Ο Λαζόπουλος σε ένα άρθρο του σχετικά με όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ επικαλέσθηκε τη μνήμη του σώματος, αναφέροντας ότι, ένα αρχικά αδύνατο σώμα ακόμα κι αν παχύνει κρατάει στη μνήμη του την αρχική του κατάσταση, σαν δυνητικό στόχο επαναφοράς.
Με άλλα λόγια θεωρεί ότι εάν συνεχιστεί η πολυφωνία στον ΣΥΡΙΖΑ, όχι σαν διατύπωση διαφορετικών απόψεων αλλά σαν επιβολή των μειοψηφικών απόψεων, ως ισοδύναμων, στην πλειοψηφούσα άποψη, τότε το παχεμένο πολιτικό σώμα του ΣΥΡΙΖΑ του 36-40% θα καταλήξει στο ισχνό πολιτικό σώμα μνήμης του 4%.
Εγώ περισσότερο συμφωνώ με την άποψη Δραγασάκη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ από τη γέννηση του αντί να «δέσει» τις συνιστώσες του ώστε να λειτουργούν σαν διαφορετικές απόψεις μέσα στο κόμμα, τις εξέθρεψε ώστε να λειτουργούν σαν ισοδύναμες απόψεις μέσα στο κόμμα.
Με άλλα λόγια ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως αποδεικνύεται, εκφράζει μια πολιτική ένωση συνιστωσών χωρίς να έχει πετύχει την ιδεολογική τους συνύπαρξη.
Μου θυμίζει λίγο από Ε.Ε, με τη νομισματική ενοποίηση να προηγείται της δημοσιονομικής προσαρμογής, με ορατά τα αποτελέσματα.
Καλείται ο Τσίπρας να λύσει ταυτόχρονα και το πολιτικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ και το εθνικό με τη δημοσιονομική προσαρμογή (βλ. τρίτη συμφωνία) κάνοντας το πέρασμα του αναστενάρη.
Αν πραγματικά το πιστεύει θα περπατήσει στα κάρβουνα χωρίς να καεί…διαφορετικά ζήτω που καήκαμε!
*Ο Γιώργος Ταταράκης είναι πολιτικός μηχανικός
