Καταργώντας τη λογική!

Σε μια Ελλάδα με ανεργία το μήνα Αύγουστο στο 25,4% (έναντι 18,4% ένα χρόνο πριν) και στις ηλικίες 15-24 ετών να ανέρχεται στο 58% (ενώ στις ηλικίες 25-34 ετών στο 32,9%), όπου το σύνολο πια των απασχολούμενων είναι 3.726.663 άτομα, το σύνολο του οικονομικά μη ενεργού πληθυσμού 3.375.297 άτομα και των ανέργων 1.267.595 άτομα (όσων βέβαια, έχουν καταγραφεί, γιατί ο αριθμός αυτός είναι πλασματικός και σίγουρα αρκετά μεγαλύτερος) οι πολιτικοί που πέρυσι μας «έσωσαν» θα πρέπει να τους… «ευχαριστήσουμε», γιατί κατάφεραν να δημιουργήσουν σε ένα έτος 351.666 νέες θέσεις… ανεργίας!
Οι ίδιοι αυτοί πολιτικοί μαζί με άλλους νεόκοπους «σωτήρες» ψήφισαν την Τετάρτη με οριακή πλειοψηφία (153 Ναι) το Μνημόνιο ΙΙΙ… Σε ένα εικοσιτετράωρο το μελέτησαν και με μία «φωνή» είπαν το «μεγάλο -Ναι»!
Όσοι δεν άντεξαν τη λογική του «μαντριού» έχουν ήδη «δημοκρατικά» διαγραφεί από ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. Σε μια από τις πιο κρίσιμες ψηφοφορίες των τελευταίων δεκαετιών το «μαντρί – ο βοσκός – και ο λύκος» είχαν την τιμητική τους! Παρά ταύτα το πολιτικό πλήγμα για την κυβέρνηση είναι σοβαρό. Από τους 179 βουλευτές που είχαν δώσει ψήφο εμπιστοσύνης τον Ιούνιο σήμερα βρίσκεται με 26 βουλευτές λιγότερους!
Το μέλλον της αβέβαιο… Ήδη γίνονται κουβέντες για ανασχηματισμό (υπάρχουν και σενάρια για νέες εκλογές) αμέσως μετά την εκταμίευση (;) της δόσης των 31,5 δισ. ευρώ.
Αλλά το πρόβλημα είναι βαθύτερο και ουσιαστικότερο. Είναι σε θέση η κυβέρνηση να εφαρμόσει όσα ψηφίστηκαν έχοντας μια ισχνή πλειοψηφία; Πως θα περάσουν οι εφαρμοστικοί νόμοι; Θα μας πουν βέβαια, ότι τον προϋπολογισμό (που η ψήφος σ’ αυτόν έχει το νόημα και της ψήφου εμπιστοσύνης) θα τον υπερψηφίσουν περισσότεροι βουλευτές, άρα η κυβερνητική πλειοψηφία είναι ισχυρή…
Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα αλλά και τα ευτράπελα της ελληνικής πολιτικής ζωής (δυστυχώς σε βάρος των πολιτών).
Πως είναι δυνατόν (πως είναι πολιτικά-κοινωνικά ηθικό) ένας βουλευτής να καταψηφίζει τα μέτρα της «Μαύρης Τετάρτης» και τέσσερις ημέρες αργότερα να υπερψηφίζει έναν προϋπολογισμό ή εφαρμοστικούς νόμους που έχουν ως αρχή και τέλος τους το «Τρίτο Μνημόνιο»;
Πιστεύουν, άραγε, ότι κοροϊδεύουν τον κόσμο ή ότι οι πολίτες δεν καταλαβαίνουν;
Πως κρατάνε «δυο καρπούζια στην ίδια μασχάλη»;… Και με τον «χωροφύλακα» και με τον «αστυφύλακα»; Η απόλυτη υποκρισία!
Το ίδιο, δυστυχώς, ισχύει και για τους βουλευτές της ΔΗΜ.ΑΡ., που ψήφισαν «παρόν» και στηρίζουν… λέει την κυβέρνηση! Δηλαδή, προσέξτε πως καταργούν την λογική. Αρνούνται να υπερψηφίσουν τα μέτρα, στη συνέχεια ψηφίζουν (πιθανόν) τον προϋπολογισμό (που έχει ως βάση του τα μέτρα που δεν ψήφισαν) και αργότερα (ίσως) θα ψηφίσουν και τους εφαρμοστικούς νόμους που έχουν ως άξονά τους τα μέτρα και τον προϋπολογισμό! Την ίδια ώρα στηρίζουν την κυβέρνηση, ενώ αρνήθηκαν να ψηφίσουν ένα νομοσχέδιο για το οποίο άλλοι συνάδελφοί τους (σε ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.) είδαν την πόρτα της εξόδου! Αν όλα τούτα δεν είναι ένας τρόπος να καταργηθεί η… λογική, τότε σίγουρα αποτελούν «νέα πολιτικά ήθη» στον τόπο μας… Το αποκορύφωμα, μάλιστα, της ψηφοφορίας αυτής ήταν ένα γεγονός που δεν θα πρέπει να περάσει απαρατήρητο. Οι δυο βουλευτές της ΔΗΜ.ΑΡ. (κ. Ψαριανός – κ. Οικονόμου) στην αρχή της ψηφοφορίας «απουσίαζαν» από την αίθουσα του Κοινοβουλίου και (πιθανόν εκ τους ασφαλούς ή ως «εφεδρεία») στη δεύτερη ανάγνωση του καταλόγου των βουλευτών ήρθαν στην αίθουσα και ψήφισαν «παρόν»… Πραγματικά, «νέα ήθη»!
Αν σε όλα τα παραπάνω προσθέσουμε και την απόσυρση της διάταξης του υπουργείου Οικονομικών για την εξομοίωση (μισθολογικά) των υπαλλήλων της βουλής με τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους καταλαβαίνουμε τον πολιτικό πανικό που κυριαρχεί στην πλειοψηφία. Των υπαλλήλων της βουλής, που στο μεγαλύτερο ποσοστό τους είναι διορισμένοι απολύτως ρουσφετολογικά, που κάποτε έπαιρναν 3.000 ευρώ καθαρά και σε σύνολο αποδοχών οι μισθοί τους ετησίως έφθαναν τους… 16!
Το δε εφάπαξ τους ήταν 200.000 ευρώ (!) ενώ παίρνουν και δεύτερο εφάπαξ από το Ταμείο Πρόνοιας Δημ. Υπαλλήλων, μέρισμα από το Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων, έχουν ταυτόχρονα πολλά άλλα προνόμια! λ.χ. μπορούν -όπως και οι πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας- να ψωνίζουν από πολυκαταστήματα του ΣΕΠΑ σε πολύ χαμηλές τιμές, να στέλνουν τα παιδιά τους στον Παιδικό Σταθμό της Βουλής, να απολαμβάνουν το γυμναστήριο και το πάρκινγκ στη βουλή κ.α…. Αυτούς τους «μη προνομιούχους» στήριξαν την Τετάρτη ο ΣΥΡΙΖΑ, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες και άλλοι και στις αντιδράσεις τους αυτές η κυβέρνηση έκανε πίσω…! Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, το πόσο ισχυρή αισθάνεται!
Ας επιστρέψουμε, όμως, στο καθαρά πολιτικό σκέλος του σημειώματός μας. Η κυβέρνηση αυτή με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είναι δύσκολο να αντέξει σε βάθος πολιτικού χρόνου. Η κοινωνία έχει φτάσει και έχει σε μεγάλο βαθμό ξεπεράσει τις αντοχές της (ας μην ξεχνάμε ότι 500.000 παιδιά υποσιτίζονται!). Το ΠΑΣΟΚ μέσα σε 24 ώρες έχασε 6+1 (Μίμης Ανδρουλάκης) βουλευτές! Ο κ. Ευ. Βενιζέλος αδυνατεί να ελέγξει το κόμμα του που (μετά και τη διαγραφή Κ. Σκανδαλίδη) είναι, τουλάχιστον, δύο κομμάτια… Αποτελεί, έτσι, τον «αδύναμο κρίκο» του κυβερνητικού σχήματος. Η ΔΗΜ.ΑΡ. καταργεί τον «κοινό νου», αφού και δεν ψηφίζει -και την κυβέρνηση στηρίζει… Η Ν.Δ. χωρίς ουσιαστικούς συμμάχους είναι αδύνατον για μεγάλο χρονικό διάστημα να τραβήξει το «κάρο» μιας κυβέρνησης και μιας πολιτικής που έχει απέναντί της το σύνολο της κοινωνίας….
Πολιτικά τρικ λ.χ. ανασχηματισμός και υπουργοποίηση στελεχών πρώτης γραμμής από ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜ.ΑΡ. δεν έχουν να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό. Κυρίως σε ότι έχει να κάνει με στελέχη του ΠΑΣΟΚ τα οποία είναι «πολιτικά φθαρμένα» εδώ και καιρό.
Δυστυχώς, ούτε η αξιωματική αντιπολίτευση είναι σε θέση να αποτελέσει, άμεσα, τη λύση για μια ουσιαστική διακυβέρνηση. Η ομιλία του κ. Αλ. Τσίπρα στη Βουλή την περασμένη Τετάρτη απογοήτευσε και ταυτόχρονα προβλημάτισε αρκετούς πολίτες. Χωρίς σχέδιο, με πολλές ανούσιες «ατάκες», αναμασώντας όσα τόσο καιρό έχει πει, αναφέροντας όσα διαβάζει στον τύπο (κυρίως του εξωτερικού) χωρίς ένα νέο οικονομικό-παραγωγικό μοντέλο…
Ένα είναι βέβαιο… Μετά την ψήφιση και του προϋπολογισμού το πολιτικό τοπίο (η «πολιτική-κομματική» γεωγραφία) του τόπου μας θα αρχίσει σιγά-σιγά να αλλάζει…
Προς ποια κατεύθυνση; Μένει να αποδειχθεί…