Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Ρεθύμνης

 

Σχετικά με το άρθρο στην εφημερίδα σας της 28ης Απριλίου 2015, στην
οποία αναφέρθηκε το όνομά μου αλλά και τη συζήτηση που έχει ανοίξει από
τις φιλόξενες στήλες σας για το μέλλον της Δημόσιας Κεντρικής
Βιβλιοθήκης Ρεθύμνης, έχω να δηλώσω ότι προσωπικά δέχτηκα στις 6
Απριλίου τηλεφωνική πρόταση συμμετοχής μου στο Εφορευτικό της Συμβούλιο
από πολιτικό παράγοντα του Ρεθύμνου. Ευχαρίστησα τον συνομιλητή μου και
αρχικά αποδέχτηκα την πρότασή του, μέχρις ότου μετά από ερωτήσεις μου
διαπίστωσα με έκπληξη ότι από το σχεδιαζόμενο Συμβούλιο θα απουσίαζαν
σημαντικοί για το Ρέθυμνο και την ιστορία της Βιβλιοθήκης του άνθρωποι,
όπως ο επί 35 χρόνια διευθυντής της Γιάννης Παπιομύτογλου, ο γνωστός ανά το πανελλήνιο στον τομέα των βιβλιοθηκών πρώην διευθυντής της αλλά και της Βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Κρήτης Μιχάλης Τζεκάκης και ο γνωστός Κρητολόγος ερευνητής, συλλέκτης και ευεργέτης της Γιώργος Εκκεκάκης.
Όταν σε ερώτησή μου για την απουσία τους έλαβα την απάντηση ότι ο
πρώτος έχει αποκλειστεί από τον προτεινόμενο ως Πρόεδρο, επιφυλάχτηκα
για την απάντησή μου, την οποία φρόντισα να δώσω το πρωί της επόμενης
ημέρας εγγράφως.

 

Όπως αντιλαμβάνεστε η απάντησή μου στην πρόταση αυτή ήταν τελικά
αρνητική. Δήλωσα όμως ότι θα ήταν θετική και τιμητική για το πρόσωπό μου
μόνο εφόσον ως Πρόεδρος προτείνονταν ένας από τους παραπάνω ή και από
τους πανελληνίου διαμετρήματος Αλέξη Πολίτη και Ελένη Κωβαίου.
Τα ίδια επανέλαβα σε άλλο πολιτικό παράγοντα που επικοινώνησε μαζί μου
μετά από λίγες ώρες προκειμένου να με μεταπείσει. Του τόνισα ότι στα 57
μου χρόνια δεν έχω συνηθίσει να συνεργάζομαι με άτομα που αποκλείουν
άλλους ανθρώπους, και μάλιστα εγνωσμένου κύρους και προσφοράς. Του
τόνισα επίσης ότι με τη συγκεκριμένη επιλογή καθαγιάζονται τα έργα και
οι ημέρες ανθρώπων που οδήγησαν σε οπισθοδρόμηση τελικά τη Βιβλιοθήκη,
απορρίπτοντας προτάσεις όπως του Future Library που έχει απογειώσει τις
άλλες βιβλιοθήκες της Κρήτης (Βικελαία Ηρακλείου, Χανίων και Αγίου
Νικολάου) ή που απέρριψαν την πρόταση Ρεθυμνίων εθελοντών για ανάληψη
μέρους του φυλακτικού έργου, ώστε να υποστηριχθεί το ολίγιστο προσωπικό
της και η Βιβλιοθήκη να ανοίγει σε ώρες που πραγματικά έχει τη
δυνατότητα να την επισκεφθεί το ρεθεμνιώτικο κοινό.

 

Τέλος του επέστησα την προσοχή στην πιθανότητα, την οποία και έχω
αναφέρει στη μηνιαία στήλη μου «Βιβλιοεπισημάνσεις» στην εφημερίδα σας,
μετά τα σχεδιαζόμενα θριαμβικά εγκαίνια του νέου κτηρίου, αυτό να
απομείνει στην πραγματικότητα κενό κέλυφος και αμέσως μετά η Βιβλιοθήκη
να καταλήξει να απορροφηθεί από τη γειτονική του Πανεπιστημίου. Ο
καθένας μας θα πρέπει λοιπόν να αναλάβει τις ευθύνες του, τόσο γιατί ο
τόπος μας είναι πολύ μικρός για να τις αποκρύψουμε όσο και επειδή
είμαστε τόσο λίγοι που κανένας μας δεν περισσεύει από πουθενά.