Ο Γολγοθάς του τέως δημάρχου, Δημήτρη Αρχοντάκη

Κατανοώ τα κίνητρά του. Για ένα αιρετό, που υπηρέτησε επί σειρά ετών το κοινωνικό σύνολο από τον ύψιστο θεσμικό θώκο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εκείνο του Δημάρχου, μεγαλύτερη ηθική βαρύτητα φέρει η αθώωσή του στην συνείδηση των δημοτών, οι οποίοι είναι οι εν δυνάμει ένορκοι της Εκκλησίας του Δήμου Ρεθύμνης, παρά οποιαδήποτε απόφαση του Δικαστηρίου.
Σε συνέχεια του δημοσιεύματος με τίτλο «Πού είναι η αίσθηση Δικαίου» της κας Ι. Βαλαρή στον τοπικό Τύπο και της Χριστιανικής ρήσης «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω», νιώθω κι εγώ την ανάγκη να καταθέσω τη συμπαράστασή μου στον άνθρωπο τ. Δήμαρχο μακριά από κάθε άλλη σκοπιμότητα.
Η συμπαράσταση μου δεν εστιάζεται στο βάσιμο ή αβάσιμο του κατηγορητηρίου, εξάλλου μηχανικός είμαι όχι νομικός αλλά στην, κατά τη γνώμη μου, αναντίστοιχη βαριά καταδίκη του σε σχέση με τη γενική δημόσια εικόνα του κατά την άσκηση των καθηκόντων του ως Δημάρχου.
Όλοι οι δημότες είναι γνώστες της επάρκειάς του στην κλασική παιδεία, αφού επί δεκαετίες του εμπιστευόταν τα παιδιά τους στο φροντιστήριό του για την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Οι σπουδές του, η ευρυμάθειά του, η διορατικότητά του και οι υψηλού επιπέδου προσωπικές του σχέσεις τον αναδείκνυαν σοβαρότατο συνομιλητή εντός και εκτός της Ελλάδας και αποτελεσματικό διεκδικητή χρηματοδότησης αναπτυξιακών έργων της πόλης. Το Ρέθυμνο του σήμερα δεν θα ήταν έτσι χωρίς τα αναπτυξιακά επιτεύγματα της Δημαρχίας του: τη διάσωση της Παλιάς Πόλης, τη στροφή προς τον Τουρισμό, το Πανεπιστήμιο, τα μεγάλα έργα Ύδρευσης, Αποχέτευσης, Βιολογικoύ, Αντιπλημμυρικά, αναστηλώσεις μνημείων κ.λ.π.
Θα προσθέσω ακόμη κάτι γνωστό σε όλους: Κανείς δεν μπορεί να καταλογίσει στον τ. Δήμαρχο ότι πλούτισε εκμεταλλευόμενος τη θέση του, ο βήχας και το χρήμα δεν κρύβονται. Ούτε ζωή προκλητική και σπάταλη έζησε, τουναντίον ήταν πάντα διακριτικός και λιτός, ούτε άλλο πλούτο απόκτησε. Ο μοναδικός μετρήσιμος πλούτος του είναι η οικογένειά του με τα δυο του παιδιά, νέοι επιστήμονες σήμερα.