Στην Ελλάδα του 2060

Του ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΑΠΑΔΑΚΙ*

Διαβάζω στις φυλλάδες και ακούω στην TV, για το 4^ο μνημόνιο που έρχεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα οσονούπω, απόρροια της εξαιρετικής πορείας της ελληνικής οικονομίας, μετά από τα τρία απόλυτα επιτυχημένα πρώτα μνημόνια, που μας επέβαλαν το ΔΝΤ, η τρόικα και οι εξαιρετικοί, σε τέτοιου είδους προγράμματα, έλληνες πολιτικοί. Παράλληλα ανακαλώ στη μνήμη μου όσες αλήθειες έχουν ειπωθεί, από τους εξαιρετικά σοβαρούς πολιτικούς μας στις δυσκολότερες στιγμές, που περνά η χώρα μας στη νεότερη ιστορία της.

Από το 2010 και εντεύθεν όλοι οι σοβαροί πολιτικοί που κυβέρνησαν τη χώρα και είχαν κάποιο αξίωμα τέλος πάντων, σε κάθε διάγγελμα τους, σε κάθε συνέντευξη τους έλεγαν με πάθος, ότι όχι μόνο δεν θα υπάρξει άλλο μνημόνιο, αλλά θα έρθουν καλύτερες μέρες, με ανάπτυξη και ευημερία, για όλους τους Έλληνες. Ακριβώς δηλαδή αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή απ’ άκρη σ’ άκρη, σε όλη τη χώρα και μας κάνει όλους ευτυχισμένους!

Την περασμένη Παρασκευή το πρωί, άκουσα γνωστό δημοσιογράφο που διάβαζε τον ημερήσιο τύπο στην τηλεόραση, να λέει ότι το 2060 το χρέος θα είναι στο 275% !!! άκουσα επίσης και τον εκπρόσωπο της κομισιόν να δηλώνει ευχαριστημένος και να απονέμει τα εύσημα στην ελληνική κυβέρνηση, για την θαυμαστή πρόοδο που έχει κάνει στα οικονομικά και στο πρόγραμμα που της έχει επιβληθεί. Δυο δηλώσεις πανομοιότυπες όπως θα καταλάβατε! Πώς λέμε άσπρο μαύρο; Ε! κάτι τέτοιο! Ή όπως έλεγε και ένας γνωστός μου, για να προβλέψει τον καιρό της επόμενης μέρας, δυο περιπτώσεις υπάρχουν. Να βρέξει ή να μη βρέξει! Οπότε πάντα μέσα έπεφτε, ότι και να γινόταν!

Προσπάθησα να φανταστώ την Ελλάδα του 2060, μετά από την απίστευτη επιτυχία που είχαν όλα τα προγράμματα διάσωσής της από το ΔΝΤ, την τρόικα και τους κορυφαίους έλληνες πολιτικούς, που ευτύχησε να έχει η χώρα σ’ αυτές τις δύσκολες στιγμές. Με βάση τα στατιστικά των τελευταίων χρόνων που δείχνουν ότι μέσα σε 8 χρόνια θα έχουμε το 4ο μνημόνιο, το 2060 θα βρισκόμαστε στο 25^ο μνημόνιο και έχει ο Θεός, σε αγαστή συνεργασία πάντα με το ΔΝΤ, την τρόικα και τους Έλληνες πολιτικούς, για να μην ξεχνιόμαστε!

Είμαστε στο 2060 και ο πρωθυπουργός αλλά και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, υποθέτω συγγενείς των σημερινών πολιτικών, αφού άλλοι ικανοί δεν υπάρχουν, στο Πρωτοχρονιάτικο διάγγελμα τους τόνισαν, για μια ακόμη φορά, με έμφαση και ιδιαίτερη χαρά, τη θετική πορεία του 25^ου μνημονίου, που επιτέλους θα βγάλει τη χώρα από το τέλμα και θα την οδηγήσει με άνεση στις αγορές, όπως άλλωστε έκαναν και όλα τα προηγούμενα μνημόνια, ενώ η ευημερία σε όλη τη χώρα είναι κάτι παραπάνω από εμφανής. Παράλληλα οι Ευρωπαίοι ψηλά ιστάμενοι, τόνισαν την πρόοδο της χώρας σε όλους τους τομείς, αλλά θα πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν ακόμη πολλά είπαν και γι’ αυτό το λόγο, θα πρέπει να υπάρξει ένα 26^ο μνημόνιο και να παρθούν νέα προληπτικά μέτρα, αλλά και να ψηφιστούν νέες δεσμεύσεις μέτρων για μετά το 2065!

Στην Ελλάδα του 2060 κάποια πράγματα είναι τελείως αυτονόητα. Ο έλληνας πλέον εδώ και δεκαετίες έχει μάθει να ζει, χωρίς τα απολύτως απαραίτητα. Θέρμανση, ιατρική περίθαλψη, παιδεία, καφέ, φαγητό, διασκέδαση, διακοπές, τσιγάρα, σπίτι, ποτά, αυτοκίνητο και πολλά άλλα, ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας και σπάνια πλέον κάποιος διαμαρτύρεται! Η συστηματική πλύση εγκεφάλου που έκαναν στον Έλληνα για δεκαετίες έχει πιάσει τόπο. Αμυδρά, πολύ αμυδρά, κάπου -κάπου θυμάται ότι είναι έλληνας!

Σπάνια γίνονται διαδηλώσεις. Από τη μαζικότητα των 5-10 χιλιάδων που διαδήλωνε στην Αθήνα των 5 εκατομμυρίων το 2017, τώρα πια κατεβαίνει μια λαοθάλασσα 50-100 ελλήνων, που οι φωνές της συνταράζουν σύγκορμα τους επιβάτες ενός κάρου που περιμένει στη στάση, επειδή τα τρόλεϊ και τα λεωφορεία έχουν αποσυρθεί εδώ και χρόνια, γιατί δεν υπάρχουν καύσιμα και ηλεκτρικό ρεύμα. Κάποιοι περαστικοί, πρώην μετανάστες, που τώρα έχουν πιάσει την καλή, με τα χρήματα που τους έδινε η κυβέρνηση στο μακρινό 2016-17, για να τους στηρίξει, κόβοντας από τους μισθούς και τις συντάξεις των Ελλήνων πολιτών, απλά κοιτάζουν απορημένοι αυτούς τους γραφικούς, ρακένδυτους, ξεπαγιασμένους και πεινασμένους έλληνες, από τα χοτ σποτ της Ομονοίας και της πλατείας Συντάγματος!

Ο νέος υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης, κάτω από τους ήχους του εθνικού γερμανικού ύμνου, που αντικατέστησε τον πεπαλαιωμένο και αναχρονιστικό ύμνο του Διονύσιου Σολωμού, ο οποίος μιλούσε για ιερά κόκκαλα των προγόνων και για λευτεριά, (που τώρα θα τρίζουν, αλλά ποιος τα ακούει;) τόνισε σε συνέντευξη του. Στέλνω αγωνιστικό μήνυμα στους απανταχού έλληνες σε όλη την επικράτεια, (που πλέον λόγω της υπογεννητικότητας δεν υπερβαίνουν τα 3 εκατομμύρια, εκ των οποίων τα δυόμιση είναι σε χοτ σποτ), ότι τα βάσανα τους επιτέλους τέλειωσαν και ότι με το νέο μνημόνιο που υπογράφτηκε, θα έχουν τουλάχιστον μια φέτα ψωμί την ημέρα και ένα πιάτο σούπας, το οποίο ελπίζουν ότι θα είναι επιτέλους ζεστό! Σε όσους δεν αρκούνται σ’ αυτό είπαν, μπορούν πλέον, αφού δεν έχουν κανένα περιουσιακό στοιχείο, να δουλέψουν στις περιούσιες των Ευρωπαίων, που έχουν αγοράσει όλη τη χώρα ή να μεταναστεύσουν στην Αφρική, για μια καλύτερη τύχη..

Θα μπορούσε κάποιος να γράψει πολλά περισσότερα για την «ευημερία» που ζούμε τώρα και την «ακόμη μεγαλύτερη που μας περιμένει», αλλά ο χώρος της εφημερίδας μάλλον θα είναι λίγος για κάτι τέτοιο. Αντί για την παραπάνω ευημερία, θα θυμίσω τα λόγια του κορυφαίου κρητικού συγγραφέα Ν. Καζαντζάκη, από το έργο του «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται», που αποτυπώνει όσο πιο τέλεια γίνεται την κατάρα της φυλής μας και που ενώ όλοι την ξέρουμε, ποτέ κανείς δεν βάζει μυαλό, για να μπορέσει επιτέλους κάποια στιγμή αυτός ο τόπος να δει προκοπή και τη θέση που του αξίζει στον πλανήτη γη.

«Μην είσαι παλαβός, Μπραϊμάκι μου, άσε τους Ρωμιούς να σκοτώνουνται αναμεταξύ τους. Δεν έχει ξοφλημό, ανάθεμά τη για ράτσα! Πόσα χρόνια, πάππου προς πάππου, πολεμούμε να την ξεκάνουμε; Τι καταφέραμε; Τον κακό μας τον καιρό! Έναν ξεριζώνεις, δέκα φυτρώνουν… Αν δεν σκοτωθούν, σου λέω, αναμεταξύ τους, σκοτωμό δεν έχουν. Τους αφήνω, το λοιπόν, κα σκοτώνουνται. Κι άμα βγάλουν καλά – καλά τα μάτια τους, καβαλικεύω τη φοράδα μου και πάω και βάνω τάξη. Κατάλαβες; Σου τα λέω αν αξιωθείς και γίνεις κι εσύ καμιά φορά Αγάς σε ρωμαίικο χωριό, να ξέρεις μωρέ, πώς να φέρνεσαι με τους Ρωμιούς».

Και βέβαια ο καιρός αργά ή γρήγορα, σίγουρα θα δείξει κατά πόσο έζησαν αυτοί καλά κι εμείς… καλύτερα ή χειρότερα!