Την τελευταία πενταετία έχουμε βρεθεί ως χώρα πολλές φορές σε κρίσιμες στιγμές για το μέλλον του τόπου. Τα δύο αυτά εικοσιτετράωρα όμως ξεπερνούν κάθε προηγούμενη αναφορά και αποτελούν ένα πραγματικό «τελεσίγραφο» για το μέλλον της χώρας…
Βρισκόμαστε πια στο game over! Το δημοψήφισμα της 5 ης Ιουλίου και το ηχηρό «όχι» ερμηνεύτηκε ποικιλοτρόπως μιας και δεν «στέγασε» μόνο εκείνους που θα επιθυμούσαν την έξοδο από το κοινό μας νόμισμα ή και από την ευρωπαϊκή οικογένεια… Στην ουσία έστειλε ένα μήνυμα για μια συμφωνία λιγότερο υφεσιακή… Κανένα όμως μήνυμα δεν υπήρξε προς την οδό μιας ρήξης με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει. Έδωσε λοιπόν στην κυβέρνηση (τόσο το «όχι» όσο και το «ναι») την εξουσιοδότηση να παλέψει για μια συμφωνία που θα κρατήσει τη χώρα στο Ευρώ και δεν θα βάλει σε κίνδυνο τη θέση της στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Δεν ήταν όμως η μόνη εξουσιοδότηση που έχει λάβει η κυβέρνηση το πεντάμηνο αυτό της διαπραγμάτευσης… Έχει την ισχυρή λαϊκή εντολή της 25 ης Ιανουαρίου και το αποτέλεσμα της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Παρ’ όλα αυτά αργά το βράδυ της Πέμπτης και αφού κοινοποίησε την πρότασή της στους θεσμούς, προκειμένου να συζητηθεί στο σημερινό Eurogroup και (αν κάτι δεν αλλάξει) και στη σύνοδο κορυφής των 28 χωρών της ΕΕ την Κυριακή η κυβέρνηση απευθύνθηκε στη Βουλή και ζητά – με διαδικασίες εξπρές- να αποφανθεί το σώμα για το αν θα παράσχει την εξουσιοδότηση στον πρωθυπουργό και σε μέλη της κυβέρνησης, προκειμένου να συνεχίσουν την διαπραγμάτευση…
Όπως όμως εξηγήσαμε παραπάνω η κυβέρνηση διαθέτει ήδη τριπλή εξουσιοδότηση! Πολιτικοί αναλυτές και στελέχη κομμάτων ασκούν κριτική προσπαθώντας να διαβάσουν πίσω από τις γραμμές αυτής της πολιτικής κίνησης. Γίνεται λόγος για «πολιτικό τακτικισμό», θεωρώντας ότι μπορεί να υποκρύπτει μια προσπάθεια να μοιραστεί η κυβέρνηση την ευθύνη και το πολιτικό κόστος μιας αναμενόμενης βαριάς και σκληρής συμφωνίας που ακόμα και με την πρόταση της κυβέρνησης φέρνει υφεσιακά μέτρα ύψους 13 περίπου δισ. σε μια τριετία προκειμένου να δανειστεί η χώρα μας 53,5 δισ. για τις δανειακές ανάγκες των ετών αυτών χωρίς λ.χ. να συμπεριλαμβάνονται τα περίπου 20 δισ. που θα απαιτηθούν για μια νέα ανακαιφαλαιοποίηση των τεσσάρων συστημικών τραπεζών των οποίων η θέση τόσο λόγω εκροών στις καταθέσεις, λόγω των κόκκινων δανείων (100 δισ.) αλλά και κατά τη διάρκεια της «τραπεζικής αργίας» έχει επιδεινωθεί δραματικά!
Η άρνηση αποδοχής της πρότασης Γιούνκερ και η προσφυγή στο δημοψήφισμα, ενώ η χώρα βρισκόταν ήδη εκτός προγράμματος οδήγησε σε μεγαλύτερη βύθιση τόσο τις τράπεζες όσο και την εθνική οικονομία. Οι επιχειρήσεις αδυνατούν να ανταπεξέλθουν ακόμα και στα στοιχειώδη, ενώ οι πολίτες κάνουν ουρές στα ΑΤΜ για 60 ή 50 ευρώ τη μέρα με τους συνταξιούχους να φτάνουν στα όρια αντοχής τους…
Κι όμως όλα τούτα ήταν αναμενόμενο να συμβούν από τη στιγμή που είχε λήξει το πρόγραμμα, δεν υπήρχε στον ορίζοντα συμφωνία και το δημοψήφισμα (και η στήριξη του «όχι» από την κυβέρνηση) δημιούργησε χάσμα με τους εταίρους και δανειστές μας… Το έλλειμμα εμπιστοσύνης κυριαρχούσε στις μεταξύ τους (δανειστών και ελληνικής πλευράς) σχέσεις και τελικά φτάσαμε στο τελεσίγραφο του σημερινού Eurogroup και της έκτακτης συνόδου κορυφής των 28 την Κυριακή!
Μετά το πακέτο προτάσεων που έλαβαν οι εταίροι το βράδυ της Πέμπτης υπάρχουν θετικές αντιδράσεις για την επίτευξη συμφωνίας που θα κρατήσει – έστω με πολύ σκληρά μέτρα- τη χώρα μας τόσο στο ευρώ όσο και στην ΕΕ…
Η κυβέρνηση θα πρέπει λοιπόν να διαπραγματευτεί με τους εταίρους μας για μια επωφελή συμφωνία… Δυστυχώς το σχέδιο που παρουσίασε είναι αρκετά υφεσιακό, αφού για την ώρα δεν είδαμε μέτρα που να μειώνουν το κράτος και τις δημόσιες δαπάνες.
Όμως η διαπραγμάτευση του πρωθυπουργού διεξάγεται σε δύο μέτωπα εκτός Ελλάδας με τους εταίρους- δανειστές μας και εντός κυβέρνησης και φυσικά εντός των κοινοβουλευτικών ομάδων ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ… Την Παρασκευή ο κ. Τσίπρας, σύμφωνα με πληροφορίες δήλωσε στα κομματικά όργανα ότι «Ή συνεχίζουμε όλοι μαζί ή θα φύγουμε όλοι μαζί», ενώ ήδη είχαν εκφράσει έντονες αντιρρήσεις ο κ. Λαφαζάνης και πέντε μέλη της Αριστερής πλατφόρμας, ο κ. Μητρόπουλος και αρκετοί άλλοι… Ενώ και στην ΚΟ των ΑΝΕΛ σύμφωνα με πληροφορίες κάποιοι βουλευτές δεν απέκλεισαν το ενδεχόμενο να διαφοροποιήσουν τη στάση τους…Πώς αλλιώς εκτός από προάγγελος πολιτικών εξελίξεων μπορεί να ερμηνευτεί μια απώλεια της δεδηλωμένης στην ψηφοφορία για παροχή εξουσιοδότησης ή στην άρνηση θετικής ψήφου όταν η συμφωνία έρθει στη Βουλή; Ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι «Δεν θα γίνει Παπαδήμος», δηλαδή ότι αν χαθεί η δεδηλωμένη της κυβερνητικής πλειοψηφίας δεν θα στηριχθεί σε ψήφους βουλευτών της αντιπολίτευσης, προκειμένου να συνεχίσει το έργο του αφού «Δεν είναι» – όπως συνηθίζει να δηλώνει- «Πρωθυπουργός παντώς καιρού!»…
Προσπαθεί λοιπόν να δεσμεύσει τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και της πλειοψηφίας και να εξασφαλίσει την εξουσιοδότηση μέρους της αντιπολίτευσης για να διαπραγματευτεί τα δύο αυτά εικοσιτετράωρα με τους εταίρους μας… Όμως την εξουσιοδότηση για να φέρει συμφωνία λιγότερο υφεσιακή από τις έως τώρα προτάσεις, μια συμφωνία που να κρατάει τη χώρα στο ευρώ και την ΕΕ την κρατάει ήδη στα χέρια του και μάλιστα όπως δείξαμε παραπάνω εις τριπλούν!
Ο πρωθυπουργός συμπερασματικά έχει μπροστά του ένα μονόδρομο… Να αφήσει πίσω του το κάλεσμα για «ρήξη» στο οποίο τον προτρέπει ένα τμήμα του κόμματος του και της κυβερνητικής πλειοψηφίας και να διαπραγματευτεί τις ώρες που μένουν για την καλύτερη δυνατή συμφωνία! Αυτό απαιτούν οι συνθήκες και το συμφέρον του τόπου…Στη Βουλή υπάρχει η αναγκαία πλειοψηφία για την επικύρωση της συμφωνίας… Όπως έχουμε υποστηρίξει και στο παρελθόν ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση είναι αναμενόμενο να υποστεί ένα «πολιτικό μετασχηματισμό» αν επιθυμεί να διατηρήσει την ηγεμονία του στο χώρο της ευρύτερης (κέντρο)αριστεράς…
Η κριτική για τους χειρισμούς και τα χαρακτηριστικά της συμφωνίας μπορεί για λίγο να περιμένει…
E-Mail: pgiannoulakis@yahoo.gr
Twitter: @pgiannoulakis
