Πριν μερικές μέρες αναφέρθηκα στην επιμήκυνση του σχολικού έτους και στις υπάρχουσες διδακτικές ώρες και μέρες στη χώρα μας, βασισμένα σε μελέτες του παιδαγωγικού ινστιτούτου, που αποδεικνύουν ξεκάθαρα, ότι οι εκπαιδευτικοί στην Ελλάδα όχι μόνο δεν κάνουν λιγότερες ώρες και μέρες μάθημα ανά έτος σε σχέση με τις 20 πιο προηγμένες χώρες του πλανήτη, αλλά ξεπερνούν πολλές από αυτές.
Σήμερα θα προχωρήσω λίγο παραπέρα εξηγώντας μερικά πράγματα που δυστυχώς ο κόσμος δεν γνωρίζει και η φωνή των εκπαιδευτικών δεν φτάνει στ’ αυτιά του, αφού δεν έχουν κανένα κανάλι για να πουν τις απόψεις τους.
Στη φετινή χρονιά προστέθηκαν σε όλους ανεξαιρέτως τους εκπαιδευτικούς δυο ώρες επιπλέον στο ωράριό τους, με το έτσι θέλω χωρίς να ρωτηθούν και χωρίς βέβαια να αμειφτούν περισσότερο. Οι εκπαιδευτικοί παρά τις αρχικές αντιρρήσεις και προειδοποιήσεις, δέχτηκαν το χιτλερικό μέτρο, παρ’ ότι γνώριζαν τι θα επακολουθήσει, μη έχοντας και άλλη επιλογή. Ο κάθε πολίτης και ειδικά όποιος για κάποιο λόγο έχει και απωθημένα από το σχολείο πανηγύριζε που επιτέλους οι εκπαιδευτικοί δεν θα τεμπέλιαζαν. Αγνοούσε όμως και συνεχίζει να αγνοεί, ότι αυτό έγινε, όχι για να μην τεμπελιάζουν, αλλά για να μη δουλέψουν περίπου 16 χιλιάδες, (κατ’ άλλους, 20 χιλ.) εκπαιδευτικοί στα σχολεία της χώρας, αφού το συγκεκριμένο δίωρο που προστέθηκε λιγόστεψε τις θέσεις, και η κυβέρνηση είχε την ευκαιρία και την ευχέρεια, να πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα, εξοικονομώντας χρήματα και από την πλάτη των εκπαιδευτικών, σε βάρος των αντίστοιχων οικογενειών τους, για να κάνει τα χατίρια της τρόικας.
Πριν από μερικές μέρες τέθηκε το θέμα της επιμήκυνσης του σχολικού έτους που ήταν το επόμενο βήμα, και προχωρεί γοργά και αυτό, χωρίς να ρωτηθούν ούτε οι καθηγητές, και πολύ περισσότερο ούτε οι μαθητές ούτε και οι γονείς. Άλλωστε ποιος ασχολείται με όλους αυτούς; Κυβέρνηση είμαστε ότι γουστάρουμε κάνουμε και δεν ρωτάμε κανέναν. Να προσθέσω σε συνέχεια του προηγούμενου άρθρου, ότι οι μαθητές, αλλά και οι εκπαιδευτικοί, όπως ίσως γνωρίζουν πολλοί αναγνώστες, όπως στις ψυχρές χώρες του βορρά δεν μπορούν να κάνουν μάθημα το χειμώνα, εδώ είναι αδύνατον να κάνουν και κυρίως να αποδώσουν σε θερμοκρασίες των μηνών Ιουνίου έως και Αυγούστου στη χώρα μας. Φαντάζομαι όλοι μας ξέρουμε γιατί ακριβώς θερμοκρασίες μιλάμε, ειδικά τα τελευταία χρόνια.
Αλλά υπάρχει και ένας άλλος λόγος για την επιμήκυνση του σχολικού έτους που τεχνηέντως βέβαια αποκρύπτεται από τους «καλούς δημοσιογράφους» του συστήματος. Ο λόγος, κατά την ταπεινή άποψή μου, είναι η περίφημη «λευκή εβδομάδα» που πήγε να περάσει προς χάρη όσων ασχολούνται με τον τουρισμό, αλλά συνάντησε τη σθεναρή αντίσταση των εκπαιδευτικών και των γονέων, αλλά και την κατακραυγή του κόσμου γενικότερα. Με την επιμήκυνση του σχολικού έτους όμως όλα θα είναι πιο εύκολα, αφού υπάρχουν παραπάνω μέρες, και θα πρέπει να ξεκουραστούν τα παιδιά στο μέσον της χρονιάς με διακοπές 3-4-5 ημερών! «Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι!» Έτσι οι γονείς και οι μαθητές αλλά και ξενοδόχοι κυρίως θα είναι ευχαριστημένοι, γιατί για τους καθηγητές ποιος νοιάζεται αλήθεια;
Αλλά δεν είναι βέβαια μόνο αυτά για τους εκπαιδευτικούς. Υπάρχουν και έρχονται κι άλλα στην πορεία. Όπως π.χ. Η περίφημη αυτοαξιολόγηση. Έχει «περάσει» η κυβέρνηση στον κόσμο, έντεχνα όπως πάντα, με τα περίφημα «παπαγαλάκια» ότι οι εκπαιδευτικοί δεν θέλουν την αυτοαξιολόγηση και δυστυχώς αρκετός κόσμος το πιστεύει. Ξεχνούν οι πάντες ότι ο εκπαιδευτικός έτσι κι αλλιώς αξιολογείται κάθε μέρα στο σχολείο, από τους πιο αυστηρούς και ανελέητους κριτές, τους μαθητές του! Αλλά πέρα από αυτό ας βγει η κυβέρνηση να πει με ποιον τρόπο θα κάνει αξιολόγηση στα σχολεία στο Κολωνάκι, στην Εκάλη, στην Κηφισιά, στο Ψυχικό, στη Γαύδο, στο Μυλοπόταμο, στα Σφακιά κτλ. Θα είναι ο ίδιος; Αν ναι, τότε προφανώς είναι εντελώς άδικο για τη Γαύδο να συγκριθεί με την Εκάλη έτσι δεν είναι; Ή κάνω λάθος; Αν όχι ας μας πουν τον οποιονδήποτε άλλο τρόπο, τον οποίο αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι!
Όμως υπάρχει ακόμα και άλλο «ημίχρονο». Η εξέλιξη των εκπαιδευτικών. Προσέξτε λοιπόν τη δομή του «εξαιρετικού» κυβερνητικού νόμου. «Με το νέο βαθμολόγιο οι προαγωγές θα γίνονται με αυστηρές διαδικασίες και με το σταγονόμετρο. Για παράδειγμα: 100 εκπαιδευτικοί (ΠΕ) διορίζονται στον βαθμό ΣΤ’. Μετά δύο χρόνια, αν κριθούν ικανοί, θα ανέβουν στον Ε’ βαθμό. Ύστερα από τέσσερα χρόνια, το 90% θα προχωρήσει στον βαθμό Δ’, στον οποίο θα παραμείνουν τουλάχιστον τέσσερα χρόνια και οι 10 στον ίδιο βαθμό. Στον επόμενη βαθμολογική κλίμακα θα περάσει το 80% των 90 εκπαιδευτικών που κατέχουν τον Δ’ βαθμό. Δηλαδή, 72 εκπαιδευτικοί θα περάσουν στον Γ’ βαθμό, στον οποίο θα μείνουν άλλα τέσσερα χρόνια. Το 60% των υπαλλήλων αυτών, δηλαδή 43 εκπαιδευτικοί θα φθάσουν στον Β’ βαθμό, στον οποίο θα παραμείνουν για έξι χρόνια. Στην κορυφή της πυραμίδας, τον βαθμό Α’, θα ανελιχθεί το 20% από τους 43 εκπαιδευτικούς, δηλαδή μόλις οκτώ!!! (στους 100 συνολικά!).
Δηλαδή όπως πιθανόν να καταλάβατε, απαγορεύεται αυστηρά σε ένα σχολείο και σε ένα διευθυντή, να έχει ας πούμε 100 εκπαιδευτικούς και να είναι όλοι πάρα πολύ καλοί και άψογοι στα καθήκοντά τους! Θα πρέπει οπωσδήποτε κάποιοι να είναι σκάρτοι και να μένουν με στέρηση στον ίδιο βαθμό! Κατά τα άλλα δίνουν κίνητρα για μεταπτυχιακά και σεμινάρια χωρίς να πληρώνουν ούτε δεκάρα τσακιστή γι’ αυτά. Προφανώς υποθέτουν ότι ο εκπαιδευτικός που παίρνει για πρώτο μισθό το ιλιγγιώδες ποσόν των 577 ευρώ, που οι ίδιοι θέσπισαν στο τελευταίο μισθολόγιο, δεν θα έχει κανένα απολύτως πρόβλημα να πληρώσει για μεταπτυχιακό τίτλο, ή σεμινάρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Η Κατερίνα Γώγου ηθοποιός του παλιού ελληνικού κινηματογράφου και ποιήτρια λέει σε ένα ποίημα της: – Άσπρη είναι η αρία φυλή, η σιωπή, τα λευκά κελιά, το ψύχος, το χιόνι, οι άσπρες μπλούζες των γιατρών, τα νεκροσέντονα, η ηρωίνη. Αυτά λίγο πρόχειρα για την αποκατάσταση του μαύρου!
Αυτή είναι δυστυχώς (γιατί ευτυχώς δεν υπάρχει στη συγκεκριμένη περίπτωση) η εκπαίδευση στην Ελλάδα σήμερα. Όλοι τα έχουν με το μαύρο πρόβατο που σε κάθε περίπτωση θεωρούν ότι είναι οι εκπαιδευτικοί, με τη διαφορά ότι δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα όπως παρουσιάζονται. Εύχομαι ακόμα και οι περισσότερο ανενημέρωτοι στα εκπαιδευτικά να ενημερώθηκαν λιγάκι με όσα έγραψα παραπάνω, έτσι για την αποκατάσταση της αλήθειας (του μαύρου!). Ότι μας σερβίρουν από τα ΜΜΕ δεν είναι τίποτε άλλο, παρά αποκλειστικά εκείνο το οποίο θέλουν οι ίδιοι να περάσουν, για να επιζήσουν των καταστάσεων παντός καιρού. Και όπως τέλεια είχε πει ο μεγάλος Γερμανός δραματουργός, σκηνοθέτης και ποιητής του 20ου αιώνα Μ. Μπρεχτ πρέπει να γνωρίζουμε όλοι μας πως:
«Αυτοί που παίρνουν το ψωμί από το τραπέζι, μας διδάσκουν να ευχαριστιόμαστε με τα λίγα. Εκείνοι που γι’ αυτούς προορίζεται η πλούσια διανομή, ζητούν θυσίες. Εκείνοι που τρώνε μέχρι σκασμού, μιλούν στους πεινασμένους για τους ωραίους καιρούς που θα έρθουν. Εκείνοι που οδηγούν τη χώρα στην άβυσσο, λένε πως η διακυβέρνηση μιας χώρας είναι πολύ δύσκολη για τους κοινούς ανθρώπους. Αυτοί που σας πήραν το βιβλίο από το χέρι σας κατηγορούν γιατί μείνατε αδιάβαστοι!»
* Ο Βαγγέλης Παπαδάκις είναι καθηγητής Φυσικής Αγωγής
