Πεσιμιστικό
Μετά τη τηλεοπτική μονομαχία των δύο αρχηγών των μεγαλύτερων κομμάτων της χώρας οι πολίτες, μπορούν κάπως να βγάλουν τα συμπεράσματά τους.
Δεν ξέρω κατά πόσο αυτή η μονομαχία θα συντελέσει στην πρωτιά ψήφων στις εκλογές της επόμενης Κυριακής και κατά πόσο έλυσε τις όποιες απορίες υπάρχουν στο εκλογικό σώμα.
Εμείς είμαστε το «εκλογικό σώμα», οι υποψήφιοι υποτίθεται πως είναι εκλεκτοί που θα επιλέξουμε να μας κυβερνήσουν είτε μονοκομματικά είτε συνασπιστικά.
Προσωπικά, όταν ακούω περί συνασπισμού κομμάτων ως πιθανό στη μετεκλογική κυβέρνηση εταίρων, μου ‘ρχεται στο νου η πολιτική σαλάτα.
Μια σαλάτα που στο όνομα της πατρίδας συναινούν να μας συγκυβερνήσουν, όχι πως έχω τίποτα με την πατρίδα, αλλά στο όνομά της πολλά δεινά υπέστησαν οι πολίτες των κατωτέρων τάξεων και πολλές ιδιαίτερες ωφέλειες είχαν οι γνωστοί παρατρεχάμενοί τους εκτός των ίδιων.
Είδαμε λοιπόν στο «ντιμπέιτ» τους δύο μονομάχους που διεκδικούν να αναλάβουν την κυβέρνηση και την άσκηση της πολιτικής, που οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι ήδη έχουν καθορίσει τα όριά της.
Όρια που δεν ευνοούν τους συνταξιούχους, τους ανέργους και τους λοιπούς παρίες της κοινωνίας.
Και με τις «ελευθερίες» που τους παρέχει η Συμφωνία ήτοι το νέο Μνημόνιο.
Ελευθερίες που για την πλειοψηφία των πολιτών είναι περιοριστικοί όροι σε ότι αφορά την βελτίωση της ζωής τους.
Να ξεπεράσουν την κρίση την οικονομική οι δυτικοί μας σύμμαχοι και ο κόσμος, είναι μια ευχή, πλέον γιατί δυστυχώς οι δυνάμεις που είναι στο χέρι τους η ισχύς δεν κόπτονται και πολύ για τους μη έχοντες… Για να ξεπεράσει την κρίση και η χώρα μας σύντομα…
