ΑΡΘΡΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ

Του ΦΩΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ*

Αυτό που πρέπει να μετράει στη σημερινή πολιτική, είναι η ανθρωπιστική προσέγγιση. Κάτι που αναμφισβήτητα χαρακτηρίζει τη φιλοσοφική άποψη και κοινωνική ιδεολογία μιας Αριστεράς πολιτικής παράταξης και συνεπώς την καθιστά, εφ’ όσον επιλέγουμε την ατραπό του Δικαίου, αρμόδια να κρατά το κυβερνητικό πηδάλιο. Με απαραίτητη όμως προϋπόθεση την εσωτερική συνοχή, τη σύμπνοια και ένα πνεύμα συλλογικότητας και παντελούς απουσίας φιλαυτίας, φιλαρχίας και κομματικού δογματισμού. Η κραταιά μαχητικότητα των 300 Σπαρτιατών στα Ελληνικά γονίδια ή η ηρωική εξέγερση του Σπάρτακου, στην παγκόσμια μνήμη μπορούν, με τη βοήθεια της μνήμης των διάσπαρτων στην ιστορία εξεγέρσεων, να μας ωθούν σε μια άμεση απόφαση για έναν ανυποχώρητο και ασυμβίβαστο πολιτικό αγώνα για την επικράτηση της δικαιοσύνης, της ισότητας, της διαφάνειας και της αλληλεγγύης, ενάντια στη αδικία, την ανισότητα, τη διαφθορά και την ιδιοτέλεια. Ομολογουμένως, ένας καλός εφοδιασμός αγωνιστικότητας.

Κάποια στιγμή όμως θα πρέπει να αναγνώσουμε την πραγματικότητα, όπως διαμορφώνεται στη διαλεκτική της πορεία, και να αναμετρηθούμε με αυτήν, αφού προηγηθεί μια ενδελεχής εκτίμηση των δυνάμεων του «εχθρού» και σχεδιαστεί μια στρατηγική που θα μας οδηγήσει, στο τέλος, δεδομένης πάντοτε μιας άρρηκτης ενότητάς, στη νίκη. Δηλαδή στην επίτευξη των στόχων μας. Έστω και με κάποιες υποχωρήσεις και απώλειες κάποιων μαχών. Εκείνο που προέχει είναι η εθνική ενότητα και η συνάντηση των διαφορετικών απόψεων και ιδεολογιών, προκειμένου να συγκλίνουν στο ιερό εκείνο σημείο, όπου κτυπά η καρδιά του έθνους. Η άτιμη ανθρώπινη φύση, βέβαια, δεν θα μας αφήνει, αλλά θα πρέπει να την καταπολεμούμε και να επιβάλλουμε μέσα μας το «εμείς» πάνω από το «εγώ». Αυτό που τελικά θα οδηγήσει τον άνθρωπο και στο επόμενο στάδιο της εξέλιξής του.

Εδώ θα πρέπει να διευκρινίσουμε μια σημαντική λεπτομέρεια. Η ανθρωπιστική προσέγγιση δεν προέρχεται αποκλειστικά και μόνο από την Αριστερά. Αποτελεί απλώς κεντρικό σημείο του πολιτικού της πυρήνα. Συχνά προέρχεται και από τον ιδιωτικό τομέα, την πλουτοκρατική ολιγαρχία, με γενναιόδωρες πράξεις φιλανθρωπίας και κοινωνικής υποστήριξης. Γιατί η ανθρωπιστική προσέγγιση είναι μια έσωθεν ψυχική χειρονομία και είναι σφάλμα να αποδίδουμε πάντα φορολογικά κίνητρα σε φιλανθρωπικά έργα και ευεργεσίες. Υπάρχουν ανθρωπιστές όλων των πολιτικών χρωμάτων. Γιατί η ανθρωπιστική προσέγγιση είναι υπερκομματική. Είναι πνευματική. Γι αυτό και περιέχεται στη φιλοσοφία και στη θρησκεία. Είναι το σταυροδρόμι, στο οποίο πρέπει να συναντώνται και να ενώνονται όλα τα κόμματα για την ανάδειξή της σε παγκόσμια πολιτικοκοινωνική προτεραιότητα.

Η ευλογημένη και φωτισμένη Ελλάδα διαθέτει αποθέματα σπάνιων εσωτερικών δυνάμεων, που έχει κληρονομήσει από την ιστορία και τον πολιτισμό της, καθώς και αποθέματα εξωτερικών δυνάμεων, που της προσφέρει η γη και ο φυσικός της πλούτος και το κάλλος. Όλα αυτά αποτελούν ακαταμάχητα όπλα που μπορούν να αφοπλίσουν τον εχθρό και να συντρίψουν τις χάρτινες πανοπλίες του. Κι ας είναι από τρισεκατομμύρια χαρτονομίσματα κατασκευασμένες.

Η δύναμη του Δικαίου είναι ακατάβλητη, αντιπροσωπεύοντας την αγγελική μορφή του ανθρώπου, το Καλό, που είναι έμφυτο στον άνθρωπο και αντιπαλεύει την ειδεχθή μορφή του, το Κακό, που είναι σύμφυτο και αποτελεί το δεύτερο μέρος της δυικής του φύσης. Εφ’ όσον η ενέργεια της λαϊκής βούλησης φορτίζει το μαγνητικό πεδίο μιας ενιαίας και συμπαγούς πολιτικής και κοινωνικής δράσης, γρήγορα θα γίνει ορατή μια προοδευτική γραμμή προς τον επιθυμητό στόχο. Και το σημαντικότερο, θα την ακολουθήσουν και άλλοι λαοί. Γιατί ίσως ήλθε η ώρα του Δικαίου για την επικράτηση της κοινωνικής ισοτιμίας και ισότητας με πυξίδα την ανθρωπιστική δεοντολογία. Γιατί το Δίκαιο είναι η ισχυρότερη θεότητα. Ίσως του Σύμπαντος.