Τρεις φοιτητές, καλλιτέχνες της νέας γενιάς εικαστικών, περιμένουν το κοινό στην αίθουσα Πυροβολικού στη Φορτέτζα για να το ξεναγήσουν στα έργα τους. Είναι η πρώτη έκθεσή τους, αλλά σίγουρα οι πίνακες ζωγραφικής που επέλεξαν να παρουσιάσουν μπορούν να «κερδίσουν» τους επισκέπτες.
Ο Οδυσσέας Σπαντιδάκης, η Ιωσηφίνα Σαμαριτάκη και ο Γιώργος Παλαιολόγου, είναι οι τρεις νεαροί καλλιτέχνες, φοιτητές της σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. που με την καθοδήγηση της καθηγήτριάς τους στο Σχέδιο, Χρυσής Καραδάκη, δημιούργησαν μια ολοκληρωμένη εικαστική πρόταση με πίνακες που έχουν ζωγραφίσει τον τελευταίο χρόνο, είτε στο πλαίσιο εργασίας της σχολής τους είτε πρόκειται για ανεξάρτητες προσωπικές δημιουργίες.
Τα έργα τους ανθρωποκεντρικά, αποδεικνύουν το ταλέντο των τριών φοιτητών και αναδεικνύουν το προσωπικό καλλιτεχνικό ύφος του καθενός τους στη ζωγραφική. Σε μια προσπάθεια να αναδείξουν και οι τρεις ελεύθερα το προσωπικό τους στυλ, με τις δικές τους επιρροές, αποφάσισαν πως θα ήταν καλύτερο να μην υπάρχει τίτλος στην έκθεση, αφήνοντας το κοινό να περιπλανηθεί στη διαφορετικότητα των έργων τους χωρίς καθορισμένο πλαίσιο.
Η ιδέα της έκθεσης ήταν της καθηγήτριάς τους, όπως μας λένε οι φοιτητές: «Η καθηγήτριά μας, η κα. Χρυσή Καραδάκη, θέλοντας να μας βοηθήσει να αποκτήσουμε μια πρώτη επαφή με τις εκθέσεις, να δούμε πως στήνονται, πως είναι να παρουσιάζεις τα έργα σου, πως είναι το εμπορικό κομμάτι, μας πρότεινε να συμμετέχουμε στην έκθεση. Έτσι, προσπαθήσαμε οι τρεις μας να τα οργανώσουμε όλα, φυσικά με τη βοήθειά της». Και προσθέτουν: «Είχαμε ως στόχο κάπως να ταιριάξουν μεταξύ τους τα έργα μας και γι αυτό είναι ανθρωποκεντρικά, αλλά ο καθένας έχει το δικό του στυλ και δεν μπορείς να τα συνδυάσεις όλα. Γι’ αυτό προσπαθήσαμε να τα χωρίσουμε σε κατηγορίες ανάλογα με τα έργα του καθενός, και δεν βάλαμε τίτλο στην έκθεση γιατί οι δουλείες μας είναι διαφορετικές μεταξύ τους και δεν θέλαμε να τις περιορίσουμε».
Με αυτή την έκθεση, οι τρεις καλλιτέχνες έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με το ευρύ κοινό. Ιδιαίτερη στιγμή για τον Οδυσσέα, την Ιωσηφίνα και τον Γιώργο η πρώτη αυτή γνωριμία του κόσμου με την τέχνη τους, καθώς βλέπουν την έκθεση ως μια νέα αρχή που τους ανοίγει τον δρόμο της καλλιτεχνικής τους καριέρας και σίγουρα νιώθουν αγωνία για την ανταπόκριση και τα σχόλια του κοινού.
«Θέλουμε να μας δει ο κόσμος, να μας μάθει, να δούμε κι εμείς αν αρέσει αυτό που κάνουμε, αν έχει απήχηση στο κοινό και υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται για όλο αυτό, επειδή είναι κάτι πάρα πολύ καινούργιο για όλους μας. Η έκθεση σηματοδοτεί για εμάς μια καινούργια αρχή, ένα σοβαρό ξεκίνημα με αυτό που αγαπάμε και επιθυμούμε να ασχοληθούμε επαγγελματικά κι όχι σαν χόμπι. Εδώ είναι εύκολο να προβάλλουμε τη δουλειά μας και να τη δει πολύς κόσμος. Οπότε κάπως έτσι προσπαθούμε να ξεκινήσουμε την καριέρα μας».
Εξαιρετικά αποτυπωμένο το γυμνό σώμα στα έργα της Ιωσηφίνας Σαμαριτάκη, η οποία αναφέρει στα «Ρ.Ν.»: «Η δική μου δουλειά είναι κυρίως με γυμνές φιγούρες. Με ενδιαφέρει το γυμνό σώμα και με εξιτάρει η δυσκολία του, μου αρέσει η χρωματική παλέτα του και όλο αυτό το συμβολικό του φεμινισμού, του ανθρώπου, του σώματος, της απελευθέρωσης και της ελευθερίας. Προσπαθώ να μην είναι κοινές οι πόζες μου, να έχουν μια διαφορετική αντίληψη, και ο κάθε πίνακας μια άλλη ματιά.
Είναι τα πρώτα μου έργα αυτά, έχω κάνει και κάποια άλλα, όμως αφού είναι η πρώτη μου έκθεση επέλεξα αυτά. Πάνω σε αυτόν τον τομέα θέλω να ασχοληθώ και να στηρίξω την πτυχιακή μου».
Ο Οδυσσέας Σπαντιδάκης πάλι, όπως μας εξηγεί ακόμη βρίσκεται προς αναζήτηση του εαυτού του σε σχέση με την τέχνη της ζωγραφικής: «Θέλω να ασχοληθώ επαγγελματικά με τη ζωγραφική και προσπαθώ να βρω ποιος είναι ο εαυτός μου στην τέχνη αυτή, με τι θέλω να ασχοληθώ γενικότερα. Βρίσκομαι σε ένα κενό τελάρο και σκέφτομαι τι μου αρέσει να ζωγραφίζω, κάτι κοινωνικό, κάτι ψυχολογικό, ακόμα το ψάχνω. Οι πίνακες μου εδώ είναι από το τέταρτο έτος της σχολής, ο ένας (πίνακας της φωτογραφίας) είναι πιο κοινωνικός σχεδιασμός και προέκυψε από φωτογραφίες που τράβηξα μόνος μου τον εαυτό μου σε διάφορες θέσεις στήνοντας μια στατική κάμερα και ζωγραφίζοντας μετά τις λήψεις αυτές. Κάποιοι άλλοι είναι από την καραντίνα που έφτιαξα ένα κολάζ αναμνήσεων από παλιές φωτογραφίες της παιδικής μου ηλικίας και τις συνέδεσα μεταξύ τους για να δημιουργήσω κάτι καινούργιο».
Τέλος, ο Γιώργος Παλαιολόγου δηλώνει: «Τα έργα μου θέτουν ως πρωταρχικό θέμα το αντικείμενο της ζωγραφικής. Είναι μια προσπάθεια επικοινωνίας – μετάφρασης του δημιουργού προς το αντικείμενο, την ιστορία του και το πως αυτό συνοδεύει τη ζωή και το πνεύμα ενός ζωγράφου. Εμπνέομαι κυρίως από την λυρική παραστατική ζωγραφική σκηνή της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού».
Η εικαστική έκθεση θα διαρκέσει έως τις 9 Σεπτεμβρίου και είναι επισκέψιμη καθημερινά από τις 10:00-13:30 και από τις 17:00-19:30.
