Παρουσιάζεται πρόβλημα της Αμερικής να είναι ο ρατσισμός και οι φυλετικές διακρίσεις. Αναμφισβήτητα αποτελεί σοβαρότατο ζήτημα, πάντως όχι το βαθύτερο, το καθοριστικό και κυρίαρχο. Ποιο είναι το τελευταίο;
Η απάντηση προκύπτει αβίαστα και ανάγλυφα από την «ιχνηλάτηση» του πρόσφατου τραγικού συμβάντος και την αρχική αντιμετώπισή του από το επίσημο αμερικανικό κράτος δια στόματος του αρμοδίου εισαγγελέα.
Όπως είδαν άπαντες, το θύμα ουδεμία αντίσταση προέβαλε, όταν ένας αστυνομικός τον έβγαλε από το αυτοκίνητό του και του πέρασε χειροπέδες πισθάγκωνα. Τι είχε προηγηθεί; Το θύμα είχε πληρώσει σε κάποιο διπλανό κατάστημα με πλαστό εικοσαδόλαρο. Άραγε γνώριζε ότι το χαρτονόμισμα ήταν πλαστό; Δεν ειπώθηκε κάτι σχετικό (ούτε το θύμα έσπευσε να απομακρυνθεί από κείνο το μέρος, παρά καθόταν μέσα στο αυτοκίνητό του).
Έρχεται στη συνέχεια ο αρμόδιος εισαγγελέας και μιλά για επικινδυνότητα του θύματος και αμέλεια, ως προς το θάνατό του, των εμπλεκομένων.
Συμπέρασμα: Το αμερικανικό κράτος δικαίου έχει εκχωρήσει στους αστυνομικούς υπαλλήλους του δικαίωμα ζωής και θανάτου επί των υπηκόων του -κάτι όχι ιδιαίτερα φρόνιμο-, αντίληψη που έχει διαποτίσει και τα λοιπά εκτελεστικά όργανά του.
Από την άλλη, αυτή η αντίληψη και πρακτική εξουσίας έχει σωρεύσει εναντίον της λαϊκή οργή, που με την τελευταία δολοφονία το ποτήρι της ξεχείλισε.
Έτσι, το πρόβλημα της Αμερικής φαίνεται να είναι η διάσταση ανάμεσα στην κατεστημένη αντίληψη εξουσίας και την κοινωνική αποδοχή της, ο διχασμός μεταξύ των κοινωνικών εταίρων σχετικά με τις αξίες που πρέπει να διέπουν την άσκηση της εξουσίας, η διάρρηξη, πια, της κοινωνικής συνοχής, με την πλειοψηφία προφανώς να έχει αποκρυσταλλώσει αντίθετη στάση απέναντι στην κρατική αυθαιρεσία, και την απόδοση δικαιοσύνης στην προκείμενη περίπτωση να ισοδυναμεί με καταδίκη και της τελευταίας.
Είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ πρέπει να γυρίσουν σελίδα στην ιστορία τους. Όσο δύσκολο και επώδυνο και να φαίνεται αυτό.
