Ας είναι…
Επέρχεται καύσων κατά τους ειδικούς με τα επόμενα αποτελέσματα ανάλογα με τις ηλικίες και τις δυνατότητες των πολιτών.
Υπάρχουν οι ανθεκτικότερες ηλικίες και οι… ανθεκτικότερες δυνατότητες των πολιτών για παραθέρισμα.
Και υπάρχουν βέβαια και οι έχοντες και οι μη έχοντες, όπως υπάρχουν και των τραπεζών τα τερτίπια στις πληρωμές των ισχνών συντάξεων.
Ας είναι καλά λοιπόν όσοι μπορούν και ανταποκρίνονται στις ανάγκες των διακοπών και των αναγκαίων προς επιβίωση. Οι υπόλοιποι με τα ισχνά πορτοφόλια και τις ισχνές ηλικιακές δυνατότητες, ας κάνουν κουράγιο, ώσπου να δροσίσει ο καιρός, να ανοίξουν οι τράπεζες και να περάσει η κρίση.
Να περάσει η κρίση ή να γίνει κάτι πιο συνταρακτικό από αυτά που συμβαίνουν κατά κανόνα και λιγοστεύει ο κόσμος τουτέστιν…
Αφήστε το, ούτε να το σκέπτεται κανείς με τα μέσα που υπάρχουν σήμερα της καταστροφής.
Φυσικά εμείς οι γηραιότεροι δεν σκεπτόμαστε τον εαυτό μας, αλλά τους επιγόνους μας και όλου του κόσμου τα παιδιά που κατά εκατομμύρια θυσιάζονται στον πόλεμο που έχει το θράσος το Σύστημα και οι κεκράκτες του να ηρωοποιούν το μακελειό που κατά καιρούς υποτίθεται ότι συμβαίνει για τις πατρίδες και τους Θεούς και τα ιδανικά.
Και στο τέλος όταν η ειρήνη ακολουθήσει οι εχθροί γίνονται φίλοι, σύμμαχοι λέγοντας ως την επόμενη φορά που οι σάλπιγγες και τα κανόνια ηχήσουν.
Τώρα, αν θα υπάρξει επόμενη φορά για το ανθρώπινο γένος, μετά κάποιον πόλεμο με τα σύγχρονα μέσα είναι μια υπόθεση με πολύ λίγες πιθανότητες. Αν δε γίνει η γη μια πατρίδα τότε ίσως και ο άνθρωπος να…. Ας είναι.
