«Σύντροφοι και εταίροι βρέθηκαν κατά καιρούς αντιμέτωποι με τη δαμόκλειο σπάθη του Αλέξη Τσίπρα. Εξάλλου, η ιστορία της πολιτικής του ανέλιξης και επιβίωσης είναι μία ιστορία μικρών ή μεγάλων πολιτικών εξοντώσεων. Ο σημερινός πρωθυπουργός δεν εκθρόνισε μονάχα -σαν άλλος Δίας- τον πολιτικό του πατέρα Αλέκο Αλαβάνο. Στην πορεία υπήρξε και Κρόνος, «τρώγοντας» τα «παιδιά» του και στέλνοντας στο πυρ το εξώτερο φίλους και συνεργάτες με τους οποίους συμπορεύτηκε από την εποχή που ήταν ακόμα επικεφαλής της νεολαίας του Συνασπισμού. Ο «Γιάνης με ένα ν» φαίνεται πως θα είναι εξαίρεση».
Όταν τον Αύγουστο του 2015 ο Γιάνης Βαρουφάκης έθεσε εαυτόν εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, το Μέγαρο Μαξίμου ξεκίνησε τη διαδικασία αποδόμησής του με μία σχετική ελαφρότητα. Το πρωθυπουργικό επιτελείο, αν όχι και φειδωλό σε φαρμακερές δηλώσεις, περίμενε καρτερικά να ολοκληρώσει τις δημόσιες παρεμβάσεις του.
«Πού θα πάει, θα ξεφτίσει και αυτός», έλεγαν. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε συνέντευξή του είχε δηλώσει καυστικά ότι «ο Βαρουφάκης απλά θέλει να πουλήσει βιβλία». Για να κλείσει μάλιστα μία για πάντα το ζήτημα αυτό, τον είχε χαρακτηρίσει «λάθος επιλογή». Ο «Γιάνης όμως με ένα ν» αποδείχθηκε ανθεκτικός, κάτι σαν πολιτικός survivor. Η ηχηρή επάνοδος του υποχρεώνει το Μέγαρο Μαξίμου να τον αντιμετωπίσει. Δεν μπορεί πλέον να τον αγνοεί.
Η θεαματική επάνοδος του δεν έγινε για να διαφημίσει το βιβλίο του. Η ελληνική αγορά, άλλωστε, είναι μικρή και ο ίδιος είχε ήδη εξασφαλίσει τη δημοσιότητα που εκτόξευσε το βιβλίο του στα διεθνή best sellers.
Ο βασικός στόχος του ήταν εξαρχής πολιτικός. Αργά, αλλά σταθερά, επιχείρησε να δώσει το πολιτικό στίγμα του κόμματος του, να αποκοπεί στη συνείδηση του κόσμου από το περιβάλλον Τσίπρα και να αποκτήσει την δική του αυτόνομη πολιτική οντότητα. Επιπλέον, προσπάθησε να υποστηρίξει το πέρασμά του από το υπουργείο Οικονομικών και να πείσει τους πολίτες ότι θα είχαν ξημερώσει καλύτερες μέρες αν δεν τον είχαν υπονομεύσει εκ των έσω…
Εξάλλου, ο καθηγητής Οικονομικών γνώριζε ότι υπάρχει ένα εκλογικό κοινό που είχε απομείνει ορφανό, οι νέοι κυρίως ψηφοφόροι που γύρισαν την πλάτη στον ΣΥΡΙΖΑ, διαμαρτυρόμενοι για τη μετάλλαξή του.
Μπορεί ίσως να κατηγορηθεί ότι δεν τα πάει καλά με τον «πολιτικό ορθολογισμό», αλλά είναι σαφές ότι ορθώνει ανάστημα, ελπίζοντας να αποτελέσει τον γνήσιο εκπρόσωπο του «Όχι» στο δημοψήφισμα του 2015.
Όσο ο Αλέξης Τσίπρας απομακρύνεται σταδιακά αλλά σταθερά από την αριστερή αφετηρία του εφαρμόζοντας το 3ο μνημόνιο, τόσο αφήνει χώρο στον Γιάνη Βαρουφάκη να διεκδικήσει ψήφους από τον προοδευτικό χώρο.
Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να υπερηφανεύεται ότι έβγαλε την Ελλάδα από τα μνημόνια, αλλά η βαριά ήττα του επιβεβαιώνει πως δεν κατάφερε να αποτελέσει την εξαίρεση του κανόνα ότι το μνημόνιο «τρώει» τους υπηρέτες του.
Όσο, όμως, εδραιώνεται το πολιτικό come back του Βαρουφάκη, τόσο θα κλιμακωθούν και οι επιθέσεις προς το πρόσωπό του κυρίως από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ίδιος προτίμησε να αποδομήσει δεξιοτεχνικά την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ (ενδεικτικό παράδειγμα είναι η αποδόμηση των κυβερνητικών παροχών) υποστηρίζοντας πως ο πρωθυπουργός επαναφέρει το φοροεισπρακτικό καθεστώς του 2ου μνημονίου και μονιμοποιεί το καταστροφικό «4ο μνημόνιο».
«Το μεταμνημόνιο (4ο) είναι το πιο σκληρό, το πιο μακρύ σε διάρκεια και το πιο επαχθές».
Την ίδια στιγμή δεν έχει σκοπό να τσιγκουνευτεί τα πυρά του και εναντίον των δανειστών καθιστώντας το ΜέΡΑ25, ως το ελληνικό πατριωτικό μέτωπο των, υπεύθυνα, ανυπάκουων ευρωπαϊστών.
Πηγή: slpress.gr άρθρο της Νεφέλη Λυγερού «Ασύμμετρη απειλή ο «Γιάνης με ένα ν» – Μετά τον εξοστρακισμό η επιστροφή».
* Ο Γιώργος Ταταράκης είναι πολιτικός μηχανικός ΕΜΠ, μέλος του DiEM25 και ΜέΡΑ25
