«Κουφά» άλλοθι
Μας τα ’παν όλα
οι Αρχαίοι μας
και για το χθες
και για το σήμερα
και για το αύριό μας
μέσ’ απ’ την ιστορία
μέσ’ από τη μυθολογία
μέσ’ από τη δραματουργία
ή μέσ’ απ’ τη φιλοσοφία τους.
Όμως εμείς πάντα κωφεύομε,
έχοντας έπειτα άλλοθί μας
το «Γνώση μου στερνή
να σ’ είχα πρώτα»
ή ρίχνοντας στη λήθη
τ’ ότι «Το δις εξαμαρτείν
ουκ ανδρός σοφού εστί»
και το πολλάκις… ηλιθίου!
Aγιοπλάστες
Γεμίζουν την παλέτα τους
με τα φανταχτερά τους χρώματα
για ν’ αγιογραφήσουνε ανίερους
κατά παραγγελία ή αυτεπαγγέλτως,
να τους φορέσουν φωτοστέφανα,
να τους φιλοτεχνήσουν το προφίλ
«φιλόθεου» και «φιλόπατριδος»
«φιλόλαου» και «φιλειρηνιστή»,
«φιλέσπλαχνου» και «φιλοδίκαιου»
«φιλόπονου» και «φιλοπρόοδου»
κι εν γένει το προφίλ εκείνο
που «πουλάει»!
Κι αυτό, με «άλλοθί» τους
πως «κάνουν τέχνη», οι αχρείοι!
Οι «ανήξεροι»
Λερναίας Ύδρας κεφαλές
τ’ «άλλοθι» των «ανήξερων».
όλων εκείνων που «δεν ήξεραν»
ότι… υδροβιούσαν οι βαλτοί τους
στους βάλτους που τους έβαλαν!
Ότι στα «ευαγή» ιδρύματά τους
«εγκιβωτίζονταν» μύρια άγη!
Ότ’ η κατηγορούμενη ήταν
μια απ’ τα ίδια με τη Μήδεια!
Ότι ο πακτωλός χρημάτων
που εισέρρεε στο σπίτι τους
πήγαζε από τον…Αρπακτωλό!
Ότι εκδιδόταν…κατά κόρον
η δωδεκάχρονη τους κόρη!
Ότι ήταν μόνο δωδεκάχρονη
αυτή που «πήγαινε» μαζί τους!
Ότι δεν ήταν πλάκα ο ομαδικός
ο «πλακωμός» συμμαθητή τους!
Ότι οι γοερές γειτονικές φωνές
ήτανε της απογοήτευσης το SOS
και η προαυτοκτονική αφωνία
της πεθαμένης πια Ελπίδας!
(……………………………)
Το ένα «άλλοθι» σ’ άλλο ωθεί
κι όλα τους συνωθούν από κοινού
σε μία «κυνονία»… αλλοθινή!
Ο «δυνατός»
Όλοι τον είχανε για «δυνατό»,
γιατί όλο έτρεχε αυτός για όλους.
Μα όταν βρέθηκε αυτός σ’ αδυναμία
κανένας τους δεν έτρεξε γι’ αυτόν!
To άλλοθί τους: «Άστε τον.
αυτός δεν έχει ανάγκη.
Είναι δυνατός»!
Η «γίδα»
Όταν σε πιάσουν
με… τη γίδα στην πλάτη,
στραβούς μη βγάλεις όσους σ’ είδαν.
Ούτε να πεις πως σου ’στησαν παγίδα
ή πως η γίδα σού πετάχτηκε στην πλάτη
Ούτε κι ως άλλοθί σου να προβάλεις
πως πάντοτε υπήρχαν γιδοκλέφτες.
Τουλάχιστον μη γελοιοποιηθείς
όταν σε πιάσουν επί τόπου
με άτοπες δικαιολογίες
και αλλοπρόσαλλα άλλοθι.
* Ο Γιώργος Φρυγανάκης είναι φιλόλογος – συγγραφέας
