Από το Ρέθυμνο στην Καβάλα για το Πανελλήνιο Συνέδριο των Λυκείων Ελληνίδων

Κάθε δύο χρόνια όλα τα Λύκεια των Ελληνίδων της Ελλάδος, 56 στον αριθμό, και του εξωτερικού που αριθμούν 11, στέλνουν εκπροσώπους τους σε μία πόλη, διαφορετική κάθε φορά και η οποία έχει εκφράσει την επιθυμία της να φιλοξενήσει το Πανελλήνιο Συνέδριο, για να συζητήσουν καυτά θέματα που αφορούν κυρίως τον Ελληνισμό, την Ελληνική παράδοση, τη γυναίκα και το παιδί.

Τη φετινή χρονιά, το 21^ο Πανελλήνιο Συνέδριο έγινε στην πόλη της Καβάλας και είχε μεγάλη επιτυχία καθώς το παρακολούθησαν 52 Λύκεια από τη χώρα μας και το εξωτερικό (Σίδνεϊ Αυστραλίας, Μόναχο, Βρυξέλλες κ.ά.).

Από το Ρέθυμνο συμμετείχαν η πρόεδρος του Λυκείου της πόλης μας κ. Φ. Βαλαρή, η αντιπρόεδρος κ. Άργη Αρχοντάκη και τα μέλη του Δ.Σ. Αναστασία Δρανδάκη, Θάλεια Κατσιμπράκη, Αθηνά Δρανδάκη και Μαριάννα Καλαϊτζιδάκη.

Το θέμα ήταν: «Γυναίκα και Λύκειο των Ελληνίδων: αναστοχασμός, επαναπροσδιορισμός και νέες προκλήσεις. Η Γυναίκα ως μήτρα παράδοσης, κοινωνικών αλλαγών και αλληλεγγύης τον 21^ο αιώνα».

Αναχωρήσαμε την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2024 και το ίδιο βράδυ είχαμε το επίσημο δείπνο παρουσία των Δημάρχων Καβάλας και Θάσου που ήταν και χορηγοί όπως και η Αντιπεριφέρεια και πολλοί άλλοι. Μας ενθουσίασε ένα γυναικείο, μουσικό, φωνητικό σύνολο από Θεσσαλονίκη με το όνομα «Φωνές ενάντια στον Καιρό» ή «Voci contra tempo» και δώσαμε τα δώρα μας στην πρόεδρο του Λυκείου Καβάλας κ. Μαρίνα Φιλιππίδου και τον δήμαρχο της πόλης.

Το καλωσόρισμα ήταν πολύ ζεστό και η φιλοξενία πλούσια με τις κυρίες του Λυκείου Καβάλας πάντα παρούσες, γελαστές και πρόθυμες να μας καλωσορίσουν και να μας εξυπηρετήσουν καθ’όλη την διάρκεια του συνεδρίου.

Την επομένη, όλη την ημέρα, παρακολουθήσαμε τις εισηγήσεις, από Πανεπιστημιακούς καθηγητές και καθηγήτριες αλλά και ιστορικούς ερευνητές, κοινωνιολόγους,, νομικούς, κ.ά. Εισηγήτριες ήταν και η κ. Αικατερίνη Παπακώστα, υφυπουργός κοινωνικής συνοχής και οικογένειας και η κ. Έλενα Κουντουρά, ευρωβουλευτής που μίλησε βιντεοσκοπημένα.

Την επομένη το πρωί έγιναν ξεναγήσεις των συνέδρων στην πόλη ενώ την ίδια ώρα ήταν η συνεδρία των προέδρων των Λυκείων των Ελληνίδων. Σε αυτήν την συνεδρία συζητήθηκαν πολλά θέματα των παραρτημάτων, σχολιάστηκαν τα συμπεράσματα του συνεδρίου και ορίστηκε η πόλη που κατόπιν αιτήματός της βεβαίως, θα φιλοξενήσει το επόμενο συνέδριο. Θα είναι η πόλη των Ιωαννίνων και το θέμα θα αφορά τη Μετανάστευση. Ο τελικός, πλήρης τίτλος θα μας ανακοινωθεί εν καιρώ.

Το ίδιο βράδυ ανεβήκαμε στο Βυζαντινό κάστρο της πανέμορφης Καβάλας όπου παρακολουθήσαμε μία ωραία παράσταση του Λυκείου με δρώμενα και χορό.

Την επομένη χωριστήκαμε σε δύο προτεινόμενες εκδρομές. Η μία ήταν για τους Φιλίππους τον αρχαιολογικό χώρο και η άλλη για τη Θάσο. Εμείς, οι Ρεθεμνιώτισσες, και λόγω της ώρας αναχωρήσεώς μας, επιλέξαμε τους Φιλίππους που συμπεριελάμβανε και την επίσκεψη στο Βαπτιστήριο της Αγίας Λυδίας της πρώτης Ελληνίδας και Ευρωπαίας που βαπτίστηκε Χριστιανή από τον Απόστολο Παύλο. Ο χώρος ήταν καταπληκτικός με πανάρχαια δένδρα δίπλα στο ρέον ποτάμι που κελάρυζε κοντά στο Βαπτιστήριο. Όσο για το Αρχαίο Θέατρο και τον χώρο των Φιλίππων με φόντο το περίφημο χρυσοφόρο όρος Παγγαίον, ήταν υποβλητικός και πολύ ενδιαφέρων με ανασκαφές σε εξέλιξη.

Οι εντυπώσεις μας από την πόλη με το πλούσιο ιστορικό παρελθόν στον κόσμο του Καπνού, τα όμορφα παλιά και καλοδιατηρημένα κτήρια, το εντυπωσιακό Ρωμαϊκό Υδραγωγείο, την πανέμορφη και ζωντανή παλιά πόλη αλλά και τις τρομερές ανηφόρες και κατηφόρες, μας κατενθουσίασε αλλά και μας συγκίνησε διότι η αγάπη των κατοίκων της για την Κρήτη ήταν αδιαπραγμάτευτη. Με όποιον ντόπιο κι αν μιλήσαμε, όταν λέγαμε την καταγωγή μας είχε να πεί έναν καλό λόγο για το νησί μας και πολλοί είχαν αξέχαστες εμπειρίες της φιλοξενίας των Κρητικών.

Βέβαια ξεκλέψαμε χρόνο για να ψωνίσομε τα περίφημα «νουγκά» (μαντολάτα) της Καβάλας και απολαύσαμε τις παραθαλάσσιες ταβέρνες της ενώ ρεμβάσαμε καθισμένες στα ξύλινα παγκάκια, τις ψαρόβαρκες και τα περήφανα καΐκια της. Η ομορφιά και η πανάρχαια Ιστορία της χαράχτηκαν στο μυαλό και την καρδιά μας.

Έτσι ο απόηχος και αυτού του 21^ου Πανελλήνιου Συνεδρίου των Λυκείων των Ελληνίδων, θα μας συνοδεύει ευχάριστα και νοσταλγικά για πολύ καιρό. Οι πολύτιμες επαφές και συζητήσεις με τις άλλες Λυκειάδες αλλά και τους άλλους συνέδρους, μαζί με τους προβληματισμούς που μας δημιούργησε θα πρέπει να δουλευτούν μέσα μας ώστε να αποδώσουν και να διευρύνουν περαιτέρω το πνεύμα και το συναίσθημά μας, πράγμα που τόσο ανάγκη έχομε σήμερα, την εποχή του στεγνού και στυγνού διαδικτύου και υπολογιστή.