Η 10η Οκτωβρίου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη νεότερη ελληνική ιστορία. Δυο σημαντικά γεγονότα, με διαφορά 73 ετών το ένα από το άλλο, «έχουν σημαδέψει» την πολιτική ζωή του τόπου μας, τα οποία θα παρουσιάσουμε για τους φιλίστορες με λίγα λόγια.
Το πρώτο έλαβε χώρα στις 10.10.1862. Μετά από λαϊκές αναταραχές, εκθρονίζεται το βασιλικό ζεύγος Όθων και Αμαλία. Με το «Ψήφισμα του Έθνους» ο λαός και ο στρατός καταργούν και διώχνουν τους βασιλείς, που θα φύγουν λίγες μέρες αργότερα από τη χώρα, δίνοντας τέλος στα δεινά της πατρίδας τα οποία είχαν ξεκινήσει το 1833 με την άφιξη του Όθωνα στην Ελλάδα και την έναρξη της Βαυαροκρατίας. Κορυφαίες, κατά τη γνώμη μας, στιγμές της Οθωνικής τριακονταετίας, που διαπνεόταν και από τον ανεκπλήρωτο πόθο της Μεγάλης Ιδέας, ήταν, αφενός, η επανάσταση του Σεπτεμβρίου του 1843 με το πέρασμα από την απόλυτη μοναρχία στην συνταγματική μοναρχία και, αφετέρου, τα Πατσιφικά του 1849 – 50, μια σοβαρότατη διπλωματική και πολιτική ένταση στις σχέσεις της Ελλάδας με την Αγγλία, η οποία είχε άμεσο και μακροχρόνιο σοβαρότατο αντίκτυπο και στην ελληνική οικονομία και στην καθημερινή ζωή των κατοίκων της χώρας μας.
73 χρόνια, λοιπόν, αργότερα, στις 10.10.1935, ο στρατηγός Κονδύλης υπέγραψε τη ληξιαρχική πράξη του θανάτου της εξαρχής θνησιγενούς ελληνικής δημοκρατίας του μεσοπολέμου. Τρεις ανώτατοι αξιωματικοί των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων φίλα προσκείμενοι στον Κονδύλη, ο στρατηγός Αλ. Παπάγος, ο πτέραρχος της αεροπορίας Γ. Ρέππας και ο ναύαρχος Δ. Οικονόμου ανέτρεψαν τη νόμιμη κυβέρνηση του Παναγή Τσαλδάρη και κατάργησαν το δημοκρατικό πολίτευμα, καθώς την ίδια ημέρα ορκίστηκε πρωθυπουργός και αντιβασιλέας ο Κονδύλης, προκηρύσσοντας δημοψήφισμα για οριστική επίλυση του πολιτειακού το Νοέμβριο του 1935. Τα θεμέλια της Δημοκρατίας του Μεσοπολέμου από το 1929 μετά το διεθνές οικονομικό κραχ, που έπληξε την Ελλάδα το 1932, δεν «έστεκαν» καλά. Επίσης τα τελευταία εκείνα χρόνια, ύστερα δηλαδή από τον Μάρτιο του 1933 και την επικράτηση του φιλοβασιλικού Λαϊκού κόμματος και την ήττα των Φιλελευθέρων του Ελ. Βενιζέλου, ήσαν διάχυτες οι ανησυχίες στον ελληνικό λαό για το ποιος και πότε προτίθεται με δικτατορία να φέρει παλινόρθωση της βασιλείας. Όσες, πάντως, ξένες δυνάμεις (Αγγλία κυρίως) θα είχαν οφέλη από την επάνοδο του βασιλιά Γεωργίου του 2ου έσπευσαν να αναγνωρίσουν τις πρώτες μέρες του Οκτωβρίου του 1935 τον πραξικοπηματία Κονδύλη ως νόμιμο αρχηγό του ελληνικού κράτους.
Πηγή χρήσιμη και για τα δύο παραπάνω γεγονότα η «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους», Εκδοτική Αθηνών, τόμος ΙΓ (για το 1862) & ΙΕ (για το 1935).
