Έφτασε και για σένα, κύριε Χρίστο, αυτή η στιγμή, η αναπότρεπτη άλλωστε για όλους. Του είχες ξεφύγει του Χάροντα ήδη δυο φορές, νέος και αργότερα σε προχωρημένη ηλικία, ξεγλιστρώντας την τελευταία στιγμή πριν τον απόπλου της βάρκας του στην Αχερουσία.
Ναι, δεν τα πρόλαβες όλα όσα θα ήθελες να προσφέρεις στην κοινωνία. Δεν κατάφερες να τελειώσεις και να εκδώσεις σε τόμους τις αρχαιολογικές σου σημειώσεις, από τότε που είχες διατελέσει άμισθος έφορος αρχαιοτήτων. Δεν μπόρεσες να δρομολογήσεις τη δημιουργία και το στήσιμο ενός ανδριάντα του θείου σου, του ακαδημαϊκού και μακεδονομάχου, του οποίου έφερες τιμητικά το όνομα. Δεν πρόλαβες να δεις τις τελευταίες σου προτάσεις για την Παλιά Πόλη και τους περιαστικούς οικισμούς του Ρεθύμνου να εφαρμόζονται. Έχασες τη συνέχεια της μάχης για το αγαπημένο σου Σπήλαιο Γερανίου, μια μάχη που ουσιαστικά έδινες μόνος, βλέποντας τη φυσική του είσοδο να καταχώνεται…
Όμως ήταν πολλά τα όσα είχες ήδη προσφέρει στο Ρέθυμνο και στην Κρήτη. Παιδαγώγησες μερικές χιλιάδες μαθητών και μετέπειτα πολιτών, με ουσιαστικές ανθρωπιστικές αξίες. Υπηρέτησες τη φιλολογία με εξαιρετικές συνεισφορές σε αυτοτελείς εκδόσεις, με συνεργασίες σε πολλά επιστημονικά περιοδικά και με συμμετοχές σε επιστημονικά συνέδρια. Αποτέλεσες τον ουσιαστικό συνεχιστή του φυσιοδιφικού και σπηλαιολογικού έργου του Ελευθέριου Πλατάκη, όντας ένας από τους τελευταίους Κρητολόγους. Έκανες οικογένεια με την αγαπημένη σου Βάλια, είδες την κόρη σου Ιωάννα να ωριμάζει και να προοδεύει και χάρηκες πάνω από καθετί τη γέννηση του εγγονακιού σου. Κράτησες πολύ ψηλά τη σημαία της τιμής, με τη στάση σου απέναντι στους δικτάτορες και σε κάθε άλλον που διαπνεόταν από παρόμοιες μ’ αυτούς αρχές. Και διατήρησες μέχρι το τέλος τις πνευματικές σου δυνάμεις αλώβητες, ενώ δεν έπαυες να αντιμετωπίζεις τα του κόσμου τούτου με ακέραια την αίσθηση του χιούμορ.
Μ’ όλες αυτές τις ιδιότητες και μ’ αρκετές ακόμη, θα σε θυμόμαστε Χρ. Μακρή. Η γενέθλια πόλη σε τίμησε αφειδώλευτα και θα εξακολουθήσει να σε τιμά, προσπαθώντας να πλησιάζει με τις -όποιες- δυνάμεις της τα ιδανικά σου.
Χάρης Στρατιδάκης
