Κύριε Τσίπρα
Αναγνωρίζω ότι με είχατε γοητεύσει.
Έβλεπα ένα νέο, έντιμο και συναισθηματικό άνθρωπο.
Ένα πολιτικό με πείσμα και όραμα.
Ο πολιτικός σας λόγος, παρά τις λεκτικές υπερβολές και τις ειρωνικές ατάκες, ήταν ελκυστικός και δεν περνούσε απαρατήρητος.
Σας θεωρούσα μελλοντικό ηγέτη αλλά είχα μια επιφύλαξη: Για τη δυνατότητά σας να ξεπεράσετε τις ιδεοληψίες του υπαρκτού σοσιαλισμού και να εκφράσετε τη σύγχρονη κοινωνία.
Με την αντιμνημονιακή σημαία, απευθυνόμενος σε μια κοινωνία χωρίς ελπίδα, γίνατε αξιωματική αντιπολίτευση.
Υψώνοντας το λάβαρο του λαϊκισμού, λέγατε ότι: Θα «σχίσετε τα μνημόνια μέρα μεσημέρι». Αποκαλούσατε τους πολιτικούς σας αντιπάλους «δοσίλογους – μερκελιστές γερμανοτσολιάδες» και φτάσατε στην κορύφωση όταν ανακοινώσατε το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» που υποσχεθήκατε ότι θα:
Καταργήσετε τον ΕΝΦΙΑ; Έχουμε δώδεκα χιλιάδες αφορολόγητο; Δώσετε δέκατο τρίτο μισθό στους συνταξιούχους; Δώσετε 751 ευρώ κατώτερο μισθό;
Πρόγραμμα ανέφικτο για τα οικονομικά δεδομένα της χώρας. Με αυτά κερδίσατε τις πρόωρες εκλογές, που κακώς προκαλέσατε. Αποδείχτηκε ότι δεν είχατε σχέδιο διακυβέρνησης, αλλά σχέδιο ρήξης, γιατί στο μυαλό σας είχατε την ιδεοληψία της μαρξιστικής Ευρώπης.
Υποτιμήσατε όμως τον αντίπαλο. Αγνοήσατε ή δεν ξέρατε, ότι τα σκληρά μνημόνια και το ξεπούλημα μιας χώρας στο κεφάλαιο, όπως λέγατε, γίνονται πολύ πιο ήσυχα με αριστερές κυβερνήσεις.
Αναθέσατε στον Γιάνη τη διαπραγμάτευση. Αυτός, όχι μόνο δεν διαπραγματεύτηκε, αλλά με «τον ναρκισσισμό του», αποψίλωσε τη χώρα από συμμάχους, σχεδιάζοντας τη ρήξη και το παράλληλο νόμισμα, ρίχνοντας νερό στον μύλο του κ. Σόιμπλε που τον περίμενε στη γωνία.
Δύο μήνες κωλυσιεργούσατε με την ονοματολογία της τρόικας και για τον τόπο και τον χώρο των συναντήσεων.
Στο παρά πέντε πήρατε μια τετράμηνη παράταση του μνημονίου χωρίς να πάρετε χρήματα. Η διαφημιζόμενη σκληρή διαπραγμάτευση δεν έγινε ποτέ. Περιοριστήκατε σε κορώνες και αντιφάσεις για το κομματικό σας ακροατήριο και την περιστασιακή εκλογική σας πελατεία.
Νομίζατε ότι οι ευρωπαίοι θα σας φοβηθούν και θα υποχωρήσουν στο τέλος, ενώ η οικονομία ασφυκτιούσε από ρευστότητα.
Αυτούς τους τέσσερεις μήνες, καταναλώνατε και τα τελευταία κρατικά αποθέματα για να πληρώνετε από μισθούς και συντάξεις, ενώ ο ιδιωτικός τομέας ασφυκτιούσε. Οι τράπεζες είχαν στεγνώσει από ρευστότητα και ξέρατε ότι έρχονται τα capital controls αλλά τα φορτώσατε πολιτικά στους «κακούς ευρωπαίους». Στο παρά πέντε της λήξης του μνημονίου, δραπετεύσατε από τη διαπραγμάτευση για 60 εκ. ευρώ. Δεν υπογράψατε τη συμφωνία, λέγοντας ότι δεν υπογράφετε τελεσίγραφα.
Ο λόγος που δραπετεύσατε ήταν άλλος. Ψάχνατε διέξοδο από τα ψέματα που είχατε πει.
Πολιτικά καταφύγατε στο δημοψήφισμα και ταχθήκατε με το περήφανο «όχι», ενώ περιμένατε να βγει το «ναι» για να υπογράψετε με την εντολή του ελληνικού λαού, ενώ εσείς θα μένατε σκληρός αντιμνημονιακός και συνεπής με τις συνιστώσες σας. (Βαρουφάκης CNBC).
Δεν υπολογίσατε όμως το συναίσθημα του Έλληνα. Έτσι το περήφανο «όχι» πήρε 62%. Όλοι πανηγύριζαν αλλά εσείς ζούσατε ένα πολιτικό δράμα.
«Τα ψέματα και οι πονηριές έχουν κοντά ποδάρια», όπως θα έλεγε ο μακαρίτης ο Χαρίλαος.
Φύγατε με το πρώτο φως, για να συνεχίσετε τη διαπραγμάτευση έχοντας αλλάξει ρότα και τον Γιάνη, αλλά με σπασμένο κατάρτι και κόντρα τον άνεμο. Τότε εμφανίστηκε «ο από μηχανής Θεός» που λέγεται υπερδύναμη. Όταν είπε: «Το οικόπεδο είναι δικό μου, βρέστε τα» και μην τολμήσει κανείς σας να το πειράξει, η κατάσταση άλλαξε. Εσείς κάνατε το «όχι», «ναι» και οι ευρωπαίοι ξέχασαν το grexit.
Είναι τυχαίο ότι δια στόματος του κ. Δραγασάκη ευχαριστήσατε τους υπερατλαντικούς συμμάχους;
Σε μια βδομάδα «συνθηκολογήσατε» και υπογράψατε ένα σκληρό τριετές μνημόνιο, γιατί διαπιστώσατε ότι ή έξοδος από το ευρώ θα ήταν καταστροφική για τους έλληνες.
Σας ρωτώ λοιπόν:
Αυτό το μάθατε το βράδυ του δημοψηφίσματος;
Ο ίδιος είπατε στην τηλεόραση του ALPHA ότι ζήσατε στιγμές πανικού περιμένοντας το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και, μεταξύ σοβαρού και αστείου, είπατε ότι με τον σύντροφο Λαφαζάνη λέγατε ότι: «αν σκούσε» μια τράπεζα θα «ψάχνατε ελικόπτερο».
Δέχομαι την απειρία σας, αλλά δεν πιστεύω όμως ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας δεν ήξερε επί επτά μήνες τι σημαίνει επιστροφή στη δραχμή. Πιστεύω ότι δεν σας βγήκε η ιδεοληψία του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού.
Σήμερα ο ελληνικός λαός καλείτε να πληρώσει 86 δισ. σε τρία χρόνια τουλάχιστον. Τόσο μας κόστισαν τα ψέματα και οι εμμονές σας.
Τώρα μας πάτε σε εκλογές, γιατί δεν μπορέσατε να ελέγξετε το κόμμα σας.
Ισχυρίζεστε ότι δεν υπογράψατε μνημόνιο, αλλά συμφωνία που δεν την πιστεύετε, αλλά θέλετε αυτοδυναμία να την εφαρμόσετε.
Πως ένας ψηφοφόρος μπορεί να σας πιστέψει;
Επαγγέλλεσθε το νέο.
Νέο δεν είναι η ηλικία αλλά οι ιδέες. Εσείς και το κόμμα σας (το 4%) είναι ποτισμένο με την ιδεοληψία υπαρκτού σοσιαλισμού «με λίγη ευρωπαϊκή φρεσκάδα».
Τι νέο να θυμηθώ από τη σύντομη διακυβέρνησή σας.
Τη Βουλή που θύμιζε λαϊκό Δικαστήριο;
Τις τράπεζες που τις πήρατε ανακεφαλαιοποιημένες και με προίκα δέκα δισ. και τις κλείσατε;
Τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό που ‘πάγωσε’ και βύθισε τα κρατικά έσοδα;
Τη στάση πληρωμών του δημοσίου στο εσωτερικό;
Τις αλλαγές στην παιδεία; Που καταργήσατε την αριστεία, την αξιολόγηση, την τράπεζα θεμάτων και ξαναεγγράψατε τους αιώνιους φοιτητές για να κάνετε τα δημόσια Πανεπιστήμια κομματικά συνδικάτα;
Τις εκατό δόσεις που βοηθήσατε τους «έχοντες συνειδητούς φοροφυγάδες» να απαλλαγούν από τα πρόστιμα, εξοφλώντας έτσι και την προεκλογική επιταγή, της συνιστώσας «του δεν πληρώνω»;
Τις αλλαγές στη δικαιοσύνη και τις φωτογραφικές διατάξεις για τη 17 του Νοέμβρη;
Την κομματοκρατία;
Την «ηλιοθεραπεία των μεταναστών»;
Τα κατορθώματα του κ. Κατρούγκαλου και τις παραστάσεις με τις καθαρίστριες;
Την κομματικοποίηση της ΕΡΤ;
Τις φανφάρες του κ. Καμένου;
Την προστασία των αδυνάτων που αντί για ελάχιστον εγγυημένο εισόδημα, τους δώσατε κουπόνια για συσσίτιο;
Είχατε διπλή εντολή από τον λαό αλλά δεν πήρατε αποφάσεις.
Οι εκλογές και τα δημοψηφίσματα, αν και πανηγύρια της δημοκρατίας, κοστίζουν και ‘παγώνουν’ την οικονομία και υπό τις σημερινές συνθήκες είναι καταστροφικά.
Πιστεύω ότι ένας ηγέτης δεν έχει ιδεοληψίες, παίρνει γρήγορα αποφάσεις και είναι ικανός να επιλέγει τους συνεργάτες του.
Αποτύχατε και στα τρία.
*Ο Κωνσταντίνος Μαλάς είναι γιατρός
