Στη Χώρα που δεν υπάρχει δικαιοσύνη ζουν ατιμώρητοι οι φονιάδες των αγέννητων παιδιών μας.
Στη Χώρα που δεν υπάρχει ήλιος ζουν ατιμώρητοι όσοι δηλητηριάζουν τις ρίζες των λουλουδιών του κήπου μας.
Στη Χώρα που δεν υπάρχει νερό ζουν ατιμώρητοι αυτοί που φαρμακώνουν τα σκυλιά, τους ξάγρυπνους και πιστούς φύλακες των σπιτιών μας.
Στη Χώρα που δεν υπάρχει ούριος άνεμος ζουν ατιμώρητοι εκείνοι που κατακαίουν τα πλοία των ονείρων μας.
Στη Χώρα που δεν υπάρχει χώμα ζουν ατιμώρητοι όσοι ξεχνούν και υβρίζουν τους γονείς μας.
Στη Χώρα που δεν υπάρχει ελιά ζουν ατιμώρητοι εκείνοι που αρχομανείς καταπατούν και έναντι τριάκοντα αργυρίων προδίδουν το θεό της ψυχής μας.
Στη Χώρα που δεν υπάρχει ειρήνη ζουν ατιμώρητοι αυτοί που βάφουν με μαύρο χρώμα την κάθε μας στιγμή.
Ακουμπώντας την υδρόγειο σφαίρα του γραφείου μου, την βλέπω να γυρίζει γύρω από τον άξονά της. Και ψάχνουν τα μάτια μου Χώρα που δεν της λείπει τίποτα…
* Ο Γεώργιος Η. Ορφανός είναι φιλόλογος, υποψήφιος διδάκτωρ στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του Α.Π.Θ.
