Πραγματικά δεν θυμάμαι άλλο καλοκαίρι με τέτοιο πολυθεματικό καταιγισμό επικαιρότητας. Μέσα σε λιγότερο από μια βδομάδα δεν ξέρουμε που να εστιάσουμε την προσοχή μας. Στις φρικιαστικές αποκαλύψεις για τις παρακρατικές συμμορίες των εκλεκτών της προηγούμενης κυβέρνησης που εκβίαζαν και απειλούσαν τον εμπειρογνώμονα για την πυρκαγιά στο Μάτι, Δημήτρη Λιότσιο; Στις κινήσεις Ερντογάν που κινητοποιεί τον στόλο του και ετοιμάζεται για έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα; Στις εξελίξεις στη Λιβύη που μας αφορούν πολύ περισσότερο απ’ όσο νομίζουμε; Στον κοροναϊό που δηλώνει ακόμα παρών;
Όμως ανάμεσα σε όλα αυτά η επικαιρότητα έχει και κάτι σημαντικότερο που ίσως να μην έχουμε αντιληφθεί ακόμα την αξία και την ευκαιρία που μας προσφέρει. Την ιστορική συμφωνία που επετεύχθη στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. και προβλέπει κονδύλια ύψους 750 δισ. ευρώ για το Ταμείο Ανάκαμψης και συνολικά 1,82 τρισ. ευρώ μαζί με τον προϋπολογισμό της επόμενης επταετίας. Από αυτά η Ελλάδα θα έχει την ευκαιρία να αποκομίσει ποσά άνω των 70 δισ.
Η Ελλάδα από το Ταμείο Ανάκαμψης προβλέπεται να λάβει περίπου 32 δισεκατομμύρια ευρώ, εκ των οποίων τα 19,5 αφορούν επιχορηγήσεις και τα 12,5 δισ. Δάνεια. Με κανόνες αλλά χωρίς μνημόνια και σκληρούς όρους δημοσιονομικής προσαρμογής. Τα υπόλοιπα 40 δισ. του πακέτου των 72 δισ. θα έρθουν μέσω του νέου πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου -του νέου ΕΣΠΑ- με ορίζοντα υλοποίησης από το 2021 έως το 2027. Το σημαντικότερο ίσως είναι ότι για πρώτη φορά γίνεται ένα μεγάλο βήμα αμοιβαιοποίησης του χρέους στην Ε.Ε., αφού η Κομισιόν πλέον θα δανείζεται στο όνομα και για λογαριασμό όλων των κρατών.
Η ιστορική αυτή συμφωνία μας παρέχει μια εξίσου ιστορική ευκαιρία να αλλάξουμε εντελώς τη χώρα μας. Το παραγωγικό της μοντέλο, την ανταγωνιστικότητά της, την διοίκησή της. Μια ευκαιρία κυριολεκτικά να μεταμορφωθεί η χώρα μας για πάντα. Το κατά πόσο αυτό είναι εφικτό σε μια χώρα όπου η αξιωματική αντιπολίτευση σχολιάζει επικριτικά μια συμφωνία κατά την οποία η Ε.Ε. λειτούργησε για πρώτη φορά σχεδόν ως φεντεραλιστικό κράτος, αυτό μένει να φανεί. Η αμηχανία εξάλλου όλων όσων για μια ακόμη φορά έβλεπαν μέσα από την υγειονομική κρίση την διάλυση της Ευρώπης, τον διχασμό και την καταστροφή, είναι έκδηλη και λογικότατη. Η φράση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, «Η Ευρώπη είναι ενωμένη, η Ευρώπη είναι εδώ», είναι η καλύτερη απάντηση σε όλους αυτούς.
Δεν είναι η πρώτη φορά στην ευρωπαϊκή μας διαδρομή όπου η Ελλάδα θα λάβει τεράστια ευρωπαϊκά ποσά. Στο παρελθόν δυστυχώς δεν τα αξιοποιήσαμε όπως έπρεπε. Τα σπαταλήσαμε σε αθρόους διορισμούς, σε «μαϊμού» επιδοτήσεις, σε διαδρομές όπου πολλά από αυτά τα χρήματα έκαναν φτερά. Η διαφορά με την συγκεκριμένη ευκαιρία που μας παρουσιάζεται είναι ότι ίσως αυτή να είναι και η τελευταία μας.
