Νόμος υπέρ των αδικουμένων

Πριν από λίγες μέρες ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα στην Αθήνα στον μνημειώδη λόγο του προς τους Έλληνες, τόνισε ότι οι Έλληνες έχουν δώσει τόσα πολλά στην ανθρωπότητα (Δημοκρατικό Πολίτευμα, Φιλοσοφία, Θέατρο, Αρχιτεκτονική και τις άλλες Τέχνες) είναι τόσα πολλά, υπογράμμισε, ώστε όσα αντιδωρήματα και αν κάμει η ανθρωπότητα προς την Ελλάδα, δεν θα ξεχρεώσει το χρέος που της οφείλει.

 

Αυτή η άποψη συνοψίζεται στη νεοελληνική θυμόσοφη φράση «η χάρη θέλει αντίχαρη, μα πάλι χάρη μένει». Η φράση που είπε μεταφρασμένη ο Μπαράκ Ομπάμα περιέχεται στο πασίγνωστο «επιτάφιο του Περικλέους», δηλαδή τον επικήδειο που εκφώνησε ο Περικλής το 430 π.Χ. στους νεκρούς του πρώτου έτους του Πελοποννησιακού πολέμου. Σ’ αυτόν τον επικήδειο που διέσωσε ο ιστορικός Θουκυδίδης, ο Περικλής αντιδιαστέλλει τα αγαθά- πλεονεκτήματα της Δημοκρατίας (των Αθηνών) με τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της αυταρχικής διακυβέρνησης (της Σπάρτης, αντιπάλου τότε των Αθηνών).

 

Στην ίδια ομιλία του ο Περικλής σεμνύνεται για τους νόμους της Αθήνας, που προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των Αθηναίων πολιτών. Θυμίζει ακόμη ότι η Αθήνα έχει και νόμους οι οποίοι «κείνται υπέρ των αδικουμένων»= οι οποίοι νόμοι έχουν θεσπιστεί για την προστασία των αδικουμένων.

 

Εχομε, επομένως, ένα ιστορικό προηγούμενο, ένα κεκτημένο, ένα μάθημα από τους σοφούς προγόνους μας για να αντιμετωπίσουμε σημερινά προβλήματα αδικίας.

 

Αναφέρομαι στην κραυγαλέα περίπτωση αδικούμενου τα τελευταία πέντε χρόνια, του συμπολίτη μας Γιώργη Εκκεκάκη. Εκεί που ζούσε ήσυχος και ευτυχισμένος στο σπίτι του, εφέρμησε η αστυνομία και με ειδικό αρχαιολόγο έκαμε καταγραφή οικογενειακών κειμηλίων και πολύτιμων βιβλίων που είχε αγοράσει, μέσω του διαδικτύου, από δημοπρασίες για να εμπλουτίσει τη βιβλιοθήκη του, την οποία είχε δηλώσει ότι θα δώριζε στη Βιβλιοθήκη του Ρεθύμνου. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ίδιος Γ. Π. Εκκεκάκης είχε καλέσει λίγες εβδομάδες νωρίτερα έναν αρχαιολόγο και του έδειξε όλα τα είδη της συλλογής του και ζήτησε οδηγίες από τον αρχαιολόγο για τις επιβεβλημένες ενέργειες, βάσει τον αρχαιολογικού νόμου.

 

Δεν θα επεκταθώ στη βάναυση επίθεση που δέχθηκε «ο υπερήλικας αρχαιοκάπηλος» από τα μέσα μαζικής δικτύωσης και κάποια κοράκια της αθηναϊκής δημοσιογραφίας. Θα περιοριστώ στο θέμα μου: Ο Γ. Π Εκκεκάκης καταδικάστηκε πρωτοδίκως. Στο εφετείο αθωώθηκε, ύστερα από ψυχική οδύνη πέντε ετών. Ας σημειωθεί ότι δημοσιεύτηκαν στον τοπικό τύπο απόψεις στήριξής του από πλήθος πολιτών της Ρεθεμνιώτικης κοινωνίας και στάλθηκαν μηνύματα συμπαράστασης προς τον αδικούμενο πολίτη. Έγινε και από τον δήμαρχο Ρεθύμνου τιμητική εκδήλωση για τον Γ. Π. Εκεκκάκη στην κατάμεστη από Ρεθεμνιώτες αίθουσα στο Σπίτι του Πολιτισμού, όπου το Δημοτικό Συμβούλιο, εκπροσωπώντας όλους τους Ρεθεμνιώτες, έδωσε τα εύσημα στον ακούραστο Κρητολόγο και αθόρυβο ερευνητή για το έργο και την προσφορά του στην επιστήμη, την Κρήτη και το Ρέθυμνο.

Τίποτε όμως από αυτά δεν απέτρεψε την πρωτόδικη καταδίκη του και τη συνέχιση αυτής της αδικίας επί πέντε χρόνια. Ακόμη και οι δικαστές ομολογούσαν ότι έβλεπαν την αλήθεια, αλλά ο νόμος τους έδενε τα χέρια…

 

Για να μην ξαναγίνει αυτό, προτείνω: Σε περιπτώσεις όπως του Γ. Π. Εκκεκάκη, να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη η άποψη της τοπικής κοινωνίας (Δήμος, Νομαρχία, Μητρόπολη, ευυπόληπτοι πολίτες) δημοσιεύματα σχετικά πριν πέσει ο πέλεκυς της Δικαιοσύνης. Ειδικά αναφέρομαι στα δημοσιεύματα, επειδή μπορεί να υπάρξει ο αντίλογος ότι κάποιοι «πληρωμένοι κοντυλοφόροι», αντί χρημάτων, θα σπεύσουν να υπερασπίσουν τον υπόδικο.

 

Σπεύδω να απαντήσω ότι ο λόγος, οι λέξεις είναι δημιούργημα του νου και κατά τον Πλάτωνα «Νους ορά και νους ακούει. Πάντα δε τα άλλα χωλά και τυφλά».

 

Μπορώ να διαβεβαιώσω ότι τα πληρωμένα δημοσιεύματα διακρίνονται σαν τη μύγα μέσα στο γάλα. Τα ειλικρινή δημοσιεύματα πρέπει να είναι και ενυπόγραφα. Και στις μικρές, αλλά και τις μεγάλες κοινωνίες, «γνωριζόμαστε» καλά έως πολύ καλά.

 

Η πρότασή μου να γίνει ένας τέτοιου περιεχομένου νόμος οφείλεται αποκλειστικά στο γεγονός ότι ο Γ.Π. Εκκεκάκης υπήρξε αδικούμενος επί πέντε χρόνια. Επίσης, από το γεγονός ότι, όπως μας δίδαξε ο Πλάτων «εν τη δικαιοσύνη πάσα αρετή»= όταν εφαρμόζεται το δίκαιο σε μια κοινωνία, αυτό είναι το παν.

 

Τέλος, παρακαλώ τον Γ. Π. Εκκεκάκη να βρει το ψυχικό σθένος να συνεχίσει, δικαιωμένος πανηγυρικά, την προσφορά  του στην έρευνα. Άλλωστε η μεταστέγαση της Βιβλιοθήκης του Ρεθύμνου ήδη γίνεται κάτι σε ειδική αίθουσα  θα τακτοποιηθεί η δωρεά των βιβλίων του, για τα οποία η Ρεθεμνιώτικη κοινωνία θα του είναι ευγνώμων.