Το νιώθουμε το Θείο άρωμά σου τόσο μεθυστικό, πληθωρικό, απόσταγμα αγάπης, μητρικής στοργής, οξυγόνο ζωής, αχτίδα φωτός ελπίδας, ζεστασιάς, που μπαίνει σκορπώντας ελπίδες και δύναμη στις καταβαραθρωμένες ψυχές μας.
Έρχεσαι όμως αργά.
Το βλέπουμε αυτό το Θείο πρόσωπό σου, μας εμπνέει σιγουριά, εμπιστοσύνη, καλοσύνη, ανθρωπιά, αξιοπρέπεια, κρατώντας πυξίδα για πρότυπα μιας άλλης ζωής, βασισμένης σε αξίες, αρετές και οράματα.
Το νιώθουμε ότι εσύ κρατάς τα σκήπτρα για να μας βοηθήσεις μ’ αυτά, να μπορέσουμε να τα καταφέρουμε και μέσα απ’ τις δικές σου εξαγγελίες της συλλογικότητας και της στροφής στους ηθικούς κανόνες, με σένα δασκάλα, θα γίνουμε δυνατοί να αντιπαλέψουμε, για να ξαναχτίσουμε μια νέα Ελλάδα.
Μην αργείς. Σε περιμένουμε. Εμείς και τα παιδιά μας, Βασίλισσά μας, καλλονή.
Ω θεία αλληλεγγύη.
Πλαστουργοί της νιάς ζωής
Δεν είναι παράξενο να παρατηρείται κάποια «αμυντική» στάση μέσα στα κόμματα της κεντροαριστεράς, απέναντι στο ενδεχόμενο ενοποίησής τους. Αυτό πάντως...