Τι και εάν από τη διασταύρωση του δρόμου Αμπελάκι-Καρίνες μέχρι το τέλος του ,σε ορισμένα σημεία ο κίνδυνος τροχαίου από υποχώρηση του οδοστρώματος είναι τεράστιος και η ευθύνη των υπευθύνων εγκληματική;
Τι και αν ο δρόμος από Καρίνες προς Πατσό τώρα και 25 χρόνια δεν έχει ολοκληρωθεί ποτέ, αφού 1 χιλιόμετρο από το χωριό Καρίνες και για ακόμη 2 χιλιόμετρα δεν ασφαλτοστρώθηκε απλά έπεσε το λεγόμενο υλικό προεργασίας, με αποτέλεσμα να έχει τόσες λακκούβες που μόνο βομβαρδισμένη περιοχή θυμίζει;
Και δεν φθάνει αυτό αλλά κάποιο συνεργείο, δεν ξέρω από ποια υπηρεσία, πήγε πρόσφατα και γέμισε τις λακκούβες από το χωρίο μέχρι και 1 χιλιόμετρο από αυτό, για δε το υπόλοιπο ισχυρίστηκε ότι δεν είναι αρμοδιότητά του! Επίσης θα πρέπει ακόμη να σας ενημερώσω κ. Διευθυντά και σας εκλιπαρώ να το ερευνήσετε δημοσιογραφικά, ότι οι κάτοικοι αυτού του πολύπαθου τόπου, ως πολίτες Δ’ κατηγορίας, δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό τώρα και δύο χρόνια περίπου, αφού εξακολουθεί το νερό του δικτύου να θεωρείται ακατάλληλο.
Οι μεγαλύτεροι ξαναζούν την περίοδο μέχρι το 1972 που τα σταμνιά ήταν τα δοχεία μεταφοράς πόσιμου νερού. Η αναζήτηση και προμήθεια αυτού, γεγονός που προϋποθέτει κόπο, γίνεται από τις πηγές των παραδοσιακών πλυσταριών εκείνης επίσης της περιόδου. Και η τοπική αυτοδιοίκηση; Ασφαλώς ότι και να κάνει, οι κάτοικοι δεν το αντιλαμβάνονται και κυρίως δεν το εισπράττουν. Κανένα ενδιαφέρον, καμία πρόνοια και κυρίως συμπεριφορά αλαζονική σε κάθε πρόταση από όπου και αν προέρχεται. Πάντα υπάρχουν λύσεις αρκεί να υπάρχει διάθεση.
Οι ανεμογεννήτριες του Γκλέτσου και τα οφέλη του debate του ΣΥΡΙΖΑ
Αν κάτι μείνει στην ιστορία από το debate του ΣΥΡΙΖΑ αυτό θα είναι σχεδόν σίγουρα το κορυφαίο πολιτικό meme της...