Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή στη Λούτρα, εκδήλωση τιμής και μνήμης για την 82η επέτειο της εκτέλεσης των Λουτριανών, θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας στις 3 Ιουνίου 1941.
Στην εκδήλωση εκτός των συγγενών των θυμάτων και κατοίκων της περιοχής, παραβρέθηκαν η αντιπεριφερειάρχης Ρεθύμνου, Μαίρη Λιονή, ο δήμαρχος Ρεθύμνης Γιώργος Μαρινάκης, οι αντιδήμαρχοι Άγγελος Μαλάς και Γιώργος Σκορδίλης, ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΡ Βασίλης Θεοδωράκης, ο δημοτικός σύμβουλος και πρόεδρος του συλλόγου Πληγέντων κατά τη Ναζιστική περίοδο, Γεώργιος Σταράκης, ο αντιδήμαρχος Αμαρίου Βασίλης Κλάδος, και ο πρόεδρος Κοινότητας Χαμαλευρίου (εκπροσωπώντας το μαρτυρικό χωριό Αστέρι ), Δημήτρης Σερλής.
Στην προσφώνηση του ο πρόεδρος της Κοινότητας Στέλιος Περακάκης ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Είμαστε εδώ σήμερα, όπως κάθε χρόνο, στη 82ή επέτειο για μια τελετή μνήμης και τιμής για τα αθώα θύματα της φρικιαστικής θηριωδίας των Γερμανικών – Ναζιστικών στρατευμάτων κατοχής. Η εκτέλεση αθώων άοπλων και αμάχων καθώς και η αντεκδίκηση είναι πάντοτε χαρακτηριστικό των φασιστικών αντιλήψεων, γιατί μόνο με αυτό το τρόπο δηλαδή τη βία και τη τρομοκρατία μπορούν να εξουσιάσουν.
Από τα ιστορικά στοιχεία προκύπτει ότι από 20 ως 31 Μαΐου 1941, στη διάρκεια της μάχης της Κρήτης και από 1 Ιουνίου ως 7 Σεπτεμβρίου 1941, με το αφήγημα των «αντιποίνων» λόγω συμμετοχής του πληθυσμού στη μάχη της Κρήτης και στην αρωγή και περίθαλψη των συμμάχων στρατιωτών, οι Γερμανοί «ιππότες» (κατ’ ευφημισμό ιππότες) και οι αξιωματούχοι του Γ΄ Ράιχ διέπραξαν στην Κρήτη 31 ομαδικές εκτελέσεις, (οι οποίες εκτελέσεις αυτές είναι εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας) και πυρπόλησαν πέντε (5) χωριά. Ανάμεσα στις 31 αυτές ομαδικές εκτελέσεις είναι και αυτή της 3ης Ιούνη 1941,της εκτέλεσης των 10 αθώων θυμάτων, συγχωριανών και συγγενών μας που τιμούμε σήμερα. Η θυσία τους όμως επέφερε για τους Ναζί διαφορετικό αποτέλεσμα από αυτό που προσδοκούσαν. Με τις μαζικές εκτελέσεις δυνάμωσαν περισσότερο την αντίσταση και την εξέγερση όλων των Ελλήνων και τη συμμετοχή στην Αντίσταση. Δεν τους ξεχνούμε. Λαοί που δεν θυμούνται το παρελθόν δεν έχουν μέλλον.
Αφήνουμε παρακαταθήκη στις επόμενες γενεές την αιώνια δόξα τιμή και μνήμη τους γιατί είναι κομμάτι της ιστορίας μας. Έχοντας ιερό καθήκον και βαρύ χρέος, αποτίνουμε φόρο τιμής σε όλους εκείνους που συνέβαλαν στη διαμόρφωση της ελληνικής ιστορικής μνήμης. Ακόμη περισσότερο, στους συγχωριανούς μας, που θυσιάστηκαν και έγραψαν το όνομα τους με χρυσά γράμματα στην ιστορία του τόπου μας. Η μνήμη των 10 εκτέλεσθέντων Λουτριανών, θα μείνει αιώνια χαραγμένη στις καρδιές μας και στην ιστορία του τόπου και της πατρίδας».
Ακολούθησε ομιλία από τον δικηγόρο, Κωνσταντίνο Καλλέργη, με αναφορά στα ιστορικά γεγονότα, ενώ ο ίδιος μετά την κατάθεση στεφάνων απήγγειλε ποίημα για τις μαρτυρικές γυναίκες- συζύγους, τις μάνες αλλά και τις αδελφές των Λουτριανών πατριωτών που θυσιάστηκαν στις 3 Ιουνίου 1941 και είναι το παρακάτω:
Γυναίκες μαύρα μιά ζωή
κι όλη η ζωή τους μαύρη
Αφού η ψυχή παρηγοριά
Πώς θα μπορούσε νά ´βρει;
Ζήσανε το μαρτύριο
των σκοτωμών αντάμα
Το γέλιο τους σφραγίστηκε
με μιας ζωής το κλάμα.
Μικρά παιδάκια ορφανά
Μάνες χαροκαμένες
Με τα τσεμπέρια τους σφικτά
και μαυροφορεμένες.
Τρείς του Ιούνη ήτανε
κι ήταν κι ημέρα Τρίτη
που οι Ναζί ανοίξανε
πολλές πληγές στην Κρήτη.
Άφησαν χήρες κι ορφανά
κι ένα χωριό να κλαίει,
και χρόνια με παράπονο,
στο κλάμα του να πλέει.
Λούτρα μαρτυρικό χωριό
κι αιματοποτισμένο.
Έχει η κάθε πόρτα σου
κι έναν θυσιασμένο.
Γιατί για να ‘ρθει η λευτεριά
βασίλισσα με στέμμα,
Βουνά οι σωροί με τα κορμιά
και ποταμοί το αίμα .
Λουτριανή Μαυρίτσα μου
αιματοποτισμένη
Και πάνω σου η Λευτεριά
είναι θεμελιωμένη!
