Παρακολουθώντας την καλοσχεδιασμένη εισβολή των Τούρκων στη Συρία και ακούγοντας γεωστρατηγικές αναλύσεις ειδικών, καταλήγω ως μη ειδικός ότι: Είμαστε μόνοι ανησυχούντες «στο δωμάτιο ενηλίκων», με τους «συμμάχους» να παίζουν στο κινητό τους… το μέλλον μας.
Οι «σύμμαχοι» μας βλέπουν γεωστρατηγικά περισσότερο ως χώρα «ξενοδοχείο» τουριστών και προσφύγων με παροχές υπηρεσιών και διευκολύνσεων συμμαχικών συμφερόντων.
Μια στρατιωτική άσκηση «ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ» ετοιμότητας και ισχύος ξεκινήσαμε να κάνουμε και κόλλησε η φρεγάτα (ΕΛΛΗ)… προκαλώντας μάλλον ησυχία στην ηγεσία των τουρκικών ένοπλων δυνάμεων, για να μην πω γέλια.
Η κυπριακή δημοκρατία θα συνεχίσει να υπάρχει στα χαρτιά αφού θα έχει δώσει αντιπαροχή «γη και ύδωρ» στους επενδυτές «συμμάχους»… με μοναδική εγγυήτρια δύναμη, εν τοις πράγμασι, την Τουρκία!….
Οι τριμερείς συμμαχίες (Ελλάδος-Κύπρου-Αιγύπτου, Ελλάδος-Κύπρου-Ισραήλ) θα εξαντληθούν σε δημόσιες σχέσεις και στην καλλίτερη περίπτωση σε εμπορικές συμφωνίες.
Το διεθνές δίκαιο και οι διεθνείς οργανισμοί κατέληξαν να υπάρχουν για να παρηγορούν τους αδύναμους και να καλύπτουν τους οικονομικά και στρατιωτικά ισχυρούς.
Τι μέλλει γενέσθαι; Άγνωστες οι βουλές του Κυρίου… περισσότερο προβλέψιμες οι βουλές των Τούρκων.
Ελπίζω οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου να συμφωνήσουν ότι είναι μονόδρομος για την εθνική μας επιβίωση το ό,τι θα πρέπει να τρέξουμε την οικονομία μας με χίλια, απαλλασσόμενοι από βαρίδια… παίρνοντας γενναίες, πατριωτικές αποφάσεις. Το μεγαλύτερο δε βαρίδι είναι το μη βιώσιμο χρέος μας, με τα εξοντωτικά επιβαλλόμενα μνημονιακά πρωτογενή πλεονάσματα.
Πατριωτική πρόταση φυγής από τη χρεοδουλοπαροικία έχει καταθέσει το ΜέΡΑ25 και δεν θέλω να πιστεύω ότι μόνο ο Σουλτάνος μπορεί να παίρνει μονομερείς αποφάσεις, οι οποίες στην πορεία να «νομιμοποιούνται» από τους εταίρους του κι όχι κι ένας Έλληνας πρωθυπουργός.
Για την Ελλάδα ρε γαμώτο….
Ταταράκης Γιώργος, συνταξιούχος πολιτικός μηχανικός ΕΜΠ
