Πραγματικά δεν ξέρω τι να υποθέσω όταν ακούω και διαβάζω τραγελαφικές δηλώσεις πολιτικών εκπροσώπων μιας κοινωνίας παραπλανημένης κι αδικημένης. Ανήκω σε ένα επίπεδο μέσου, συνετού πολίτη, που απλά προσπαθώ να βγάλω τα σωστά συμπεράσματα, προκειμένου να κάνω την καλύτερη κρίση για το γενικό όφελος.
Αυτό που εισπράττω από το κλίμα δεν έχει προηγούμενο κι είναι δείγμα ότι θα ζήσουμε ιστορικές στιγμές με μια κυβέρνηση ενός αριστερού κόμματος.
Από την άλλη, η άρνηση του κ. Σαμάρα για απευθείας αντιπαράθεση σε δημόσιο διάλογο με τον κ. Τσίπρα στερεί από την κοινή γνώμη ουσιαστικές αποκαλύψεις για τον καθορισμό ψήφου από τους αναποφάσιστους.
Είναι θλιβερό ένας πρωθυπουργός να αποφεύγει τη διαλεκτική σύγκρουση λέγοντας ότι δεν θα νομιμοποιήσει τους υβριστές κλπ., καθώς αποβαίνει συντριπτικά σε βάρος του κι οι πολίτες το εκλαμβάνουν ως ήττα.
Πιθανώς να θέλει κι ο ίδιος ο Σαμαράς να παραδώσει την εξουσία γνωρίζοντας ότι υπάρχει ανυπέρβλητο εμπόδιο με το χαλινάρι του ευρώ, γι’ αυτό και προβαίνει σε αλαζονικές δηλώσεις ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα ατύχημα που δεν θα συμβεί.
Αντί λοιπόν να υπάρξει ώριμος πολιτικός διάλογος, με γόνιμη αντιπαράθεση, ζούμε ένα παραλογισμό προτάσεων κι ιδεών που συναγωνίζονται μεταξύ τους.
Η παραγραφή χρέους, βάσει της συνθήκης Λονδίνου του 1953, είναι μια από τις πλέον κραυγαλέες εξαγγελίες, για την οποία δεν μπορεί να γίνει καμία σοβαρή κριτική για δυο λόγους.
Ο πρώτος ότι η τότε Γερμανία παραχώρησε τη μισή χώρα (σαν να λέμε ότι θα δωρίσουμε Κρήτη – Ρόδο – Πελοπόννησο – Στερεά Ελλάδα).
Ο δεύτερος ότι οι τότε συνθήκες δημιούργησαν σφαίρες επιρροής με χρηματοδότηση της Αμερικής για ανοικοδόμηση της δυτικής Γερμανίας ως χώρα σύνορο του ανατολικού μπλοκ.
Επίσης υπάρχει και το αυτονόητο ότι συναινούσαν και τα τέσσερα μέλη (Αμερική, Ρωσία, Αγγλία, Γερμανία) στην επίτευξη συμφωνίας, την οποία και επικαιροποίησαν στην επανένωση της Γερμανίας με τη συμφωνία 2+4 (που δεν έγινε η παραμικρή αναφορά για γερμανικές αποζημιώσεις!!).
Όπως καταλαβαίνει κάθε έγκριτος αναγνώστης, το θέμα είναι πολύ σοβαρό με εξαιρετικές διπλωματικές και διεθνής νομικές προεκτάσεις, οι οποίες οδήγησαν και στη σημερινή Γερμανία, η οποία κατάφερε το ακατόρθωτο κινούμενη μεθοδικά.
Πως θα έρθουμε εμείς οι αδύναμοι να βρούμε το δίκιο μας; Με λόγια αέρα και νερό κι αλάτι αποκλείεται, γιατί χρειάζεται καταγραφή όλης της κατάστασης και επαναδιατύπωσή της, κάτι που απαιτεί πάρα πολύ πνευματικό δάκρυ κι ιδρώτα προκειμένου να ξαναπαρουσιαστεί η ιστορία του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου με τη σωστή εκδοχή και παραδοχές.
Ακόμη κι οι γερμανικές αποζημιώσεις κρίθηκαν αβάσιμες από το ευρωπαϊκό δικαστήριο, γιατί το νέο γερμανικό κράτος δεν αποτελεί συνέχεια του ναζιστικού καθεστώτος!
Ποιο Νομικό επιτελείο θα μπορέσει να ανασύρει τα άρθρα 5-17-28 της συνθήκης Λονδίνου και να τεκμηριώσει τα εκζητηθέντα, αφού πρώτα αποσαφηνίσει τη νομική τους μορφή;
Οι Γερμανοί έχουν κατοχυρωθεί τόσο με την ασυλία δικαιοδοσίας που επιτρέπει την αρνησιδικία των υποθέσεων πολεμικών αποζημιώσεων όσο με τον ομοσπονδιακό τους νόμο για υποχρέωση αποζημίωσης μόνο για περιπτώσεις που υπήρξε συνέπεια της ναζιστικής ιδεολογίας.
Το τελευταίο αποτελεί και την πανοπλία τους σε συνδυασμό με την γερμανική συνταγματική απαγόρευση των κομμάτων που φέρουν ναζιστική ιδεολογία και τους εξαγνίζει ενώπιον του διεθνούς δικαίου και των αρμοδίων δικαιοδοτικών οργάνων, αφού στην ουσία εξαφανίζει νομικά το αμαρτωλό παρελθόν της!
Κι εμείς οι ταλαίπωροι κι αδικοχαμένοι βγαίνουνε και κερατάδες και δαρμένοι, καθώς αντί να συστήσουμε ένα θεσμικό συγκροτημένο Νομικό επιτελείο διεκδίκησης, υποφέρουμε από ένα ιδιότυπο πολιτικό καθεστώς που το 1959 ψήφισε νόμο περί αναστολής δίωξης εγκληματιών πολέμου για να έρθουν 115 εκατομμύρια μάρκα ως δωράκι με τη συμφωνία ΝΔ. 4178/1961 επί Καραμανλή. Και μόλις το 2010 να ανασταλεί η ισχύς εκείνου του κατάπτυστου νομοθετήματος, ώστε να δοθεί η εντολή σύνταξης απόρρητης έκθεσης από το Γενικό Λογιστήριο του κράτους που έχω στα χέρια μου.
Θα βρεθούμε σε μια βουλή 750 βουλευτών από 27 διαφορετικές χώρες + 1 τον πρόεδρο με μόλις 22 Έλληνες ευρωβουλευτές από όλα τα ελληνικά κόμματα που κι αυτοί οι 22 Έλληνες τσακώνονται μεταξύ τους.
Καλή ψήφο και σε καλό τόπο.
