Η διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών δεν είναι προεκλογικό παιχνίδι

Συζητήθηκε τις προηγούμενες μέρες στη βουλή ένα πολύ σοβαρό και χρόνιο αίτημα του λαού μας, αυτό των γερμανικών αποζημιώσεων.

Δυστυχώς, τη χρονική στιγμή που συζητήθηκε, αποτελεί κίνηση εντυπωσιασμού από την κυβέρνηση, που κύριο στόχο έχει, να ανεβάσει την προεκλογική ανούσια αντιπαράθεση με τη ΝΔ και να αποπροσανατολίσουν – από κοινού – τον λαό για να υφαρπάξουν την ψήφο του, ξεπλένοντας με τον τρόπο αυτό την αντιλαϊκή, βάρβαρη πολιτική τους.

Μετά από μία τριετή διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τον ακροδεξιό κόμμα των ΑΝΕΛ και αφού πέρασαν 3 χρόνια από την ολοκλήρωση του πορίσματος της διακομματικής κοινοβουλευτικής επιτροπής για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών, τώρα θυμήθηκε η κυβέρνηση να φέρνει για συζήτηση στη βουλή.

Έπρεπε πρώτα να διεκπεραιώσει η κυβέρνηση τη βρώμικη δουλειά σε βάρος του λαού. Να φορτωθεί ο λαός με φόρους, χαράτσια και να μειωθεί το εισόδημα του. Να εξασφαλιστούν τα κέρδη και τα προνόμια του κεφαλαίου για την περιβόητη «δίκαιη ανάπτυξη». Να συμφωνήσουν στα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα και τη φτώχεια διαρκείας για το λαό μέχρι το 2060. Να γίνουν ο μεντεσές των εγκληματιών πολέμου, των αμερικανών και του ΝΑΤΟ, στη Μεσόγειο και στα Βαλκάνια και μετά, να επενδύσουν στις ευαίσθητες χορδές και στον πόθο ενός λαού, που περιμένει και απαιτεί τη δικαίωση από τη λεηλασία, τις σφαγές και τις καταστροφές που υπέστη από τους φασίστες κατακτητές, τους προγόνους δηλαδή της φασιστικής και εγκληματικής Χ.Α., για τη δίκη της οποία ποτέ δεν κατάφερε να πείσει κανένα γιατί καθυστερεί η ολοκλήρωσή της αδικαιολόγητα εδώ και 5 χρόνια.

Δεν ταιριάζει ούτε αξίζει να υποστεί η μνήμη των εκτελεσμένων της επαρχίας Βιάννου, της Κανδάνου, των Ανωγείων, της Δαμάστας, του Άνω Μέρους, και πολλών άλλων 10δων μαρτυρικών χωριών και πόλεων στην Κρήτη και σ’ όλη τη χώρα, τέτοια βάναυση προσβολή.

Η σκοπιμότητα της στιγμής και η προσπάθεια αποπροσανατολισμού του λαού και μάλιστα χωρίς κανένα θετικό καταληκτικό περιεχόμενο αποτελεί βεβήλωση της μνήμης εκατοντάδων χιλιάδων ελλήνων πατριωτών που κυριολεχτικά μαρτύρησαν από τη ναζιστική, φασιστική θηριωδία, ότι πιο εγκληματικό και απεχθές έχει να επιδείξει η ανθρωπότητα.

Καμιά αναφορά δεν γίνεται στο πόρισμα της επιτροπής για τη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών. Ούτε υπήρξε, ούτε υπάρχει καμία δέσμευση της κυβέρνησης να διεκδικήσει ενιαία και στο σύνολό τους, τις διεκδικήσεις.

Αναφέρεται σε πρωτοβουλία που θα πάρει η βουλή για την εκπόνηση και υλοποίηση «ενός σχεδίου εθνικής στρατηγικής» στα θέματα των γερμανικών οφειλών! Αναφέρεται σε «ρηματική διακοίνωση», «επιδίωξη ενημέρωσης της διεθνούς κοινότητας», προκαλώντας διαδικασίες συζήτησης του θέματος και στο Ευρωκοινοβούλιο, κ.ά. Ουσιαστικά επιβεβαιώνει την απροθυμία της, η κυβέρνηση να τις διεκδικήσει. Στην ουσία δεν δεσμεύεται σε μέτρα, συγκεκριμένο σχέδιο και χρονοδιάγραμμα.

Για τις αποζημιώσεις προς τα θύματα και τους συγγενείς τους, οι οφειλές και αποζημιώσεις από τη Γερμανία θεωρούνται ιδιωτικές απαιτήσεις και δεν συμψηφίζονται με άλλες απαιτήσεις της Ελλάδας κατά της Γερμανίας!

Σε περίπτωση διακρατικών διαπραγματεύσεων Ελλάδας-Γερμανίας πρέπει να υπάρξει φροντίδα και έλεγχος ώστε σε περίπτωση διεκδίκησης να μην παρακαμφθούν οι απαιτήσεις χρηματικής αποζημίωσης των θυμάτων και των οικογενειών τους.

Η κυβέρνηση ουσιαστικά κάνει πλάτες στην άρνηση της Γερμανίας να πληρώσει τις οφειλές, η οποία θεωρεί ότι το θέμα και νομικά έχει λήξει, επιδιώκοντας να αμβλύνει έως και να καταστήσει ανενεργή κάθε πρωτοβουλία και δράση διεκδίκησης των επανορθώσεων. Είτε αυτές αφορούν το κατοχικό δάνειο και τις καταστροφές στην Ελλάδα, είτε τις οικογένειες που ξεκληρίστηκαν στα ολοκαυτώματα στις μαρτυρικές πόλεις και στα χωριά.

Συμπράττει ουσιαστικά, στον τρόπο με τον οποίο η Γερμανία προσπαθεί να αντιπαρέλθει την υποχρέωση να πληρώσει τις οφειλές της για τα εγκλήματά της στην Ελλάδα κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η ευθύνη των μέχρι σήμερα ελληνικών κυβερνήσεων, των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία χρόνια για τη εξέλιξη αυτή είναι μεγάλη.

Μέχρι σήμερα, 74 χρόνια μετά τη συντριβή του ναζισμού καμία απολύτως κυβέρνηση δεν ανέλαβε ουσιαστικές πρωτοβουλίες και καμία κυβέρνηση δεν απαίτησε την πλήρη και ολοκληρωμένη ικανοποίηση των ελληνικών απαιτήσεων.

Το ζήτημα, κατά την άποψη του ΚΚΕ δεν είναι νομικό και διαδικαστικό, αν και έχει τέτοιες πλευρές, αλλά βαθύτατα πολιτικό.

Η προκλητική στάση της ΕΕ, να κάνει πως «δεν είδε και δεν άκουσε τίποτα», δείχνει πόσο ιμπεριαλιστική είναι, η οποία κάθε άλλο παρά τα συμφέροντα των λαών υπηρετεί, αρνούμενη να αναγνωρίσει το δίκαιο αίτημα του λαού μας, για τις γερμανικές αποζημιώσεις.

Αντίθετα, στηρίζει αντιδραστικά αντικομμουνιστικά καθεστώτα, όπως στην Πολωνία στην Ουγγαρία, στην Ουκρανία κ.ά., που απαγορεύουν τη δράση κομμουνιστικών κομμάτων και τα σύμβολά τους, ενώ ανέχονται και καλύπτουν την καταστροφή αντιστασιακών μνημείων, όπως του Μπελογιάννη που μόλις προχθές ξήλωσε η αντιδραστική κυβέρνηση της Πολωνίας και επιβραβεύουν και τιμούν τους συνεργάτες των Γερμανών ναζί, ενισχύοντας έτσι τα φασιστικά κόμματα, όπως στη χώρα μας την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής.

Στη μνήμη σ/φων και συναγωνιστών μας που έπεσαν, βασανίστηκαν και έμειναν ανάπηροι στα μέτωπα του πολέμου, παλεύουμε μέχρι την τελική δικαίωση.

Το ΚΚΕ, μαζί με την ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, θα συνεχίσει αταλάντευτα, όσα εμπόδια κι αν βάζουν κυβερνήσεις, οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές και το κεφάλαιο, να παίρνει πρωτοβουλίες για την τελική δικαίωση των θυμάτων και των οικογενειών τους. Θα αξιοποιεί κάθε τρόπο και μέσο που του δίνεται για να προβάλλει το ζήτημα της διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων, για να γίνει υπόθεση της πάλης του εργατικού – λαϊκού κινήματος.

Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΚΚΕ κατέθεσε την δική της πρόταση για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων. Πρόταση που ανταποκρίνεται στο λαϊκό αίσθημα γιατί είναι απαίτησή του να ικανοποιηθεί το αίτημα για πλήρη αποκατάσταση και διεκδικεί:

1.      Το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο -ληστεία, που επιβλήθηκε στην κατεχόμενη Ελλάδα.

2. Τις τεράστιες καταστροφές στις υποδομές που προκάλεσαν τα γερμανικά κατοχικά στρατεύματα και οι οποίες αναγνωρίστηκαν από τη διάσκεψη των συμμάχων στο Παρίσι (Δεκέμβρης 1945 – Γενάρης 1946).

3. Τις αποζημιώσεις των θυμάτων των φρικιαστικών ναζιστικών εγκλημάτων, των ομήρων στα ναζιστικά στρατόπεδα και στα εργοστάσια των γερμανικών μονοπωλίων.

4. Την επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών ανεκτίμητης αξίας και των θησαυρών πολιτιστικής κληρονομιάς, που λεηλατήθηκαν από τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις.

Ο λαός μας έχει το δικαίωμα και οφείλει να διεκδικήσει τις αποζημιώσεις και επανορθώσεις ταυτόχρονα με τον αγώνα του ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης, ΕΕ, κεφαλαίου, για την ανατροπή του σάπιου και βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος που προκαλεί πολέμους, σφαγές, καταστροφές, προσφυγιά, πείνα και φτώχεια.

Οφείλουμε στους εαυτούς μας, στις νέες γενιές να διεκδικήσουμε ότι μας πήραν, ότι μας ανήκει.