Οφείλω να δηλώσω εξαρχής ότι δεν κατάγομαι από το Άδελε ούτε κατοικώ εκεί, αλλά ούτε και πρόεδρος της ΔΕΥΑΡ έχω χρηματίσει. Επομένως δεν γνωρίζω αν μου επιτρέπει ο κ. Α. Μαλάς (ο οποίος τυγχάνει να είναι και κάτοικος του Άδελε και πρόεδρος της ΔΕΥΑΡ), να διατυπώσω κάποια άποψη για το συγκεκριμένο θέμα, στο οποίο αναφέρεται σε επιστολή του στα «Ρ.Ν.» της 15 Μάη 2015. Θα μου επιτρέψει όμως να σταθώ σε ορισμένα σημεία της επιστολής του άσχετα με το κυρίως θέμα, που με προβληματίζουν ιδιαίτερα.
α) Στο πρώτο κομμάτι του πονηματίου του αναφέρεται σε κάποιους (περιοίκους; υποκινητές άλλου τύπου;) οι οποίοι δεν θέλουν καν την κατασκευή του ταχυδιυλιστηρίου. Αληθεύει ότι υπάρχουν και τέτοιοι τύποι, ή απλά κάποιοι κάτοικοι δεν συμφωνούν με τη θέση που έχει επιλέξει η ΔΕΥΑΡ για το συγκεκριμένο έργο; Από όσα γνωρίζω, όλοι συμφωνούν για την κατασκευή και λειτουργία αυτής της μονάδας, αλλά ο προβληματισμός τους αφορά στην επιλογή της θέσης όπου πρόκειται να εγκατασταθεί.
Το πρώτο μισό επομένως αυτής της επιστολής δεν θα έπρεπε όλως διόλου να γραφεί, διότι αφήνει βάσιμες υπόνοιες πως «μπήκε» για να δημιουργήσει στον αναγνώστη την κατάλληλη διάθεση ώστε να αποδεχθεί άκριτα το δεύτερο μέρος που έχει και το «ζουμί».
β) Δεν αντέχω όμως στον πειρασμό να σχολιάσω ένα σημείο από αυτό το πρώτο μέρος που με άφησε κατάπληκτο. Γράφει επί λέξει ο κ. Α. Μαλάς: «Είναι πέρα κάθε αμφιβολίας ότι, αν δεν είχε, Καλλικρατικά ενωθεί το Αρκάδι με το Ρέθυμνο, αυτή τη στιγμή θα είχε πρόβλημα λειψυδρίας, καθόσον υπάρχουν πολλές γεωτρήσεις στα όρια της εξάντλησης, δίχως καμία άλλη προοπτική υδροδότησης της περιοχής αυτής, παρά μόνο από το νερό του Φράγματος των Ποταμών».
Μπορώ να αντιληφθώ ότι κάποιοι είναι υπέρ του άθλιου Καλλικράτη, αλλά με αφήνει άφωνο ο εκπληκτικός συλλογισμός που συνδέει τη λύση του προβλήματος λειψυδρίας μιας περιοχής, με το αν αυτή η περιοχή ανήκει σε Δήμο παλαιού ή νέου τύπου.
Ας πάμε όμως και στο δεύτερο μισό αυτής της επιστολής, που αφορά στην επιλογή της επίδικης θέσης. Οι λόγοι που επικαλείται ο κ. Α. Μαλάς για την επιλογή αυτής της θέσης, είναι δύο:
α) «Γιατί είναι η πρώτη περιοχή που έχει ανάγκη αυτό το νερό» και β) «γιατί η δεξαμενή του νερού είναι ακριβώς δίπλα εκεί που προβλέπεται να γίνει η εγκατάσταση».
Ομολογώ ότι δεν κατανοώ τον πρώτο λόγο. Αν δηλαδή ήταν τρίτη στη σειρά η περιοχή που είχε ανάγκη ύδρευσης, θα έπρεπε να περιμένει να λυθεί το πρόβλημα των δύο που προηγούνται, παρά το γεγονός ότι βρέθηκε ενδεχομένως οικόπεδο (σύμφωνα πάντοτε με τον κ. Α. Μαλά) που θα έλυνε το πρόβλημά της; Όσο για τον δεύτερο λόγο που επικαλείται ο κος Α. Μαλάς, δεν γνωρίζω πώς θα αντιδρούσε αν αντιμετώπιζε το ίδιο πρόβλημα στην πλατεία Τεσσάρων Μαρτύρων για παράδειγμα: Θα επέμενε να τοποθετηθεί εκεί το μηχάνημα ή θα έψαχνε άλλη περιοχή για τη μετεγκατάσταση της υφιστάμενης δεξαμενής νερού;
Επειδή ούτε κάτοικος του Άδελε είμαι ούτε πρόεδρος της ΔΕΥΑΡ, δεν θα καταθέσω τη δική μου πρόταση για τη λύση του προβλήματος που έχει προκαλέσει η συγκεκριμένη επιλογή του κου προέδρου (διότι προφανώς περί δικής του επιλογής πρόκειται). Άλλωστε μου το απαγορεύουν οι πολλαπλές ιδιότητες που επικαλείται. Θα τον παρακαλούσα όμως να σταματήσει να ενημερώνει και να αρχίσει να ακούει, μήπως και αντιληφθεί ότι τέτοιου τύπου λύσεις όπως αυτή που προωθεί, είναι περισσότερο πολιτικές-κοινωνικές και λιγότερο τεχνικές. Ας μην επικαλείται λοιπόν οικονομικά ή άλλου τύπου (οικολογικά κλπ) κριτήρια, τα οποία μπορεί τελικά και παρ’ ελπίδα, να υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής κάποιων ανθρώπων. Τα προς κατασκευήν αιολικά πάρκα, μας δείχνουν υπερήφανα το δρόμο.
*Ο Γιώργος Οικονόμου είναι τοπογράφος μηχανικός