Είναι μεγάλο ευτύχημα που η νέα κυβέρνηση έχει διεθνοποιήσει το ζήτημα της Ελλάδας και υπάρχει ένα θετικό κλίμα με δηλώσεις στήριξης που αφήνουν περιθώρια για μια νέα συμφωνία.
Όμως είμαι πολύ επιφυλακτικός, καθώς γνωρίζω την υποκρισία της διπλωματίας και το βάθος εμμονής της Γερμανίας σε έλεγχο και λιτότητα.
Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε τον φόβο των Γερμανών απέναντι στην αστάθεια νομίσματος, γιατί έζησαν μια φρικτή κατάσταση υπερπληθωρισμού στη διάρκεια μεσοπολέμου με μια χαρακτηριστική φωτογραφία της εποχής που μια Γερμανίδα χρησιμοποιεί για προσάναμμα στην ξυλόσομπα χαρτονομίσματα.
Από την άλλη, οι Γερμανοί έχουν μια αυθόρμητη ανάγκη να υπακούουν σε κοινούς κανόνες, ώστε να είναι μέσα σε ένα προστατευτικό πλαίσιο που ο κάθε ένας είναι επιτελικός χωροφύλακας.
Για αυτό άλλωστε ακολούθησαν εγκληματίες ηγέτες κι από λαϊκή βάση ανάδειξαν και στήριξαν ολοκληρωτικά καθεστώτα που αιματοκύλισαν την οικουμένη και σφράγισαν την ανθρώπινη ιστορία με το χειρότερο τρόπο. (Ακριβώς το αντίθετο με την χώρα μας).
Έτσι κατάφερε με μοναδικό διπλωματικό τρόπο να διασφαλίσει εκπληκτικά προνόμια από τις ειρηνευτικές συνθήκες μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Την κατοχύρωση αρνησιδικίας για αποζημίωση θυμάτων ναζιστικής θηριωδίας, όταν κρίνεται ότι θίγεται το γερμανικό δημόσιο συμφέρον και ότι έχουν υποχρέωση αποζημίωσης μόνο για τις περιπτώσεις που «φυσικά πρόσωπα έχουν υποφέρει από την ιδεολογία του εθνικοσοσιαλισμού».
Η διατύπωση αυτή τους απαλλάσσει από τις υποχρεώσεις έναντι κρατών, δηλαδή τις πολεμικές επανορθώσεις για τις οποίες επίσημα έκρινε το ευρωπαϊκό δικαστήριο το 2012 ότι το γερμανικό κράτος δεν αποτελεί συνέχεια του ναζιστικού κι ως εκ τούτου δεν οφείλει τίποτα!
Η αρχή συνέχειας κράτους ισχύει μόνο για φυσικά πρόσωπα για τα οποία έχει το δικαίωμα να αρνηθεί την εκδίκαση αν κρίνει ότι συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος!!
Ευτυχώς που το εφετείο της Φλωρεντίας έδειξε το αναγκαίο αίσθημα δικαίου με το να επιτρέψει σε θύματα πολέμου να προβούν σε κατάσχεση ακινήτου γερμανικής ιδιοκτησίας εντός της Ιταλίας ως εύλογη αποζημίωση, απορρίπτοντας την ένσταση της Γερμανίας.
Χαρακτηριστική η δήλωση του κ. Γκάουκ στον Έλληνα πρόεδρο κ. Παπούλια, όπου όταν τέθηκε το θέμα πολεμικών επανορθώσεων με θράσος είπε: «Νομίζω πως δεν υπάρχει πλέον νομική οδός για το ζήτημα»!
Ερχόμενοι στη σημερινή πραγματικότητα διαπιστώνουμε με φρίκη ότι η ευρωζώνη δομήθηκε πρόχειρα χωρίς τους απαραίτητους ελεγκτικούς μηχανισμούς πρόβλεψης με μοναδικό στόχο την εκτόνωση εξαγωγικής δύναμης της Γερμανίας.
Εύχομαι πραγματικά η νέα κυβέρνηση να πετύχει ουσιαστικά αποτελέσματα στην ηρωική προσπάθεια για την διαγραφή χρέους αλλά κυρίως να καταφέρει να αναστήσει το ζήτημα γερμανικών επανορθώσεων (όχι αποζημιώσεων που είναι άλλο θέμα), ώστε να αναγκαστεί αυτό το κράτος-μηχανή να επωμιστεί πραγματικά τις ευθύνες που της αναλογούν απέναντι στην ιστορία αλλά και στη σημερινή κατάσταση που εν μέρει δημιούργησε.
