Φέτος, η γιορτή της λαμπρής, όπως ορθά έχει επικρατήσει να ονομάζεται, θα είναι διαφορετική από τα τετριμμένα άλλων ετών και θα θέσει σε ισχυρή δοκιμασία το αίσθημα της αληθινής πίστης.
Η έντονη κοινωνικοποίηση σε συνδυασμό με την καθιερωμένη εμπορική διάσταση των ημερών της μεγάλης εβδομάδας, διαστρεβλώνουν το πνεύμα και το μήνυμα που εκπροσωπεί η εκκλησία του Χριστού.
Ο συνωστισμός με απουσία μιας ουσιαστικής εσωτερικής συναισθηματικής συμμετοχής στους ναούς, η οχλοβοή και τα πυροτεχνήματα αφαιρούν την αγνότητα και εμποδίζουν τον ενστερνισμό των πραγματικών γεγονότων.
Η απόφαση της ιεράς συνόδου, μπορεί να δώσει τη δυνατότητα για μια επαναφορά και αφύπνιση του λατρευτικού αισθήματος σε μια ολοκληρωμένη και σύγχρονη εκδοχή.
Η ανάσταση, συμβαίνει παντού τριγύρω στη φύση και λαβαίνει χώρα εντός στις καρδιές των πιστών που θέλουν να ακούσουν τη φωνή του θεού και να ακολουθήσουν το δρόμο της ελευθερίας.
Η απαράμιλλη φράση του Χριστού, που ουδείς άλλος τόλμησε να αναφωνήσει: «..εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή…» (κατά Ιωάννη ευαγγέλιο κεφ. 14παρ. 6), αποτελεί πυξίδα για τον άνθρωπο.
Το παράδειγμά του, εμπνέει και επιφορτίζει με μια βαριά ευθύνη όποιον επιλέγει να υιοθετήσει την στάση του έναντι στο γεγονός του θανάτου και να τον μετουσιώσει σε διαδικασία αναγέννησης της ζωής.
Η εμπέδωση της διδαχής του είναι μια αμιγώς προσωπική υπόθεση και απαιτεί συνεχή αγώνα προκειμένου να νικήσει την ματαιότητα και την επιθυμία των εφήμερων απολαύσεων.
Η κοσμική εκκλησία, πολλές φορές εναποθέτει τη σωτηρία των ψυχών σε ένα δογματικό πλαίσιο δίχως την εσωτερική προσέγγιση του ποιμνίου με αποτέλεσμα την απώλειας μιας ουσιαστικής πίστης.
Η κατανόηση της έννοιας της θυσίας και της αυταπάρνησης του πόνου κατά τη γνώμη μου είναι αναγκαίο στοιχείο για την θεμελίωση του λατρευτικού αισθήματος.
Ο δρόμος για την ανάσταση περνά από τον θάνατο και τα «εισιτήρια» πληρώνονται καθ’ όλη τη διάρκεια του βίου για τη μετάβαση από την επίγεια στρατευόμενη εκκλησία, στην ουράνια θριαμβεύουσα εκκλησία.
Τα περιοριστικά μέτρα, ας γίνουν εφαλτήριο για προσδιορισμό των αρχών που φωτίζουν την ψυχή του ανθρώπου και τον οδηγούν στην ευθύνη αναδημιουργίας ενός καλύτερου κόσμου.
Χρόνια πολλά. Καλή ανάσταση!
