Ο Γιώργος Κουμεντάκης επελέγη από την Εθνική Λυρική Σκηνή ως ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες με σαφές διακριτό προσωπικό στίγμα, ο οποίος στο πλαίσιο μιας σύγχρονης μουσικής γλώσσας, αξιοποιεί με γόνιμο τρόπο στοιχεία της ελληνικής δημοτικής παράδοσης.
Είναι ακριβώς αυτή η πτυχή της μουσικής του Κουμεντάκη που ταιριάζει ιδανικά στη Φόνισσα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, το αριστουργηματικό αυτό «Κοινωνικό μυθιστόρημα» της νεοελληνικής λογοτεχνίας, στο οποίο βασίζεται η νέα μοντέρνα όπερα, η οποία θα παρουσιαστεί για τέσσερις μόνο παραστάσεις στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Έτσι αναφέρεται στο πρόγραμμα της Ε.Λ.Σ.
Στις 19 Νοέμβρη είχα την τύχη να παρακολουθήσω με την οικογένειά μου την παγκόσμια πρώτη παρουσίαση της όπερας «Φόνισσα» του Γ. Κουμεντάκη, προσκεκλημένος από τον ίδιο τον συνθέτη. Ένα έργο πολλαπλών απαιτήσεων που τόσο αψεγάδιαστα επιμελήθηκε.
Από τις πρώτες νότες της όπεράς του μας προϊδεάζει πως κάτι θα συμβεί, κάτι θα μας ταρακουνήσει, θα μας συγκλονίσει. Και πράγματι σιγά-σιγά άρχισαν να πάλλονται οι πιο λεπτές χορδές της καρδιάς μας έτοιμες να εκραγούν.
Ο Κουμεντάκης με τη σύγχρονη όπερά του δεν άγγιξε μόνο την ψυχή της πριμαντόνας του «Φραγκογιαννούς», αλλά άγγιξε και την ψυχή του κοινού, επιβεβαιώνοντας έτσι τον φιλόσοφο Πλάτωνα ότι: «Μουσική είναι «γλώσσα της ψυχής».
Γιώργο: είχες επιλέξει τα πάντα με «τάξη και συμμετρία».
Με τρεις χορωδίες (ανδρική – γυναικεία- παιδική), το πολυφωνικό σύνολο και 97 μουσικούς, ήταν αναμφισβήτητα το γεγονός της χρονιάς στο χώρο του ελληνικού πολιτισμού. Η «Φόνισσα» έγραψε ιστορία. Η κληρονομιά της νεογέννητης «Φόνισσας». Έτσι ακούστηκε το πνιγμένο και το χυμένο αίμα στο Μέγαρο Μουσικής. Είναι μερικοί τίτλοι από τους πολλούς που έγραψαν οι μουσικοκριτικοί.
Ένα μεγάλο εύγε σε όλους τους συνεργάτες σου. Στον θαυμάσιο λιμπρετίστα, στον σκηνοθέτη, στον μαέστρο, στη Μέτζο Σοπράνο «Φραγκογιαννού». Στις χορωδίες της Ε.Λ.Σ. και ιδιαίτερα στην παιδική.
Κουμεντάκη: κατάφερες, στην κατάμεστη αίθουσα Α. Τριάντη του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών το κοινό να σε χειροκροτεί ασταμάτητα, επίμονα, δυνατά. Να πεταχτεί όρθιο για να φωνάξει μπράβο, να υποκλιθεί να σε τιμήσει.
Γιώργο: μεγάλωσες μουσικά, ανέβηκες πολύ ψηλά και ταυτόχρονα ανέβασες τον πολιτισμό της γενέτειράς σου, το Ρέθυμνο, που όλοι τόσο ΑΓΑΠΑΜΕ.