Του ΝΙΚΟΛΕΟΝΤΑ ΤΣΟΥΠΑΚΗ
Την Κυριακή 5 Φεβρουαρίου στο Λύκειο των Ελληνίδων πραγματοποιήθηκε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκδήλωση με αφορμή την εορτή των τριών Ιεραρχών που είναι και προστάτες του Σωματείου. Η εκδήλωση συμπεριλαμβάνεται στις εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια από το μαρτύριο των Αγίων τεσσάρων νεομαρτύρων Ρεθύμνης κι έτσι το θέμα πρωτότυπο και άκρως ενδιαφέρον ήταν: «Από τους τρεις Ιεράρχες στους 4 Μάρτυρες» με ομιλητή τον σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας κ. κ. Πρόδρομο.
Η πρόεδρος του Λυκείου καλωσόρισε στην πανέμορφη αίθουσά του τις Αρχές που όλες έδωσαν το παρόν, καθώς και τους παρευρισκομένους και τόνισε τα συναισθήματα λύπης και χαράς που πλημμύριζαν τις καρδιές των Λυκειάδων την ημέρα αυτή. Λύπης για την εκδημία του Λευτέρη Δρανδάκη, του «δασκάλου» της Ελληνικής Παράδοσης, του ακάματου ερευνητή, μελετητή λαογράφου πάνω στον χορό, τη μουσική, τα έθιμα, τις φορεσιές της πολύτιμης πατρογονικής μας κληρονομιάς. Του στυλοβάτη της παράδοσης με την ανεκτίμητη προσφορά στη πατρίδα μα και στο Λύκειο των Ελληνίδων Αθηνών αλλά και στο δικό μας Λύκειο στο οποίο δώρισε 12 ενδυμασίες Μεταξάδων Θράκης (έξι γυναικείες και έξι ανδρικές) επί προεδρίας της αείμνηστης Ιωάννας Βαλαρή, όταν εναγωνίως προσπαθούσε να δημιουργήσει το βεστιάριο με φορεσιές από όλη την Ελλάδα και που σήμερα αριθμεί πάνω από 200 μαζί με αυτές της Κρήτης μας. Ο Λευτέρης Δρανδάκης πρωτοπόρος ανέδειξε και άνοιξε δρόμους προς την προώθηση της κληρονομιάς αυτής με μεγαλειώδεις θεματικές δραματοποιημένες, χορευτικές παραστάσεις στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο. Ήταν υπεύθυνος της τελετής λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων 2004, στο Αρχείο του υπάρχουν σπάνιες ηχογραφήσεις, κινηματογραφήσεις, φωτογραφίσεις που αποτελούν μοναδική παρακαταθήκη πλούτου της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Ας είναι η μνήμη του αιώνια.
Αισθήματα χαράς για την τιμή να είναι ομιλητής σε αυτήν την ιδιαίτερα σημαντική για το Λύκειο εκδήλωση, ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. κ. Πρόδρομος. Η παρουσία της χορωδίας της σχολής Βυζαντινής μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου υπό την διεύθυνση του πρωτοψάλτου κ. Ευαγγέλου Καπαϊδονάκη διάνθισε θαυμάσια την εορτή και έψαλε ύμνους αφιερωμένους στους τρεις Ιεράρχες και τους τέσσερις Μάρτυρες. Μετά ακολούθησε η ομιλία. Γλαφυρότατος με περιεκτικό λόγο και σπουδή ο σεβασμιώτατος ανέπτυξε το πλούσιο και ανεκτίμητο για την Ορθοδοξία έργο και την μαρτυρική πορεία των Αγίων τριών Ιεραρχών σε μια δύσκολη εποχή (400 με 500 μ.Χ.).
Με αριστοτεχνικό τρόπο συνέδεσε την αγάπη τους για τον Ορθόδοξη Πίστη και την γενναιότητά τους με την θυσία των τεσσάρων νεαρών μαρτύρων από τις Μέλαμπες που κράτησαν παλικαρίσια την πίστη και την αγάπη στην Πατρίδα. Το ακροατήριο μαγεύτηκε κυριολεκτικά από την παρουσίαση και ο σεβασμιώτατος με την σεμνότητα που τον χαρακτηρίζει, κέρδισε για ακόμη μια φορά τις καρδιές όλων.
Κατόπιν η πρόεδρος έδωσε στον σεβασμιώτατο ένα πρες παπιέ από το μουσείο Μπενάκη για το γραφείο του και στον κ. Καπαϊδονάκη το βιβλίο «Δάκρυα σε φύλλα δάφνης» που εξέδωσε το Λύκειο για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και τα δύο συμβολικά δώρα, ταπεινή έκφραση ευγνωμοσύνης κι εκτίμησης.
Τον ομιλητή πλαισίωναν ένστολοι Κρητικοί, οι Νίκος Τσουπάκης, Αναστασία Τσικιντίκου, Άργη Αρχοντάκη και Έλενα Τζώρτζογλου, τους οποίους μάλιστα ο σεβασμιώτατος ευχαρίστησε ιδιαιτέρως.
Στην έξοδο οι κυρίες του Δ.Σ. του Λυκείου προσέφεραν από μία ζοζεφίνα σε όλους, ευχαριστώντας τους για την παρουσία τους, ως μικρό κέρασμα για την εορτή του Σωματείου τους.
Θα περίμενε κανείς μετά από τόσα χρόνια που το Λύκειο εορτάζει τους τρεις Ιεράρχες (από το 1963 περίπου επί προεδρίας της αείμνηστης Μαρίας Τσιριμονάκη, που τους καθιέρωσε ως προστάτες του Σωματείου), τα πράγματα να έχουν γίνει τουλάχιστον μονότονα και όμως κάθε φορά βρίσκεται τρόπος και το Λύκειο κεντρίζει το ενδιαφέρον των φίλων και ακροατών του, αποδεικνύοντας πως τέτοια θέματα είναι αέναα και ανεξάντλητα, ενώ μπορούν να εμπλουτιστούν με διαφόρους τρόπους διότι σημαίνουν πολλά για τον τόπο και την πνευματική του ανάπτυξη. Οι τρεις Ιεράρχες είναι στις καρδιές μας οι προστάτες της Παιδείας, πράγμα εξαιρετικά σημαντικό και ιστορικό, είτε αναγνωρίζεται αυτό από το κράτος είτε όχι. Όπως τόνισε και η πρόεδρος κ. Βαλαρή «Ελπίζομε το υπουργείο να αναθεωρήσει τη θέση του και να εορτάζονται και πάλι επίσημα και στα σχολεία μας στις 30 Ιανουαρίου, με την μεγαλοπρέπεια που τους αξίζει».
Ολοκληρώθηκε λοιπόν μια ακόμα εκδήλωση του Λυκείου των Ελληνίδων που θα θυμόμαστε για καιρό.
