Ευτυχώς που διακόπηκε το πρωτάθλημα, λόγω της δολοφονίας του φιλάθλου που είχε την «κακή» συνήθεια να βλέπει τα παιγνίδια της αγαπημένης του ομάδας! Έτσι είναι περίπου σίγουρο πως θα παταχθεί η βία των γηπέδων, που είναι άλλη μια έκφανση της κοινωνικής βίας μιας παραπαίουσας κοινωνίας που εκτονώνεται σε ανεξέλεγκτα πεδία δράσης.
Με την δεκαπενθήμερη ανάπαυλα είναι σίγουρο πως θα πηγαίνουν λιγότερο μαστουρωμένοι στο γήπεδο, θα μάθουν «καλούς τρόπους», θ’ αποκτήσουν κουλτούρα φιλάθλου και γενικά θα εξανθρωπινωθούν κάποια «κτήνη» (συγγνώμη, στα πραγματικά κτήνη).
Άλλωστε έχουν γίνει χρόνια τώρα πάρα πολλές προσπάθειες για την πάταξη της γηπεδικής βίας σε τέτοιο βαθμό που στα γήπεδα πλέον συχνάζουν κατεξοχήν «παρακμιακά» άτομα, αφού τα υπόλοιπα μάλλον προτιμούν τη σωματική και ψυχική τους ακεραιότητα.
Πριν δέκα χρόνια αλαλάζαμε από ενθουσιασμό με τη διεξαγωγή των ολυμπιακών αγώνων που δήθεν -εκτός των άλλων ευεργετημάτων τους- θα εκπολίτιζε και θα εξυγίαινε το ποδόσφαιρο και γενικότερα τον αθλητισμό. Η δεκαετία που μεσολάβησε, η μόνη εξέλιξη της ποδοσφαιρικής κουλτούρας στη χώρα μας είναι πόσα «στημένα» έχουμε κάθε αγωνιστική, πόσοι νεκροί και τραυματίες «πέφτουν» στο βωμό της ομάδας -θρησκείας, αφού αν δεν ομοιάζεις σε «ταλιμπάν» ή «τζιχαντο-οπαδούς» κινδυνεύεις να έχεις την κατάληξη του δολοφονημένου οπαδού του Εθνικού.
Ήμουν μικρός στη δολοφονία οπαδού (Μπλιόνας, αν θυμάμαι, λεγόταν) στο γήπεδο της Λάρισας από φιλάθλους-κάφρους, οι οποίοι κατά τη διάρκεια του αγώνα κι ενώ έμαθαν την κατάληξη του φιλάθλου «σκάρωναν» σκωπτικά συνθήματα που σκύλευαν τον ήδη νεκρό αντίπαλο φίλαθλο. Ήταν ένα περιστατικό που μ’ έκανε να πιστεύω πως αποκλείεται να προήλθαμε απ’ τους «πιθήκους», αφού αυτοί δεν θα έκαναν κάτι αντίστοιχο.
Ακόμα ψάχνω να βρω σε ποιο ζώο παραπέμπουν οι αφιονισμένοι φονιάδες που καλύπτουν τα συμπλέγματα και την ανηθικότητά τους πίσω από κασκόλ και λάβαρα ποδοσφαιρικών ομάδων ή σε ποια ζωώδη κοινωνία προΐστανται γοριλο-παράγοντες που τα κατευθύνουν ή τα καλύπτουν σε τραμπουκισμούς – για το καλό της ομάδας υποτίθεται!
*Ο Μιχάλης Τζανάκης είναι φιλόλογος-συγγραφέας
