Η παραδοσιακή γιορταστική ατμόσφαιρα που απαιτούν οι μέρες αυτές οι χριστουγεννιάτικες δεν ταιριάζει τόσο με το κλίμα του σημερινού άρθρου. Η θέα προς τη θάλασσα που επαγγέλλομαι δεν είναι ταιριαστή, αφού μια ήρεμη καταγάλανη θάλασσα δεν υπάρχει συνήθως αυτές τις χειμωνιάτικες μέρες. Σας προτρέπω λοιπόν να επιλέξετε τη θέα προς μια νοητή θάλασσα φουρτουνιασμένη, με έναν πολύ υψηλό κυματισμό, για να ταιριάζει κάπως και με τις ψυχές μας αυτές τις δύσκολες, παράξενες και ακατανόητες μέρες που ζούμε.
Η πορεία των κοινωνιών προς τα εμπρός, προς την πρόοδο, είναι πάντα μια αργή και περιπετειώδης διαδικασία. Αυτό διδάσκει η ιστορία. Άρα, δεν πρέπει να βιαζόμαστε. Αρκεί μόνο να διαθέτομε κοινό νου, τετράγωνη λογική, στοιχειώδη πολιτική σκέψη και να ζούμε με θέα τη θάλασσα!
Να ζούμε με θέα τη θάλασσα. Αυτή, μωρό μου, είναι η δική μου θεωρία.
Τι ακριβώς εννοώ; Με την έκφραση αυτή προσπαθώ να προσεγγίσω κάτι που θα μπορούσαμε να ονομάσομε ευαισθησία, καλαισθησία, ενόραση, υπέρβαση. Εκείνη η θέα προς τη θάλασσα είναι το φίλτρο που θα εξασφαλίζει μόνο τις ενάρετες και θα αποτρέπει τις κιτς – σκάρτες επιλογές. Εκείνη είναι που μπορεί να μετατρέψει την ουτοπία σε πραγματικότητα.
Με θέα τη θάλασσα. Γιατί η φύση ποτέ δε σφάλλει. Πάρε λοιπόν μωρό μου τώρα γομολάστιχα και σβήσε όλες τις άχρηστες γνώσεις που σου έχει φορτώσει στο κεφάλι το γερασμένο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Ελάχιστες από αυτές σου χρειάζονται πραγματικά. Αυτό που στ’ αλήθεια σου χρειάζεται είναι το εξεταστικό βλέμμα, η γνήσια κριτική σκέψη, η αμφισβήτηση, η καινοτομία, η πολιτική.
Ναι, η πολιτική. Μην ακούς αυτά που έντεχνα προσπαθούν να περάσουνε στον κόσμο και ιδίως στους νέους το μήνυμα «η πολιτική είναι βρώμικη, μακριά από την πολιτική». και άλλα παρόμοια.. Μπορεί τα πολιτικά πρόσωπα να μας έχουνε γενικά απογοητεύσει, αλλά η πολιτική καθ’ εαυτή δεν μας φταίει. Η πολιτική είναι κάτι μεγάλο που δεν μπορείς να το κλωτσήσεις, μωρό μου. Στο κάτω της γραφής, ορίστε, πάρτε πρωτοβουλία εσείς οι νέοι, αλλάξτε την πολιτική σύμφωνα με τα ιδανικά και τα μέτρα σας.
Η πολιτική προϋποθέτει αρχές. Ένας πολιτικός χωρίς αρχές συσσωρεύει απίστευτα δεινά για έναν λαό. Ο πολιτικός πρέπει να διαθέτει βαθιά καλλιέργεια, πλατειές ιδέες, ευθυκρισία και αποφασιστικότητα. Όσο το δυνατό περισσότεροι πολίτες πρέπει να ασκούνται στην (και να ασχολούνται με) την πολιτική. Ο ακέραιος πολιτικός και ο σωστός πολίτης πρέπει να ζουν κι οι δυο με καθημερινή θέα προς τη θάλασσα.
Η πολιτική δεν είναι ούτε αμιγής επιστήμη ούτε αμιγής τέχνη. Είναι ένα μίγμα επιστήμης, τέχνης, έμπνευσης, οράματος. Ο σωστός πολιτικός είναι ένας άνθρωπος με σιδερένια νεύρα. Ούτε ορμά ούτε διστάζει. Ούτε βιάζεται ούτε δε βιάζεται. Ενεργεί – αντιδρά όταν πρέπει, σαν να υψώνεται μπροστά στα μάτια του μια ταμπέλα που γράφει «ΤΩΡΑ». Οι περισσότεροι δεν τη βλέπουν αλλά φτάνει που τη βλέπει εκείνος.
Το βασικό χαρακτηριστικό της αυριανής κοινωνίας θα είναι ο ανοιχτός χαρακτήρας της. Ανοιχτός για το καλύτερο και για το χειρότερο. Οι παραδοσιακές δομές, οι κατεστημένες τάξεις, οι ιεραρχίες, θα ανατρέπονται και θα αναθεωρούνται κάθε μέρα. Η βασική απαιτούμενη αρετή για την επιβίωση θα είναι η κινητικότητα. Όσοι μένουν ακίνητοι θα καταποντίζονται. Παίρνομε λοιπόν και κρατάμε την ταυτότητά μας, πολύτιμη κι ατίμητη κληρονομιά μας για τους αιώνες, και νοιώθοντας σιγουριά στη βάση αυτής της κληρονομιάς προχωρούμε προς το μέλλον χωρίς φόβο κανένα, με μια γνήσια πολιτική αρχών σαν λάβαρο μπροστά μας.
Έτσι λοιπόν μωρό μου, σε βεβαιώνω ότι δεν μας χρειάζονται οι σωτήρες, οι αυθεντίες, οι ήρωες. Ξέχασέ το, δεν υπάρχουνε ήρωες. Μην πιστεύεις τα παραμύθια τους. Μην εμπιστεύεσαι τη λογική τους. Να πιστεύεις μόνο στην ανανέωση, στην κριτική σκέψη, στους ανοιχτούς ορίζοντες, στις ιδέες που συλλαμβάνει ο στοχασμός όταν αφήνεσαι να ονειρεύεσαι με θέα τη θάλασσα. Τόσο απλά, τόσο συναρπαστικά, τόσο χριστουγεννιάτικα.
Οι ανεμογεννήτριες του Γκλέτσου και τα οφέλη του debate του ΣΥΡΙΖΑ
Αν κάτι μείνει στην ιστορία από το debate του ΣΥΡΙΖΑ αυτό θα είναι σχεδόν σίγουρα το κορυφαίο πολιτικό meme της...