Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΛΑΡΗ
Σύμφωνα με τη Δ.Ε.Υ.Α.Ρ. κάθε ημέρα, χύνουμε κουβαρταλίδικα εις την θάλασσα, 15.000 τόνους νερού, κατά 90% καθαρό. Εάν χύνουμε εμείς 15.000 τόνους νερού καθημερινά εις την θάλασσα, τότε εις τα Χανιά χύνουν 40.000 τόνους καθημερινά εις την θάλασσα, εις το Ηράκλειο 100.000 τόνους κ.λπ.
Έχοντας αυτήν την παράλογη συμπεριφορά προς την φύση και το νησάκι μας,αδειάσαμε και την λίμνη τού Κουρνά. Αδειάσαμε και τις πηγές της Αργυρούπολης. Σύντομα θα αδειάσουμε το φράγμα των Ποταμών. Όπως έχουν ήδη αδειάσει οι γείτονές μας το φράγμα του Αποσελέμη κ.λπ.
Πρόταση
Πριν από μισό αιώνα, ήμουν φοιτητής εις το πανεπιστήμιο της Bologna (Η αρχαία Ελληνική Απολλωνία). Είχαμε επισκεφθεί λοιπόν βιολογικούς καθαρισμούς της περιοχής και σε έναν από αυτούς, ο υπεύθυνος σηκώνει ένα ποτήρι νερό λέγοντας: Το βλέπετε αυτό το νερό; Αυτό το νερό βγάζουμε από τον βιολογικό μας καθαρισμό. Μπορώ να το πιώ, αλλά δεν χρειάζεται. Αυτό όμως το νερό χρησιμοποιείται εις την βιομηχανία μας, εις την καθαριότητα του δήμους μας(τότε υπήρχε επιδημία χολέρας εις την Ιταλία) και το σπουδαιότερο, το νερό αυτό πηγαίνει για άρδευση της αγροτικής μας παραγωγής!
Προτείνω λοιπόν να κάνουμε και εμείς σήμερα αυτό πού εδώ και μισό αιώνα, έκαναν εις την Ιταλία και κάνουν σε όλη την υπόλοιπη Ε.Ε. Αντί να χύνουμε εκατοντάδες χιλιάδες τόνους νερού καθημερινά εις την θάλασσα, να το χρησιμοποιούμε τουλάχιστον για άρδευση, για τις «βιομηχανικές» μας δραστηριότητες, για πυρόσβεση κ.λπ. Ελπίζοντας να αναπτύξουμε σύντομα, πνεύμα οικονομίας και σεβασμού των πόρων της φύσεως και να αποφύγουμε την καταστροφή – ερημοποίηση λόγω έλλειψης νερού.
Τελειώνω λέγοντας ότι: Εάν αυτό δεν το κάνει ο Γιώργης, που έχει 20 χρόνια πείρα εις την τοπική αυτοδιοίκηση,γνωρίζει πολύ καλά τους γραφειοκράτες του Αθηνοκεντρικού κράτους, γνωρίζει τη λύση του προβλήματος λειψυδρία και το μυαλό του σβουρίζει με υψηλές ταχύτητες,τότε ποιός;
Το παρόν αφιερώνω εις την μνήμη τού Ιδομενέα Σταυρουλάκη, ηλεκτρολόγου αυτοκινήτων εις την οδό Γερακάρη και πρώτου πραγματικά οικολόγου της πόλης μας. Τότε όλοι τον κορόιδευαν και τον έλεγαν γραφικό.
