Η χώρα μας* (βλ. αποικία τους) μπαίνει σε εξαιρετικά κρίσιμη καμπή. Το ελληνικό κοινοβούλιο* (βλ. θέατρο σκιών) αποφασίζει για την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας* (βλ. υπογράφοντα τις ντιρεκτίβες των «εταίρων») με υψηλό αίσθημα εθνικής ευθύνης* (βλ.της ΕΚΤ, ΕΕ και ΔΝΤ).
Σε πλήρες καθεστώς ελευθερίας* (βλ. λέμε τώρα) η Φούντα με τον Τατσόπουλο, τον Ταμήλο και τον Άδωνη γράφουν ιστορία* (βλ. της νέο-γερμανικής κατοχής) στη χώρα με μπροστάρηδες τους «Αριστερούς», Λυκούδη και Ψαριανό και κατοχυρώνουν την απόλυτη σταθερότητα* (βλ. πλιάτσικο) της χώρας.
Οι ρυθμοί ανάπτυξης* (βλ. ανεργίας) συνεχώς αυξάνονται και σίγουρα θα ενταθούν με τις επερχόμενες επενδύσεις* (βλ. ξεπούλημα) όσων έχουν μείνει στη χώρα.
Η κυβέρνηση με τη στήριξη των εσωτερικών εταίρων* (βλ. Στουρνάρα, Πρετεντέρη, Πορτοσάλτε κλπ.) σε συνεργασία με τους εξωτερικούς εταίρους* (βλ. Γιούνγκερ, Μοσκοβισί, Σούλτς, Σόιμπλε κλπ) «εξυγιαίνουν» την πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας που λυμαίνονταν χρόνια τώρα απ’ τους κομμουνιστοσυμμορίτες* (βλ. παπατζήδες, καραμανλήδες, σημιτογιωργάκια και σαμαρομπαλτάκια).
Η χώρα αλλάζει σελίδα* (βλ. δανειακής σύμβασης) και επιστρέφει στις αγορές* (βλ. γκάγκστερς) όσα ορίζουν-οι γκάγκστες!!!
Η παιδεία και η υγεία θα γνωρίσουν ξανά την πρόοδο* (βλ του εθελοντισμού), ενώ οι μισθοί και οι συντάξεις δε θα εκλείψουν, απλά θα μειωθούν στο ποσό που θέλουν οι εταίροι* (βλ. συμμορία).
Οι εκλογές θα διεξαχθούν στην ώρα* (βλ. του Γιούνγκερ) που πρέπει και ο λαός θα εκφραστεί ελεύθερα και ανεπηρέαστα* (βλ. από την αντιπολίτευση). Υπάρχει δε η σκέψη οι εκλογές να γίνονται κάθε 15ετία, γιατί αποσταθεροποιείται η πολιτική ομαλότητα* (βλ. των δανειστών), οι οποίοι δεν επεμβαίνουν* (βλ. στρατιωτικά), αλλά μόνο με αυθόρμητες* (βλ. εμετικές) δηλώσεις στήριξης των φιλο-ευρωπαίων Ελλήνων πολιτικών* (βλ. κατσαπλιάδων).
Αυτή περίπου είναι η κατάσταση που επικρατεί στην χώρα μας, στην οποία ακμάζει η Δημοκρατία, κατά τα πρότυπα Κεντροαφρικανικών νέο-αποικών και Λατινοαμερικάνικων Μπανανιών.
Οι θυσίες* (βλ. βιασμός) του Ελληνικού λαού πιάνουν επιτέλους τόπο* (βλ. «εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως)!!!
* Ο Μιχάλης Τζανάκης είναι φιλόλογος-συγγραφέας
