B’ Ενότητα: Η πρόταση για μια πολιτική υπέρβαση
Τα λαϊκά αντανακλαστικά που δεν λειτούργησαν στην κήρυξη της δικτατορίας
Η διάλυση αυτών των τοπικών πολιτικών ομάδων της Ενώσεως Κέντρου, ερμηνεύει και την μεγάλη αδράνεια που επιδείχτηκε στην κήρυξη της δικτατορίας, που στην Κρήτη όπου το Δημοκρατικό αίσθημα ήταν ιδιαίτερα ανεπτυγμένο, βρέθηκαν να ήταν αρκετά λίγοι αυτοί που αντέδρασαν έμπρακτα στη κατάλυση της Δημοκρατίας.
Ήταν εκείνοι ακριβώς που συνέστησαν την ένοπλη αντιστασιακή οργάνωση Δ.Ε. Κ.Α. (Δημοκρατική Ένωση Κρητών Αγωνιστών), με έδρα μάλιστα το Ρέθυμνο. Όλοι τους προέρχονταν από την Ε.Κ. και μάλιστα κάποιοι από αυτούς είχαν υπάρξει και πρώην βουλευτές της, όπως ο Γιάννης Βαλυράκης των Χανίων, ο Τηλέμαχος Πλεύρης και ο Μενέλαος Ξυλούρης του Ηρακλείου αλλά και ο Αθανάσιος Σκουλάς Δήμαρχος Κορυδαλλού, καθώς και οι μετέπειτα βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, Γιώργης Περάκης στο Ρέθυμνο και Φοίβος Ιωαννίδης στο Λασίθι.
Στο σύνολό τους οι αντιστασιακοί αυτοί δεν υπερέβαιναν τα πενήντα άτομα μαζί με τους συνδέσμους τους. Από αυτούς τον Νοέμβριο του 1967 συνελήφθησαν οι 29 και οδηγήθηκαν σε δίκη στο έκτακτο στρατοδικείο Χανίων τον Φεβρουάριο του 1968, όπου οι 11 από αυτούς καταδικάστηκαν σε βαριές ποινές που έφταναν ως και τα 11 χρόνια.
Για μια προσπάθεια ερμηνείας με περισσότερη ευρύτητα πνεύματος
Όμως σήμερα 55 τόσα χρόνια μετά από τα τραγικά αυτά συμβάντα της αποστασίας, νομίζουμε πως έχει επέλθει το πλήρωμα του χρόνου που θα δίνει τα περιθώρια για την έκφραση μιας εκδοχής με περισσότερη ευρύτητα πνεύματος από τις ήδη επικρατούσες πολιτικές εκτιμήσεις. Η εκδοχή αυτή, που υπαγορεύεται και από το πνεύμα της σημερινής πολιτικής πραγματικότητας, δεν θα πρέπει να εκληφθεί ως αναθεωρητισμός, αφού έτσι κι αλλιώς η έρευνα για την ιστορική αλήθεια δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Όμως θα μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης για μια νοητική αναπλαισίωση χάριν της πολιτικοκοινωνικής δημιουργικότητας της Δημοκρατίας μας και των θεσμών της.
Θα θεωρήσουμε λοιπόν πως δεν θα επέλθει λήθη και αναθεώρηση ή και άρνηση των πολιτικών συμβάντων αλλά και μόνον η δημιουργία μιας διαφορετικής οπτικής χάριν της σημερινής σύγχρονης πραγματικότητας. Δηλαδή σε αυτό που η κίνηση αυτή θα αποσκοπεί θα είναι στο να προσπαθήσουμε να γίνομε κοινωνοί μιας συμφιλιωτικής θεώρησης, ώστε να οδηγηθούμε σε μια κοινή αποδοχή για την αίρεση της απαίτησης απόδοσης ευθυνών, που οι οπαδοί της Δημοκρατικής παράταξης ακόμη και σήμερα επιμένουν.
Η έλευση του κατάλληλου χρόνου
Από την άλλη πλευρά, οι ιστορικοί, με βάση τα υπάρχοντα ιστορικά, δημοσιογραφικά και λοιπά αρχεία, θα συνεχίζουν να ερευνούν την ιστορική αλήθεια για εκείνη τη περίοδο. Η συμφιλίωση αυτή προσφέρεται να επιτελεστεί πολύ περισσότερο σήμερα, αφενός γιατί ο λαός μας έχει απεμπολήσει διά παντός τον θεσμό της μοναρχίας αλλά και γιατί απουσιάζουν οι κύριοι πρωταγωνιστές των γεγονότων, αφού δεν ζει πια κανείς τους. Εξ άλλου τα 55 χρόνια που έχουν περάσει πια, έχουν βοηθήσει στο να επουλωθούν ως σε ένα βαθμό κάποια από τα πολιτικά και κοινωνικά τραύματα που προέκυψαν από τα γεγονότα. Πολλοί βέβαια ισχυρίζονται πως τα γεγονότα αυτά έχουν ξεχαστεί και ότι οι μόνοι που τα θυμούνται είναι κάποιοι ηλικιωμένοι που τα έζησαν εκείνα τα χρόνια. Αυτό βέβαια μπορεί να είναι μια πραγματικότητα που όμως δεν αρκεί για να τακτοποιηθεί αυτή η υπόθεση στη μνήμη και τη συνείδηση του Ελληνικού λαού.
Η πρόταση για μια πολιτική και κοινωνική υπέρβαση
Θα πρέπει να δοθούν οι απαραίτητες εκατέρωθεν εξηγήσεις και συγχρόνως να υπάρξουν από τους εκπροσώπους – απογόνους των κύριων πρωταγωνιστών και ειδικά των οικογενειών με τη βαρύνουσα πολιτική παρουσία, Μητσοτάκη και Παπανδρέου, ομόφωνες δηλώσεις ειλικρινούς δέσμευσης και αλληλοκατανόησης για όλα εκείνα που συνέβησαν. Η μεθοδολογία που θα πρέπει να ακολουθηθεί θα πρέπει να καθοριστεί μετά από κοινή συνεννόηση των εμπλεκόμενων μερών.
Ο οδικός χάρτης της πρότασης
Ωστόσο αυτό που εμείς προτείνουμε, ως ένα οδικό χάρτη πολιτικής και κοινωνικής συμφιλίωσης, το περιγράφουμε ως εξής: Ένα εγνωσμένου κύρους think-tank και εδώ προτείνουμε το «e-kylklos» ή «ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ» ή και τα δύο σε συνεργασία μεταξύ τους, πρωτοβουλιακά, να δημοσιεύσει μια ανοικτή επιστολή πρόσκληση προς τους δύο πόλους εκπροσώπησης των πολιτικών πρωταγωνιστών Παπανδρέου και Μητσοτάκη. Με αυτή θα ζητείται η αποδοχή της επιτέλεσης «της πολιτικής αυτής υπέρβασης» για την ομαλοποίηση και την αποκατάσταση των πολιτικών ηθών της περιόδου εκείνης, προς όφελος του Ελληνικού Λαού και της Δημοκρατίας μας.
Η πρόταση θα συμπληρώνεται με το ότι το think tank σε περίπτωση θετικής ανταπόκρισης, θα αναλάβει να διεκπεραιώσει το όλον έργο πάντα σε στενή συνέργεια με τα εμπλεκόμενα μέρη και αυστηρά στο επίπεδο της ομοφωνίας.
Ο βασικός κορμός επίτευξης του εγχειρήματος θα αποτελείται από μια ολιγομελή επιτροπή καθηγητών ιστορίας ή και πολιτικής ή και νομικής επιστήμης, που θα οριστούν με κοινή απόφαση των μερών. Τον συντονισμό της, θα τον διατηρεί ο πρόεδρος του think tank και που σαφέστατα υπό την τήρηση της αρχής της ομοφωνίας και της εγγύτητας, η επιτροπή θα προσπαθήσει να καθορίσει όσα αναγκαία θα πρέπει να εκπονηθούν και να ανακοινωθούν.
Σκοπός του έργου της επιτροπής θα είναι να επινοηθούν οι πολιτικές συνέργειες που θα αποτελέσουν τα πειστήρια για τη διαμόρφωση μιας διαφορετικής στάσης στη συνείδηση των Ελλήνων πολιτών για τα γεγονότα αυτά και τους πρωταγωνιστές τους.
Η αλλαγή αυτή της στάσης, ευελπιστούμε πως θα έχει σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια άλλη οπτική θεώρηση για τις πολιτικές δράσεις στη σημερινή πολιτική πορεία της χώρας μας. Οι δράσεις αυτές θα υπαγορεύονται από την ιδεολογική θεώρηση και τοποθέτηση των πολιτών και όχι με βάση τα παλαιά στερεότυπα αντιπαλότητας και συγκρούσεων.
Τα προσδοκώμενα πολιτικά οφέλη
Εκτιμούμε ότι τα οφέλη που θα προκύψουν από την ευόδωση της πρωτοβουλίας αυτής θα είναι πολλαπλά, τόσο για τον πολιτικό κόσμο της χώρας, μα πιο πολύ για τον Ελληνικό λαό. Στην πραγματικότητα θα προκύψει μια «αναγκαστική» προτροπή προς τα Ελληνικά πολιτικά κόμματα να μετεξελιχτούν σε πραγματικούς Ευρωπαϊκούς σχηματισμούς, που θα διαφοροποιούνται στις θέσεις τους και μόνο με βάση την ιδεολογική τους θεώρηση. Θα είναι λοιπόν και μια προσπάθεια να περιοριστεί η άκριτη αντιπαλότητα που πάντα επικρατούσε και επικρατεί ακόμη, ανάμεσα κυρίως στον προοδευτικό και τον συντηρητικό πολιτικό μας χώρο. Μια αντιπαλότητα που ξεκίνησε από το κόμμα των «Ξυπόλητων» και των «Καραβανάδων» της Κρητικής πολιτείας αρχές του 20ου αιώνα και που συνεχίστηκε με το κόμμα των «Φιλελευθέρων» και το «λαϊκό κόμμα» για πολλές δεκαετίες αλλά και που συνεχίζεται ως και σήμερα.
Το ανοιχτό θέμα του Ελληνικού εμφύλιου πολέμου
Επί πλέον η προσπάθεια αυτή, εφόσον θα ευοδωθεί, θα αποτελέσει και μια σπουδαία μεθοδολογική εμπειρία, για το πως θα μπορέσει να γίνει ο χειρισμός και του άλλου μεγάλου ανοικτού θέματος της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας, της υπόθεσης του Ελληνικού εμφύλιου πολέμου. Θα αποτελέσει μια πολύτιμη κεκτημένη εμπειρία για τον Ελληνικό λαό. Ακριβώς μια «πρόβα τζενεράλε». Δηλαδή στο πέρας της διαδικασίας θα έχουμε μάθει για το πώς «γυρίζουμε σελίδα» και το πώς συνεχίζουμε ως περισσότερο ώριμοι πολίτες την πολιτική και κοινωνική μας πορεία με νέους σχεδιασμούς και πρακτικές, χωρίς οι αστοχίες και τα αγκάθια του παρελθόντος να αποτελούν εμπόδια και ανασταλτικούς παράγοντες.
