Η αλήθεια είναι σαν το σαλιγκάρι. Δεν νοιάζεται για την εξωτερική ομορφιά. Με τις κεραίες σε εγρήγορση έρχεται σε επαφή με το περιβάλλον. Αμύνεται με ασφάλεια στο καβούκι της στις έξωθεν απειλές. Δε σου επιτίθεται, καλέ μου άνθρωπε, η ίδια ποτέ. Βαδίζει αργά, για να φτάσει σίγουρα στον προορισμό της που είναι η συνάντηση με την ψυχή σου.
Αφού λοιπόν από τον Σεπτέμβρη και τα χελιδόνια θα φύγουν, τα δέντρα θα ρίξουν τα φύλλα τους και τα τζιτζίκια θα σιγήσουν, μόνη μας συντροφιά, συνάνθρωπέ μου, ξανά στην ολιγόψυχη μεγαλούπολη θα είναι η ελπίδα ότι αργά ή γρήγορα θα ‘ρθει η ώρα που ο Κύριος θα μας αρπάξει μακριά από τα επίγεια δεινά και ως τότε θα μας δείχνει ως στοργικός γονιός το πρόσωπο της αλήθειας, για να μπορούμε να την αναγνωρίσουμε όταν συναντηθούμε και για να μην μας πιάνουν κορόιδα οι υποκριτές και οι ψεύτες.
Την ίδια ώρα, θα τείνουν να μολύνουν τα αφτιά του σώματος και της ψυχής μας ο θόρυβός των με άγχος και βιασύνη των οδηγών πηγαινοερχομένων τροχοφόρων, το αρχομανές ή μοχθηρό κωλοσούρσιμο των παρασίτων να ανέβουν γλοιώδη τη σκάλα της ζωής και οι αγωνιώδεις προσπάθειες αδέσποτων γατιών και σκυλιών να εξασφαλίσουν τα προς το ζην επικινδύνως από τις σακούλες των απορριμμάτων τις ριφθείσες υπό ανόητων εκτός κάδων…
Απέναντι σε όλα αυτά στέκεται η καρδιά μας, η οποία, ως γνωστόν, δεν είναι ορατή, ούτε μπορούμε να την πιάσουμε. Θα ‘λεγε κανείς πως δεν υπάρχει. Και όμως, είναι ως δώρο του Θεού ανά πάσα στιγμή εκεί, χτυπά και δυνατά και μας κατευθύνει, καλέ μου άνθρωπε, πάντοτε στην εκπλήρωση των ονείρων μας και ψάχνει πάντα την αλήθεια, διότι ξέρει ότι μονάχα με αυτήν η ζωή μας γεμίζει αγάπη και γαλήνη χωρίς ζιζάνια.
Και μοιάζει έτσι η καρδιά μας και με τις ακούραστες ηλιαχτίδες, που, ακόμα κι όσες φορές σκιάζονται από μαύρα σύγνεφα, είναι πάντα εκεί ψηλά, ως φωτεινοί φανοστάτες και συνετοί και αγαπημένοι συνταξιδιώτες στη ζωή μας. Έτσι, καμιά μέρα δε μοιάζει με τις άλλες και να μην είναι ποτέ πληκτική, αλλά παίρνει πάντα φως και δύναμη από τον θεόσταλτο ήλιο για να φτάνει στη συνάντηση, συνάνθρωπέ μου, με την αλήθεια δίχως παράσιτα και απορρίμματα να βαραίνουν ποτέ την ψυχή μας…
Καλή μας συνέχεια!
