Η συνέχεια και η αγωνία
Η αγωνία που διακατέχει τους Έλληνες πολίτες που ψήφισαν αριστερά αλλά και τους ψηφίσαντες δεξιόστροφα για διαφορετικούς λόγους, αυξάνεται όσο η κυβέρνηση «διαπραγματεύεται» και όσο οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ επιμένουν να θεωρούν ότι για να δώσουν λεφτά πρέπει οι Έλληνες να πραγματοποιήσουν τις προδιαγραφές που έχουν προταθεί από τη λεγόμενη Τρόικα.
Μέρα με τη μέρα γίνεται η επιμονή των διαπραγματευτών και η υπομονή των διαπραγματευομένων όλο και πιο στενός κορσές.
Τα λεφτά τελειώνουν και για να συνεχίσει η Ελλάδα ως χώρα να λειτουργεί πρέπει να πάρει από τους δανειστές το έμβασμα, αλλιώς τέλος πάντων δε μπορεί κανείς να πει τι θα γίνει…
Κάποιοι μιλούν για εκλογές και κάποιοι για δημοψήφισμα από την πλευρά της κυβερνητικής παράταξης και κάποιοι άλλοι ίσως έχουν κατά νου μια συμφωνία και ό,τι να ‘ναι ίσως….
Γιατί προέχει να πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις κατ’ αρχήν και να υπάρχουν χρήματα για να «κινηθεί» η Ελλάδα ως κράτος.
Ακούγονται περί «πτώχευσης» μαντάτα και περί εξωπέταξης από την Ευρωπαϊκή Ένωση της Ελλάδας.
Ακούγονται αλλά δεν είναι όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρωπαϊκή Ένωση μια τέτοια λύση χωρίς επιπτώσεις ευρύτερες για τη συνέχεια της Ένωσης της Ευρώπης και της ευημερίας των λαών της σε ενιαία βάση.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά περιμένουμε οι εγχώριοι της συμπολίτευσης και τις αντιπολίτευσης του κ. Τσίπρα την διαπραγματευτική συνέχεια και επιτέλους την τελική φάση με τις υποχρεώσεις που η Ελλάδα θα δεχθεί στην αναμενόμενη συμφωνία.
Ο κ. Σαμαράς, ο κ. Βενιζέλος από μέρα σε μέρα υπολογίζουν στο αδιέξοδο των διαπραγματεύσεων και ίσως στην ανάκαμψη της εμπιστοσύνης σ’ αυτούς των Ελλήνων πολιτών.
Υπάρχουν βέβαια και εκδηλώνονται και οι τάσεις για εναλλαγή της ηγεσίας της αντιπολίτευσης, την οποία προς το παρόν δεν φαίνεται να επιθυμούν και οι υποτιθέμενοι νέοι στην ηγεσία υποψήφιοι.
Έτσι λοιπόν πάμε με μια συγκεχυμένη κατάσταση, σε μια συγκεχυμένη συνέχεια στην Ευρώπη που στην τελική οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και οι άνεργες στρατιές των Ελλήνων είναι που θα πληρώσουν…
