιστα με γοργούς ρυθμούς. Με πολιτικά πρότυπα Βενεζουέλας, οικονομικά πρότυπα Λατούς και κρατικοδίαιτα επιχειρηματικά πρότυπα Intracom, η ελληνική πραγματικότητα θα παραμείνει όπως την γνωρίζουμε. Όσοι βολεύονται και εξυπηρετούνται από αυτήν, ας συνεχίσουν να πορεύονται σε αυτό το μονοπάτι. Όσοι επιθυμούμε μια διαφορετική Ελλάδα, πρωτοπόρα, που θα σταματήσει να είναι ο ουραγός της Ευρώπης, απαντάμε στην «ολιγαρκή» και «ολιγαρχική» αφθονία, με την «αφθονία της ορθολογικότητας».
* Ο Γεώργιος Νάστος είναι ιδιωτικός υπάλληλος – πολιτικός επιστήμονας
