Του Δρ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΕΡΙΣΟΡΑΤΗ*
Εδώ και αρκετές δεκαετίες, μετά το 1980 ιδιαίτερα, οι σκέψεις για τις συνέπειες της ενδεχόμενης κλιματικής αλλαγής αποτελούν συνέχεια αντικείμενο συζήτησης που αναφέρεται σε μελλοντικές συνέπειες. Όμως η γη έχει υποστεί εναλλαγή θερμών και ψυχρών περιόδων, διάρκειας περίπου 12.000 ετών και 100.000 ετών αντίστοιχα, λόγω της περιοδικής αλλαγής της εκπομπής ενέργειας από τον ήλιο. Σήμερα είμαστε στην τελευταία θερμή περίοδο που αναμένεται να διαρκέσει ακόμη 2.000 έτη. Έτσι οι κλιματικές αλλαγές έχουν χαρακτήρα σταδιακής συνεχούς και βαθμιαίας αύξησης ή μείωσης της θερμοκρασίας και της συνεπαγόμενης ανόδου η καθόδου της στάθμης της θάλασσας.
Στις αρχές της δεκετίας του 80 η περιβαλλοντική υπηρεσία του ΟΗΕ (UNEP) δημιούργησε μια επιστημονική επιτροπή (IPCC) για να εξετάσει τις συνέπειες, στο εγγύς μέλλον, της εκπομπής CO2 από τη βιομηχανία στο περιβάλλον. Η επιτροπή συνεπέρανε ότι στη ΝΑ Μεσόγειο έως το έτος 2030 ίσως συμβεί ενδεχόμενη αύξηση της θερμοκρασίας κατά 1,8°C και άνοδος της στάθμης της θάλασσας κατά 18 εκ. και, έως το έτος 2100, αντίστοιχα άνοδος 3°C και 50 εκ. Έτσι, την ίδια περίοδο, με χρηματοδότηση της UNEP, έγιναν μελέτες των μελλοντικών συνεπειών στην ευρύτερη Θεσσαλονίκη, καθώς και στην Ρόδο (υπεύθυνος των μελετών ο γράφων).
Σήμερα, μετά από σχεδόν 40 περίπου έτη, η επιτροπή αυτή εξακολουθεί κάθε χρόνο να εξετάζει τις ενδεχόμενες μελλοντικές αλλαγές, όμως αναφέρεται μόνο για ενδεχόμενη αύξηση της θερμοκρασίας της γης κατά 1,5°C. Στις σχετικές ανακοινώσεις (2016 και 2017) δεν αναφέρονται καθόλου οι εκτιμήσεις του 1991, που αφορούσαν την ενδεχόμενη άνοδο της θερμοκρασίας και της στάθμης της θάλασσας.
Και αυτό γιατί μέχρι σήμερα καμία συνεχής μεταβολή της θερμοκρασίας της γης και της ανόδου της στάθμης της θάλασσας δεν έχει σημειωθεί. Σε μια τέτοια περίπτωση θα είχαμε τουλάχιστον τη βαθμιαία έναρξη των συνεπειών.
Όμως παρ’ όλα αυτά, έχει δημιουργηθεί σε πολλούς η άποψη ότι οι κλιματικές αλλαγές υπάρχουν και οι συνέπειες γίνονται χωρίς όμως να έχουν εντοπιστεί και τα αίτια! Άλλωστε και στο τελευταίο γεγονός της καταστροφής της ανατολικής Αττικής ακούστηκε από πολλούς ως αιτία η… κλιματική αλλαγή. Αλλά ακόμη και πρόσφατα στο πόρισμα της σχετικής επιτροπής μελέτης της Τράπεζας της Ελλάδος με αντικείμενο τις συνέπειες της ενδεχόμενης κλιματικής αλλαγής ,αναφέρεται ως μία συνέπεια η αναμενόμενη, στην Ελλάδα, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, κατά 1 μέτρο έως το 2100. Επομένως συνεχής άνοδος από σήμερα, περίπου 1,4 εκ. ανά έτος (!). Σε άλλες δημοσιεύσεις αναφέρεται επίσης ότι η αλλαγή κλίματος απειλεί τα διάφορα αρχαία μνημεία. Προτείνεται μάλιστα μία άμεση σειρά ενεργειών, μεγάλου οικονομικού κόστους, για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής που δεν υπάρχει τώρα.
Ο λόγος συγγραφής αυτού του κειμένου είναι η ρεαλιστική αντιμετώπιση παρόμοιων φαινομένων στην πατρίδα μας, χωρίς αναφορά σε θεωρητικές υποθέσεις και ενδεχόμενα, που το μόνο που κάνουν είναι να εντυπωσιάζουν αρνητικά το ευρύτερο κοινό.
(mailto:Perissoratis@yahoo.grUNEP: United Nations Environmental Program, IPCC: Intergovernmental Panel on Climatic Change)
* Ο Δρ. Κωνσταντίνος Περισοράτης είναι τέως τομεάρχης της βασικής και εφαρμοσμένης γεωλογίας του ΙΓΜΕ
