Το πρωί της περασμένης Πέμπτης οι μικροί μαθητές άφησαν για λίγο το γνώριμο περιβάλλον της τάξης και τα μολύβια και δοκίμασαν την επιδεξιότητά τους στην…τσάπα και τη σκαλίδα. Ώρα με την ώρα ο χώρος στην μικρή πλατεία της οδού Κουρητών, ο οποίος για καιρό έμενε αδιαμόρφωτος και άσχημος, άρχισε να παίρνει χρώμα με λογιώ-λογιώ φυτά και θάμνους, τα οποία φύτεψαν οι μικροί μαθητές με τις οδηγίες των παππούδων και των πρόθυμων υπαλλήλων της υπηρεσίας πρασίνου του Δήμου.
Ιδιαίτερος έπαινος αξίζει τόσο στο δάσκαλο των παιδιών για τον ενθαρρυντικό ρόλο του στην προσπάθεια των μικρών μαθητών, όσο και στη διευθύντρια της υπηρεσίας πρασίνου του Δήμου για την υποστήριξή της σε φυτικό υλικό, εργαλεία και έμψυχο δυναμικό.
Τα παιδιά δεσμεύτηκαν ότι θα αναλάβουν τη στοιχειώδη φροντίδα του μικρού τους πάρκου κάνοντας το εβδομαδιαίο πότισμά του. Με αυτόν τον τρόπο παίρνουν ένα καλό μάθημα, ότι για να προκόψει και να ακμάσει κάτι, έμψυχο ή άψυχο, χρειάζεται πρώτα να δεσμευτούμε ηθικά και κυρίως να αποδείξουμε έμπρακτα ότι θα το υποστηρίξουμε και θα το φροντίσουμε.
Στο τέλος όλοι ανταμείφθηκαν από τα γλυκίσματα και η …λαϊκή μούσα με τη φωνή του Ανδρέα Τσουπάκη απαθανάτισε το γεγονός. Ανάμεσα στα άλλα έγραψε:
Ένα ΚΑΠΗ και ένα σχολειό
είχαν συνεργασία
θωρώ τα καταφέρανε
έγραψαν ιστορία
Ένα κομμάτι πράσινο
πήραμε σα’ μπαξίσι
πιστεύω μη μ’πληρώσομε
φόρο μέσα στη κρίση
Η πράξη και η έμπνευση
έχουνε σημασία
και βγάζουν αποτέλεσμα
που ‘χει μεγάλη αξία.