Σκληρά τα μέτρα, κύριε Τσίπρα…

Ψυχραιμία, ενημέρωση και σύνεση… «Αρχής τετευχώς, ίσθι ταύτης άξιος». Μένανδρος, 4ος αιών π.Χ., Αρχαίος Έλληνας ποιητής μτφρ: αν αποκτήσεις κάποιο αξίωμα, να [φροντίσεις να] φανείς αντάξιός του.

Σκληρά τα μέτρα, κύριε Τσίπρα, που θέσατε και υπογράψατε σαν πρόταση της Ελλάδας στους Θεσμούς. Τόσο σκληρά που το περιβόητο «mail Χαρδούβελη» μοιάζει με παραμυθάκι για παιδιά προσχολικής ηλικίας και τόσο απόμακρα από το περιβόητο «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» που οι τριγμοί στο εσωτερικό του κόμματός σας έγιναν εκκωφαντικοί και σας ανάγκασαν σε άτακτη υποχώρηση από τις διαπραγματεύσεις, προκειμένου να αποφύγετε την διάλυσή του. Υποχώρηση στερούμενη συγκεκριμένου σχεδίου και προοπτικής, χωρίς εγγυήσεις για την βιωσιμότητα της χώρας στις υπάρχουσες οικονομικές, γεωπολιτικές (και εν, τέλει, στις ολοένα ολισθαίνουσες κοινωνικές-εσωτερικές) συνθήκες. Έχετε καταλάβει πως, μη αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη των επιλογών σας δημιουργείτε στους πολίτες έναν βαθύτατο διχασμό που παραπέμπει σε άλλες, από όλους απευκταίες εποχές;

 

Μη, κύριε Πρωθυπουργέ, σας παρακαλώ να μην αρχίσετε να μου εξιστορείτε την κατάσταση που παραλάβατε, δεν βρίσκεστε πλέον στην αντιπολίτευση ώστε να μιλάτε απαλλαγμένος ευθυνών. Πολύ καλά γνωρίζατε τις συνθήκες όταν διεκδικήσατε με επιτυχία την εξουσία και ακόμα καλύτερα τις αντιληφθήκατε όταν αναλάβατε τη διακυβέρνηση της Χώρας. Αυτήν την κατάσταση και όχι άλλη κληθήκατε να διαχειριστείτε και υποσχεθήκατε να θεραπεύσετε, σε όφελος του ελληνικού λαού. Γνωρίζατε τις δεσμεύσεις που (κακώς και άκριτα, σε έναν τεράστιο βαθμό) είχε αναλάβει η Χώρα μας δια των, ομοίως με τη δική σας, δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεών του.

 

Ειλικρινά, κύριε Τσίπρα, ποσώς με αφορά τούτη τη στιγμή η επιχειρηματολογία σας για το πόσο κακά διακυβέρνησαν οι προηγούμενοι. Όταν καίγεται το σπίτι μου, απαιτώ από εσάς να σβήσετε τη φωτιά άμεσα αντί να κάθεστε να ρητορεύετε εάν η φωτιά προκλήθηκε από βραχυκύκλωμα ή αποτσίγαρο. Πρέπει να καταλάβετε ότι αυτό Δεν είναι της παρούσας στιγμής.

 

Όλες τούτες τις μέρες περιμένω απαντήσεις που, προφανώς, κανένας σας δεν είναι διατεθειμένος ή ικανός να δώσει:

 

Σε τι ακριβώς εξυπηρέτησε η άτακτη φυγή σας από τις διαπραγματεύσεις, όταν μάλιστα η δική σας πρόταση συνέκλινε τραγικά με τις απαιτήσεις των πιστωτών;

 

Ποια ακριβώς είναι η προοπτική που μας προτείνετε με τη λήξη του προγράμματος απόψε; Τι σας ώθησε στην διεξαγωγή δημοψηφίσματος σχετικά με μια πρόταση που δεν είναι πλέον στο τραπέζι και, κυρίως, Γιατί δεν υποβάλατε στην κρίση του λαού την δική σας πρόταση πριν την υπογράψετε ή έστω τώρα, την ύστατη στιγμή, ώστε να έχει η πρωτοβουλία σας κάποιο νόημα;

 

Ποιες εγγυήσεις μας παρουσιάζετε ότι, αν ψηφίσουμε «όχι» στο ακατάληπτο για τον μέσο άνθρωπο ερώτημά σας, θα ξαναβρεθούμε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, και μάλιστα ισχυρότεροι, όπως ισχυρίζεστε χωρίς λοιπές εξηγήσεις;

 

Με πόση ακρίβεια επιστρέφετε στα χνάρια των προκατόχων σας, όσον αφορά το πέταγμα της «καυτής πατάτας» στον ελληνικό λαό, ελέω της τοποθέτησης της ενότητας του κόμματός σας και των μηχανισμών του πάνω από τον λαό που κυβερνάτε…

 

Μη, κύριε Πρωθυπουργέ, μη με υποτιμάτε τόσο. Ο λαός σας έδωσε ένα τεράστιο πλεονέκτημα και οφείλετε να το σεβαστείτε, διαπραγματευόμενος «σκληρά και εντός του Ευρώ», αφού δεν φαίνεται να γνωρίζετε και ο ίδιος που μας οδηγείτε. Μην υποτιμάτε όλους εμάς, απέχοντας από τον αγώνα για την παραμονή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (στ’ αλήθεια αρνείστε ότι, δια των πράξεων και των παραλείψεών σας, μεθοδεύετε την έξοδό μας από αυτήν;). Μην υποτιμάτε εκείνους που στο πρόσωπό σας αναζήτησαν την νεκρανάσταση της ελπίδας τους για ένα καλύτερο αύριο, δηλώνοντάς τους ότι δεν είναι άξιοι να καταφέρουν αυτό που η Κύπρος, η Ιρλανδία, η Ισπανία, η Πορτογαλία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες πέτυχαν, ούσες κάποιες από αυτές σε χειρότερη οικονομική και δημοσιονομική θέση από την Ελλάδα.

 

Πείτε μου, κύριε Τσίπρα, μια χώρα που έχει συνδέσει τις κεντρικές οικονομικές και δημοσιονομικές αρτηρίες και λειτουργίες της στο πλαίσιο μιας συγκεκριμένης θεσμικής δομής, που είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, με τις τεράστιες υποχρεώσεις αλλά και τα εξίσου τεράστια προγράμματα ενίσχυσης (είναι ιλιγγιώδη τα ποσά που έχει απορροφήσει η Ελλάδα όλα τούτα τα χρόνια αλλά δεν σας είδα να αναζητείτε πού ακριβώς κατέληξε τεράστιο μέρος αυτών…), μπορεί ξαφνικά να… ιδιωτεύσει; Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι έδιναν στη λέξη «ιδιώτης» πολύ συγκεκριμένο νόημα, το οποίο οι αγγλοσάξονες με ακρίβεια αποτύπωσαν, στην δανεισμένη από εμάς λέξη «idiot», δηλαδή ανόητος, βλάκας, αφελής.

 

Τι ωθείτε τον ανενημέρωτο από εσάς κόσμο να πράξει ακριβώς… και πού, μέσα στις παραινέσεις σας, χωρεί η «ελεύθερη βούληση» όταν ο κόσμος στερείται ενημέρωσης και γνώσης;

 

Γιατί δεν εξηγείτε στον κόσμο τι πραγματικά σημαίνει η κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος για τη ζωή τους (και δεν αναφέρομαι μόνο στο capital control στο οποίο, αναπόφευκτα, καταφύγατε), τι σημαίνει η αγορά να ασφυκτιά από την παντελή απουσία κεφαλαίων, τι συνεπάγεται η πραγματική αδυναμία του κράτους να παράσχει οτιδήποτε στους πολίτες του, είτε πρόκειται για την υγεία, την περίθαλψη, τη μόρφωση, την εν γένει προστασία των θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων του.

 

Κάποιος πρέπει να σας υπενθυμίσει, κύριε Πρωθυπουργέ, ότι η πτώχευση δεν μας απαλλάσσει από τα εσωτερικά και εξωτερικά χρέη μας (τα οποία εξακολουθούν να αποτιμώνται σε Ευρώ), ότι όλα τα δάνεια των πολιτών έχουν εκχωρηθεί σαν εγγυήσεις στην Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, για την χρηματοδότηση των τραπεζών από τον ELA, ενώ τα κρατικά έχουν ως εγγύηση την κρατική περιουσία, ότι η έλλειψη ρευστότητας αφανίζει κάθε προοπτική αξιοπρεπούς επιβίωσης, πόσο μάλλον ανάπτυξης. Θυμηθείτε ότι το λίγο αποτελεί μια βάση, το μηδέν ίσως και να εμπεριέχει μια ρομαντική δόση ελπίδας αλλά το να ξεκινάς υπό του μηδενός και με όλους απέναντί σου (σε όλα πια έχουμε δίκιο και εκείνοι άδικο;) καθιστά την προσπάθεια νομοτελειακά καταδικασμένη. Αφουγκραστείτε την Ιστορία, κύριε Τσίπρα, κανένας δεν μπορεί να γράψει (συνειδητά) ιστορία, όταν την αγνοεί.

Ποτέ καμία «επανάσταση» δεν ευόδωσε στερούμενη συμμάχων, οι οποίοι ταυτίζουν με αυτήν και δικά τους συμφέροντα. Δουλειά σας ήταν και είναι να καταστήσετε ημάς ισχυρούς δια της παρουσίας και όχι δια της αποχώρησής μας από την Ευρώπη, άλλωστε σε τούτη την υπόσχεση στηρίξατε την εκλογή σας.

 

Μη, κύριε Τσίπρα, σταματήστε να μου φέρνετε συνεχώς στο μυαλό το «άγγελος εξάγγελος», χωρίς όμως της τελευταίες στροφές, εκείνες της αποκάλυψης της σκληρής αλήθειας.

 

Και, αν δεν θέλετε να ακούσετε εμένα, μια εκ των εκατομμυρίων προβληματισμένων πολιτών, υπάρχει ακόμη χρόνος να ακούσετε τον δικό σας άνθρωπο, τον ευρωβουλευτή σας και συνταγματολόγο κ. Χρυσόγονο, ο οποίος ήδη από το Μάρτη προέβλεψε και σας προειδοποίησε με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες πού οδηγεί η τακτική(;) σας. http://www.kathimerini.gr/821432/article/epikairothta/politikh/dramatikh-diaforopoihsh–xrysogonoy

 

Σκληρά τα μέτρα, κύριε Τσίπρα, που προτείνατε στους δανειστές μας αλλά απάνθρωπα τα σταθμά που θέτετε, εν αγνοία των πολιτών σας στην «Ελληνική υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια».