O ΥΠΕΞ Τσαβούσογλου επανέφερε στο προσκήνιο το casus belli εναντίον της Ελλάδας με αφορμή δημοσιεύματα ότι η Αθήνα έχει αποφασίσει επέκταση των χωρικών υδάτων στην Κρήτη στα 12νμ, όπως έχει το απόλυτο δικαίωμα να πράξει.
Από το 1995 η Τουρκική Εθνοσυνέλευση έχει αποφασίσει ότι «αποτελεί αιτία πολέμου» η επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδας στο Αιγαίο πέραν των 6νμ.
Ο κ. Τσαβούσογλου έστρεψε ακόμα περισσότερο τη βίδα, λέγοντας στη συνέντευξη τύπου ότι «η θέση μας είναι ξεκάθαρη, όχι 12νμ, αλλά δεν θα επιτρέψουμε την επέκταση των χωρικών υδάτων ούτε ένα μίλι πάρα πάνω στο Αιγαίο».
Η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται για την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων νότια της Κρήτης, στο Λιβυκό Πέλαγος. Ενδιαφέρεται όμως ζωηρότατα για την ενδεχόμενη σκέψη της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στο Αιγαίο, ανατολικά της Κρήτης, περιλαμβάνοντας ίσως και την Κάσο και Κάρπαθο μέχρι τη Ρόδο.
Η κυβέρνηση από πλευράς της -και για προεκλογικούς λόγους- αφήνει να σέρνεται στον τύπο η νέα προσπάθειά της για την αντιμετώπιση της τουρκο/λιβυκής ΑΟΖ, η οποία -σε πείσμα της κακοπληροφορημένης ή και ψευδόμενης κυβέρνησης- έχει εγκριθεί από τον ΟΗΕ και βρίσκεται σε ισχύ από τις αρχές του 2021.
Ενδεχόμενη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων μέχρι τα 12νμ ανατολικά της Κρήτης και μέσα στο Αιγαίο, φυσικά πέφτει πάνω στην τουρκο/λιβυκή ΑΟΖ και μάλιστα στο τουρκικό κομμάτι της ΑΟΖ μέσα στην τουρκο/λιβυκή ΑΟΖ, στην οποία η Τουρκία και η Λιβύη, (με βάση το Μνημόνιο Συνεργασίας για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, που υπέγραψαν μες στο 2022), δύνανται να προχωρήσουν σε έρευνες υδρογονανθράκων. Η ενδεχόμενη επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στην συγκεκριμένη περιοχή, «σπρώχνει» και τη μη οριοθετημένη ελληνική ΑΟΖ ανατολικά, με την Τουρκία να υψώνει ήδη σημαίες πολέμου σε μια τέτοια κίνηση στο Αιγαίο, που θα διαταράξει τα «κεκτημένα» της από το 2021, αφού η ελληνική κυβέρνηση δεν κατήγγειλε στην ώρα του και αποτελεσματικώς την παράνομη τ/λ ΑΟΖ και άφησε να «τουρκοποιηθεί» η μη οριοθετημένη ελληνική ΑΟΖ ανατολικά του 28ου μεσημβρινού.
Με άλλα λόγια η επέκταση των χωρικών υδάτων σε 12νμ ανατολικά της Κρήτης, επεκτείνει τη μη οριοθετημένη ελληνική ΑΟΖ, που μπαίνει σφήνα στην τ/λ ΑΟΖ και απαιτεί τουλάχιστον την αναδιάταξη της με τρεις ΑΟΖ στο σημείο, ελληνική, τουρκική και λιβυκή. Επιπροσθέτως, στην περίπτωση που η ελληνική κυβέρνηση επεκτείνει σε 12νμ τα ελληνικά χωρικά στην περιοχή ανατολικά Ρόδου μέχρι το Καστελόριζο, ομοίως επιφέρει «πλήγματα» στην οριοθετημένη τ/λ ΑΟΖ στην συγκεκριμένη περιοχή, με ελάχιστο την αναδιάταξη της ΑΟΖ ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποφάσισε τώρα να κάνει κινήσεις που όφειλε να είχε ξεκινήσει το 2019, όταν «παρέδωσε» την περιοχή ανατολικά της Ρόδου μέχρι το Καστελόριζο στη Μεσόγειο, (όπου η Τουρκία έχει 12νμ χωρικά ύδατα) και άνοιξε την όρεξη στην Άγκυρα να σκαρώσει την τουρκο/λιβυκή ΑΟΖ, που δεν μπορεί να την ξεφορτωθεί τώρα η Αθήνα, αφού αυτή βρίσκεται επισήμως σε ισχύ στον ΟΗΕ από το 2021.
Η επαναφορά στο προσκήνιο του casus belli προστίθεται στον ασφυκτικό κλοιό των τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο, με καθημερινή παράνομη επιχειρησιακή εφαρμογή, από τις οποίες η Άγκυρα δεν θα υποχωρήσει:
Την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας των νήσων που αναφέρονται στις Συνθήκες Λωζάννης και Παρισίων, με τον τουρκικό ισχυρισμό της στρατιωτικοποίησης και των εξοπλισμών τους από την Ελλάδα, που αποτελούν «απειλή για την ασφάλεια της Τουρκίας», και
Την τουρκική αμφισβήτηση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των ελληνικών νήσων, νησίδων και βραχονησίδων, που δεν έχουν παραχωρηθεί στην Ελλάδα με τις Συνθήκες και δεν περιλαμβάνονται σε αυτές.
* Η Κύρα Αδάμ είναι δημοσιογράφος
