Καθώς πέφτει η αυλαία μιας προεκλογικής περιόδου, όπου ελάχιστα συζητήθηκαν κορυφαία ζητήματα, όπως λ.χ. εκείνα που αφορούν την παιδεία, τον πολιτισμό, το μεταναστευτικό, τους θεσμούς, ένα δίχτυ ασφαλείας για όσους συνέλληνες χτύπησε ανελέητα η κρίση σε αντίθεση με την οικονομία, που μονοπώλησε τον πολιτικό λόγο τόσο στην υπεύθυνη εκδοχή του όσο και στις πολιτικές ατάκες και τα διαφημιστικά σποτ μας αναγκάζει να περιοριστούμε από τη θέση αυτή στο ίδιο πλαίσιο…
Βλέπετε το πολιτικό μας προσωπικό, που φιλοδοξεί να πάει τη χώρα βήματα μπροστά, αδυνατεί να αντιληφθεί την ουσία και το βαθύτερο περιεχόμενο μιας πολυεπίπεδης κρίσης και περιορίζεται μόνο στα αριθμητικά δεδομένα, χωρίς να κάνει τον κόπο με αυτοκριτική και αυτογνωσία να αναζητήσει τα βαθύτερα και ουσιαστικότερα αίτια μιας πολυετούς και φαύλης πραγματικότητας που έφεραν την πατρίδα μας στο χείλος του γκρεμού…
Έχουμε υποστηρίξει από τη θέση αυτή ότι η κρίση δεν είναι αποκλειστικά και μόνο οικονομική. Είναι κρίση του πολιτικού μας συστήματος, κρίση θεσμών, αρχών και αξιών που έχουμε όλοι (πολιτικό προσωπικό και πολίτες) αφήσει να υποχωρήσουν -να ατονήσουν- να απαξιωθούν. Είναι κρίση στην Παιδεία, επικράτηση μιας φαύλης νοοτροπίας, ενός ωχαδερφισμού και μιας αντίληψης όπου κυριαρχεί το «Εγώ» σε βάρος του «Εμείς»! Στο βάθος δηλαδή είναι κρίση πολιτισμική!
Έτσι οι πολίτες θα αποφασίσουν την Κυριακή έχοντας ακούσει μία και μόνο μία πλευρά του πολιτικού λόγου αυτήν που έχει να κάνει με την οικονομία και το τι μέλλει γενέσθαι την επομένη των εκλογών. Όμως κι αυτή ακόμα η γνώση και η πληροφόρηση είναι σε πολλά σημεία της θολή, ελλειμματική και με πολλά ερωτήματα ως προς τον τρόπο εφαρμογής κάποιων πολιτικών και φυσικά τις επιπτώσεις που θα έχουν στη ζωή των πολιτών που έχουν περάσει τα μύρια όσα για να σταθεί η πατρίδα στα πόδια της…
Ο Αντώνης Σαμαράς έχει αποφύγει τον πειρασμό μιας παροχολογίας που αν γινόταν πράξη θα μπορούσε να εκτροχιάσει τη χώρα και να την οδηγήσει σε νέες περιπέτειες. Υπόσχεται ότι θα ολοκληρώσει την τελευταία φάση της αξιολόγησης και θα βγάλει την χώρα ομαλά από τα μνημόνια. Η προληπτική γραμμή στήριξης θα βοηθήσει στη συνέχεια την ομαλή πορεία στις αγορές χρήματος προστατεύοντας την οικονομία από αναταράξεις. Στόχος του είναι η σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών τόσο στις επιχειρήσεις όσο και στα φυσικά πρόσωπα, ενώ και η μείωση του ΕΝΦΙΑ είναι στους στόχους του Α. Σαμαρά αν οι πολίτες με την ψήφο τους επιλέξουν την Ν.Δ. Η απομείωση του χρέους στη βάση του πλαισίου των δεσμεύσεων-υποχρεώσεων των ευρωπαίων εταίρων μας απέναντι στη χώρα μας, αφού όπως όλοι αναγνωρίζουν έχει καταφέρει να ανταποκριθεί στις σχετικές δεσμεύσεις. Δεν είναι όμως στόχος μας να αναφερθούμε με λεπτομέρειες στο πρόγραμμα της Ν.Δ. για την επόμενη μέρα… Αυτό όμως που επισημαίνουμε είναι το πλαίσιο στο οποίο κινείται ο Α. Σαμαράς. Ένα πλαίσιο τήρησης των δεσμεύσεων και υποχρεώσεων της χώρας, συνέχιση των μεταρρυθμίσεων, έξοδος από το μνημόνιο με ομαλή διαδικασία (ολοκλήρωση αξιολόγησης) και φυσικά σταδιακή έξοδο στις αγορές και απομείωση του χρέους, ώστε να μην υπάρξει κίνδυνος η χώρα να βρεθεί σε νέες περιπέτειες…
Από την πλευρά όμως του ΣΥΡΙΖΑ το τοπίο είναι θολό… Υπάρχουν ασάφειες που με τη σειρά τους δημιουργούν πολλά ερωτήματα και σε αρκετούς πολίτες φόβο (σε κάποιες μετρήσεις αγγίζει το 43% αυτό αίσθημα φόβου)… Ο ΣΥΡΙΖΑ λ.χ. έχει στόχο να ζητήσει και να επιμείνει στη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους της χώρας που βρίσκεται στα χέρια των Ευρωπαίων εταίρων μας υποστηρίζοντας ότι κάτι τέτοιο έχει πιθανότητες να επιτευχθεί… Θεωρεί δηλαδή ότι θα δεχόταν οι φορολογούμενοι πολίτες των χωρών της Ε.Ε. που μας έχουν δανείσει αρκετά δισ. ευρώ να μας χαρίσουν ένα μεγάλο μέρος αυτών των χρημάτων! Μια τέτοια πολιτική θα συναντούσε ένα εχθρικό περιβάλλον στην Ευρώπη και υπάρχει κίνδυνος η ΕΚΤ να διακόψει τη στήριξη στις ελληνικές τράπεζες (60-100 δισ.) με απρόβλεπτες συνέπειες τόσο για τις ίδιες όσο και για την παραμονή της χώρας στο ευρώ!
Σε ένα άλλο πεδίο της οικονομίας αυτό που σχετίζεται με την τελευταία αξιολόγηση… Ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι δεν θα δεχθεί να ολοκληρωθεί το τελικό στάδιο αξιολόγησης, αφού αρνείται ό,τι σχετίζεται με τα μνημόνια. Έτσι όμως η Ελλάδα θα χάσει τα 7,4 δισ. ευρώ του 2014 και τα 12,5 δισ. ευρώ από το ΔΝΤ. Επιπλέον θα χρειαστεί περίπου 12 δισ. ευρώ για να χρηματοδοτήσει το πρόγραμμα του (δικοί του υπολογισμοί / κατά άλλους το ποσό αγγίζει τα 20 δισ. ευρώ). Την ίδια στιγμή θα πρέπει μέχρι το καλοκαίρι να ανταποκριθεί στην εξόφληση ομολόγων… Πώς θα βγει άραγε αυτός ο… λογαριασμός;
Η ρευστότητα που έδωσε η ΕΚΤ (μέσω του μηχανισμού ELA) στις ελληνικές τράπεζες 40 δισ. -επιπλέον των 60-65 δισ. που είχε ήδη χορηγήσει- έχει την προϋπόθεση να είναι η Ελλάδα σε πρόγραμμα. Το πρόγραμμα όμως τελειώνει στις 28 Φεβρουαρίου… Θα πρέπει να υπάρξει παράταση για να υπάρχει και συνέχεια στη στήριξη από τον έκτακτο αυτό μηχανισμό… Όμως σε όλα τούτα δεν έχουμε ξεκάθαρες απαντήσεις…
Ας σταθούμε τέλος -λόγω χώρου- σε ένα πρόσφατο ζήτημα αυτό της ποσοτικής χαλάρωσης (QE). Αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει την Ελλάδα αν από τον Ιούλιο μπορούσε να εκδώσει νέα ομόλογα με επιτόκιο κοντά στο 5% (από το περίπου 9% που είναι σήμερα το επιτόκιο του 10 έτους ομολόγου). Παρ’ όλα αυτά… η Ελλάδα θα πρέπει να ολοκληρώσει την τελευταία αξιολόγηση (θετικά), να βρίσκεται σε κάποιου είδους πρόγραμμα (προληπτική γραμμή) και να πληρώσει 7,5 δισ. στην ΕΚΤ για ομόλογα που λήγουν τον Ιούλιο… Αν λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει -όπως υποστηρίζει- να αξιοποιήσει το εργαλείο της QE θα πρέπει να αναγνωρίσει de facto το… μισητό μνημόνιο!!
Είναι λοιπόν τα παραπάνω ένα δείγμα της ασάφειας που οδηγεί πολλούς πολίτες -είτε θα ψηφίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ είτε όχι- σε προβληματισμό-ερωτήματα ή ακόμα και σε φόβο για τους χειρισμούς την επόμενη ημέρα των εκλογών…
Ό,τι κι αν επιλέξουν τελικά οι πολίτες ας το κάνουν με γνώμονα και κριτήριο τη λογική…
Ας βάλουμε όλοι μπροστά το «Εμείς» και την πατρίδα! Το κοινό καλό.
«Ό,τι είναι χρήσιμο στο σμήνος, είναι χρήσιμο και στη μέλισσα» (Μάρκος Αυρήλιος).
Καλό βόλι!
E-Mail: pgiannoulakis@yahoo.gr
