Νέα «φρούτα» έκαναν την εμφάνισή τους στο καλάθι της πανδημίας. Αυτοαναγορεύονται σε «Θεματοφύλακες του Συντάγματος», αξιώνοντας να μονοπωλούν εκείνοι την ορθή γνώση, την ερμηνεία και την προστασία του. Παντογνώστες και πανεπιστήμονες: γιατροί, νομικοί και πολιτικοί… Με υπεραναπτυγμένο, πάντως, κάποιο ατομικιστικό «γονίδιο» (η λέξη σε εισαγωγικά, ως μη χρησιμοποιούμενη εδώ κατά κυριολεξία). Ποιο είναι αυτό;
Είναι κείνο, που σε κάνει να νομίζεις ότι ζεις πάνω στα ψηλά βουνά, παρέα με τους αετούς και τον καθαρόν αέρα, μακριά από ανθρώπους, κι έτσι δεν κινδυνεύεις να μολυνθείς και να μολύνεις. Ευλόγως, λοιπόν, δεν είσαι σε θέση να αξιολογήσεις δεόντως τους περιορισμούς -να μην πούμε ότι δεν πέφτουν καν στο μάτι σου- που το ίδιο το Σύνταγμα βάζει στην ατομική ανέλιξη εν γένει του ανθρώπου, που απορρέουν από την κοινωνική συνύπαρξη και θέτουν όρια στην ελευθερία του, την ατομική ελευθερία, για χάρη του κοινωνικού συνόλου. Οι περιορισμοί αυτοί κάθε φορά προσδιορίζονται και εξειδικεύονται από τους επιμέρους νόμους. Όμως, οι αρνητές της κοινωνικότητας δεν έχουν μάτια για περιορισμούς. Ζώντας στην ψευδαίσθηση, που το εγωιστικό τους «γονίδιο» τούς υποβάλλει, είναι επόμενο να διαφεύγει από την αντίληψή τους η συνταγματική πρόβλεψη αυτών των νόμιμων περιορισμών και έτσι, όταν οι τελευταίοι προκύψουν, εκείνοι να τους θεωρούν ως αντισυνταγματικούς, ως βίαιη κατάλυση του Συντάγματος, απέναντι στην οποία δικαιούνται και υποχρεούνται να αντισταθούν με νύχια και δόντια.
Αλλά, είναι έτσι στ’ αλήθεια; Ή πρόκειται για θεατρινισμό; Διότι, πραγματικά, φαίνεται πολύ παράξενο, οποιοσδήποτε να μην είναι σε θέση να κατανοεί, ότι κοινωνία και αυθαιρεσία είναι καταστάσεις άκρως αντίθετες, ότι δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνία δίχως περιορισμούς. Κάτι τόσο απλό και αυτονόητο…
Σίγουρα, το ενδεχόμενο να μην υποκρίνονται και να πιστεύουν όσα λένε και κάνουν δεν είναι δυνατόν να αποκλειστεί. Στο σκοτεινό βασίλειο του Μεγάλου Καταστροφέα, το πιάτο του αλαζονικού εγωισμού ποτέ δεν σερβίρεται μόνο του. Πάντα συνοδεύεται με τύφλωση της λογικής και παράνοια…
Είναι αετοί χωρίς φτερά.
*Ο Παρασκευάς Μαμαλάκης είναι συγγραφέας
