Η 21η Ιουνίου είναι το θερινό ηλιοστάσιο με τη μεγαλύτερη διάρκεια ημερήσιου φωτός του έτους και γι’ αυτό έχει καθιερωθεί ως η παγκόσμια ημέρα της μουσικής, κατά την οποία ο πλανήτης μας, λούζεται κάτω από τις χρυσές ακτίνες του ήλιου.
Αυτή η μαγική αλληλεπίδραση, αποτελεί τη θεμελιώδη συνθήκη ύπαρξης και ανάπτυξης της ζωής που αναδύεται προς εκτέλεση, μέσα από την αρμονική ηχώ μιας άγνωστης προέλευσης πανίσχυρης θεϊκής επιταγής.
Το γεγονός αυτό, μιας αιώνιας πορείας που συνεχίζει απρόσκοπτα σε μια ενιαία σχέση ζωής και θανάτου, αποτυπώνεται μέσα από την μουσικότητα της φύσης που μέρος της αποτελεί και ο άνθρωπος.
Όλες οι εκφάνσεις και μορφές της οικουμένης, η αγωνία του για την καταβολή και τον προορισμό του, περιέρχονται μέσα στα λαϊκά τραγούδια που ταξιδεύουν σαν καράβια στο ποτάμι του χρόνου.
Πάνω στη γαλάζια σφαίρα της γης που μας υποδέχεται στοργικά και μας περιποιείται με φιλοξενία, ο άνθρωπος διαγράφει την ιστορία του που συμπυκνώνεται μέσα σε μελωδίες.
Κατά έγκριτες επιστημονικές μελέτες, πριν περίπου εκατό χιλιάδες χρόνια, η μουσική και ο λόγος ήταν ενιαίος μέσα στον ανθρώπινο εγκέφαλο και δεν διαχωριζόταν όπως σήμερα.
Υπήρχε κοινή αντίληψη και στους προγόνους μας η μουσική αποτελούσε αναγκαίο μέσο επιβίωσης για αναγνώριση, ανταλλαγής πληροφοριών, επικοινωνίας και προστασίας από κινδύνους.
Με την πάροδο της εξέλιξης, χάθηκε το νόημα και η ουσία αυτής της λειτουργίας και να διαστρεβλωθεί πλήρως ο ρόλος της υποβαθμίζοντάς την σε μια συνοδευτική διασκέδαση ειρμού.
Η εμπορευματοποίησή της δημιούργησε μια τερατώδη βιομηχανία κατασκευής ψεύτικων ιδεατών ειδώλων, που αποπροσανατολίζουν το μυαλό και του στερούν τη δυνατότητα εύρεσης της αυθεντικότητας.
Οι στυγνοί έμποροι του θεάματος βομβαρδίζουν και εξαπατούν την κοινωνία με την επιβολή επίπλαστων ιδεατών εικόνων, οι οποίες είναι μια απάτη που παραπλανά και την κατακλύζει.
Η μουσική, αναδεικνύει την αλήθεια που κρύβεται μέσα μας και μας περιβάλλει, μέσω των ήχων, νιώθουμε τον παλμό και τη χαρά της ζωής μαζί με τον πόνο της επικείμενης αναχώρησής μας από αυτή.
Η βασική αυτή αρχή, περιέχεται μέσα στη ψυχή που ξεπροβάλει ανεξήγητα στην ακρόαση ποιοτικής μουσικής, εκ της οποίας συνειδητοποιούμε το εφήμερο της ύπαρξής μας και την επιβεβαίωσή της.
Αυτές τις ημέρες, ας ακούσουμε την ομορφιά της ηλιόλουστης πλάσης που μεταδίδει γεμάτη χρώματα κι αρώματα, το χαρμόσυνο μήνυμά της παντού, σε μια αέναη πορεία του σύμπαντος.
Μέσα από τη μουσική αποκαλύπτουμε τον πραγματικό ατόφιο εαυτό μας, που κανένας δεν έχει δικαίωμα να μας στερήσει και να υποκαταστήσει:
«…Ένα τραγούδι ψιθύρισα… κι αυτό πέταξε… ποιος μπορεί να δει πόσο ψηλά πήγε…!».
