Ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας ακολουθεί την ίδια διαπραγματευτική τακτική και αρνείται να διδαχθεί από τα λάθη του. Στήνει εντυπωσιακές πολιτικές μπλόφες και όταν αυτές αποκαλύπτονται, στέλνει το λογαριασμό στην ελληνική οικονομία και στην κοινωνία.
Ίδια μέθοδος
Το 2015 οργάνωσε τη μετωπική αντιπαράθεση με την Ευρωζώνη. Διαβεβαίωνε σε κάθε ευκαιρία πως δεν υπήρχε περίπτωση να μην έρθει σε συμφωνία η κυβέρνηση με τους Ευρωπαίους εταίρους και τους πιστωτές. Είχε αναπτύξει τότε τη θεωρία ότι το κόστος της ρήξης της Ευρωζώνης με την Ελλάδα ήταν τεράστιο και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και οι κυβερνήσεις θα προσαρμόζονταν στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ για να αποφύγουν εξαιρετικά δυσάρεστες εξελίξεις.
Είχα προειδοποιήσει τον κ. Τσίπρα και τον κ. Βαρουφάκη, με την αρθογραφία μου, τις δημόσιες παρεμβάσεις μου και τις ομιλίες μου στις επιτροπές και την ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι ακολουθούσαν μια πορεία που μας οδηγούσε σε αδιέξοδο. Ο κ. Τσίπρας εμφανιζόταν σίγουρος για την πολιτική του, ο κ. Βαρουφάκης υπερθεμάτιζε και ο κ. Φλαμπουράρης δήλωνε σε εβδομαδιαία βάση ότι ήμαστε λίγο πριν τη συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους και τους πιστωτές.
Η πολιτική μπλόφα του κ. Τσίπρα αποκαλύφθηκε, η Ευρωζώνη δεν δέχθηκε να καταργήσει τους κανόνες λειτουργίας της για να διευκολύνει την εφαρμογή της πολιτικής της ριζοσπαστικής Αριστεράς και φτάσαμε στην κρίση του Ιουλίου και την επιβολή ενός ιδιαίτερα σκληρού τρίτου μνημονίου το οποίο θα διαρκέσει τουλάχιστον μέχρι τον Αύγουστο του 2018.
Το πάθημα του 2015 δεν έγινε μάθημα για τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα και τους συνεργάτες του. Ακολούθησαν την ίδια ακριβώς μέθοδο το 2016 σε διαφορετική ιδεολογική και πολιτική συσκευασία. Αυτή τη φορά δεν εμφανίστηκαν σαν αριστεροί που θέλουν να αμφισβητήσουν τη λειτουργία της Ευρωζώνης αλλά σαν πολιτικοί με κεντροαριστερές τάσεις οι οποίοι δυσκολεύονται στους χειρισμούς τους από την ιδεοληψία και τον δογματισμό του ΔΝΤ, του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας κ. Σόιμπλε και ορισμένων άλλων παραγόντων.
Πόνταρε στις αντιθέσεις
Στην προσπάθειά του να προσαρμόσει το εξαιρετικά δύσκολο τρίτο πρόγραμμα – μνημόνιο στον πολιτικό του σχεδιασμό ο κ. Τσίπρας πόνταρε στις υπαρκτές αντιθέσεις μεταξύ των Ευρωπαίων εταίρων και του ΔΝΤ. Αντί να κάνει προσπάθεια να συνεννοηθεί με όλες τις πλευρές, θεώρησε ότι θα μπορούσε να απαλλαγεί από την οικονομική πειθαρχία του τρίτου προγράμματος – μνημονίου υποστηρίζοντας ότι τα έχει βρει με τους Ευρωπαίους εταίρους αλλά η συμφωνία υπονομεύεται από τις παράλογες απαιτήσεις του ΔΝΤ.
Έφτασε στο σημείο να αξιοποιήσει επικοινωνιακά και πολιτικά το περιεχόμενο συνομιλίας δυο ανώτατων στελεχών του ΔΝΤ, το οποίο υπεκλάπη. Οι Ευρωπαίοι εταίροι και το ΔΝΤ κατέληξαν, όπως ήταν αναμενόμενο, στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση Τσίπρα έπαιζε τον έναν εναντίον του άλλου σε μια προσπάθεια να ξεφύγει από τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει. Σκλήρυναν τη διαπραγματευτική τους στάση και κατέληξαν σε κοινή θέση βάσει της οποίας η κυβέρνηση θα πρέπει να εφαρμόσει «εδώ και τώρα» μέτρα ύψους 5,5 δισ. ευρώ και να εγκρίνει επιπλέον μέτρα 3,5 δισ. ευρώ τα οποία θα αρχίσουν να εφαρμόζονται στα τέλη του 2017 με στόχο την επίτευξη πρωτογενούς δημοσιονομικού πλεονάσματος ύψους 3,5% του ΑΕΠ, το 2018.
Η αποκάλυψη της νέας μπλόφας του κ. Τσίπρα οδηγεί στην εφαρμογή ενός τέταρτου μνημονίου, με τη μορφή προληπτικών μέτρων που θα ισχύσουν το 2018, προτού καν ρυθμιστούν οι εκκρεμότητες για το τρίτο πρόγραμμα – μνημόνιο.
Οι αποτυχημένες πολιτικές μπλόφες του κ. Τσίπρα και των συνεργατών του έχουν τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό κόστος και βυθίζουν την Ελλάδα βαθιά στα μνημόνια και στην εξάρτηση από τους πιστωτές της.
*Ο Γιώργος Κύρτσος είναι ευρωβουλευτής της Ν.Δ.
