Μια βιβλιοπαρουσίαση αποτελεί πάντα ένα σημαντικό πολιτιστικό γεγονός. Όταν όμως αναφέρεται σε τόπους και παραδόσεις έχει διπλή αξία.
Για καλή τύχη του Ρεθύμνου, ασχολήθηκαν σπουδαίο πνευματικοί άνθρωποί του με το μακραίωνο παρελθόν του. Δεν υπάρχει τομέας κοινωνικής ζωής που να μην έχει αναδειχθεί. Όρεξη να έχουν οι εκπαιδευτικοί μας, για να οδηγήσουν τους μαθητές τους σε οδοιπορικά άλλων εποχών και να γνωρίσουν οι νέοι το Ρέθυμνο, που δεν θα μπορούσαν ούτε να φανταστούν.
Η πρόσφατη έκδοση «Ρέθεμνος – Σημεία των καιρών» του λαμπρού νέου συμπολίτη Μάνου Γοργοράπτη, πιστεύω ότι έχει περισσότερη σημασία από μια συνηθισμένη λογοτεχνική δημιουργία.
Η ενασχόλησή μου με το ιστορικό παρελθόν του Ρεθύμνου με γέμισε φως. Και μη μου χρεώσετε σοβινιστική υστερία. Τυχαία βρέθηκα στον τόπο αυτό. Ευτύχησα όμως να γνωρίσω μια εποχή, που δικαίωνε πραγματικά το χαρακτηρισμό αυτό της πόλης των Γραμμάτων και Τεχνών.
Μπορεί οι σελίδες της εφημερίδας να ήταν τέσσερις. Ήταν όμως είδηση μια θεατρική παράσταση, μια συναυλία , μια έκθεση ζωγραφικής.
Ήταν υπόθεση ρουτίνας χάρις στο σύλλογο επιστημόνων και άλλους φορείς, να συναντάς και να μιλάς με ένα Κορνήλιο Καστοριάδη, μ’ έναν Ευάγγελο Παπανούτσο , με έναν Νικηφόρο Βρεττάκο.
Ήταν αυτονόητη η εθελοντική συμμετοχή σε κάθε δραστηριότητα που αφορούσε την προβολή του Ρεθύμνου.
Ίσως γιατί δεν υπήρχαν τηλεοπτικές κάμερες και γινόταν αυστηρότερα η επιλογή των δραστηριοτήτων, που θα ήταν θέμα στην εφημερίδα.
Η υποχρεωτική συμμόρφωσή μου, στην αλλαγή αυτή των μέτρων αξιολόγησης, ήταν μοιραίο να παγώσει τον ενθουσιασμό. Η παρουσίαση έγινε πλέον καθήκον για καλές δημόσιες σχέσεις.
Εξαίρεση βέβαια οι πραγματικά σημαντικές εκδοτικές και πολιτιστικές δράσεις, που δεν χρειάζονταν καλές δημόσιες σχέσεις για να αποδείξουν την αξία τους. Αποφεύγω παραδείγματα για να προλάβω τις τύψεις, από αθέλητη παράλειψη ονομάτων. Άλλωστε αν τους αναφέρω σαν παράδειγμα είναι σαν να προσπαθώ να σας πείσω, για την πολύτιμη παρουσία του Θεατρικού Περίπλου και την προσφορά του στη θεατρική μας παιδεία. Δεν θα ήταν γραφικό να «κομίζω γλαύκα εις τας Αθήνας»;
Ο ενθουσιασμός που μου προκαλούσαν πάλαι ποτέ πνευματικά γεγονότα απολιθώθηκε, βλέποντας το ντοκιμαντέρ πρόλογο του βιβλίου «Σημεία των Καιρών». Μια συμβολή της καλής συναδέλφου Αθηνάς Πετρακάκη στην εκδήλωση. Μέσα σε έντεκα λεπτά αναβίωσαν όλες οι μνήμες μιας πόλης που, αναζητάμε μόνο σε νοσταλγικά οδοιπορικά πλέον. Ένοιωσα πάλι τον παλμό μιας εποχής που ανήκει σε ένα αλησμόνητο παρελθόν. Είδα ανθρώπους που με ζέσταινε το χαμόγελό τους, που συνόδευε οπωσδήποτε το χαιρετισμό τους. Να χαιρετίσεις σκυθρωπός συμπολίτη μας; Αδιανόητο κάποτε. Κι έπειτα το βιβλίο.
Ο κ Μάνος Γοργοράπτης, ευτυχώς για τον τόπο, έχει αρχίσει να ασχολείται με την ιστορική έρευνα τα τελευταία δυο – τρία χρόνια Μας έχει παρουσιάσει οικογένειες και γεγονότα που έγραψαν τη δική τους ιστορία. Αυτός ο πλούτος επίσης, φωτογραφικού υλικού είναι από τις σπουδαίες λεπτομέρειες που στέφουν με επιτυχία κάθε του προσπάθεια
Δεν σταμάτησα να επαινώ το έργο του, κάθε φορά που μου έκανε την τιμή, να ζητήσει τη βοήθειά μου κάπου. Και τώρα κρατώντας το πρώτο αποτέλεσμα μιας πολύμοχθης δουλειάς, ένα βιβλίο που θα είναι πολύτιμο απόκτημα κάθε Ρεθεμνιώτη, υποκλίνομαι σε σεβασμό και εύχομαι σύντομα να πάρω στα χέρια μου και το επόμενο.
«Ρέθεμνος -Σημεία των καιρών» επιγράφεται το βιβλίο. «Παρήγορα σημεία των καιρών» θα προσθέσω όσο υπάρχουν νέοι να ασχολούνται με σοβαρότητα για τη συνέχιση μιας παράδοσης με το ήθος και τη συνέπεια του Μάνου Γοργοράπτη.